سلامت نیوز : اسكیزوفرنی نوعی اختلال شدیداست كه بر كل شخصیت تاثیر می‌گذارد ولی همه نشانه‌های آن را می‌توان بادرمان كنترل كرد. برخی از مبتلایان به اسكیزوفرنی برای كنترل نشانه‌های بیماری خود باید همیشه دارو مصرف كنند، برخی دیگر برای دوره محدودتری نیاز به دارو دارند وبالاخره عده‌یی كه بیماری آنها در پی استرس حاد نظیر بیماری جسمی یا زایمان شروع شده ممكن است طی مدت زمان كوتاهی بهبود بالینی كامل پیدا كنند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از اعتماد ؛ در حالی كه روانپزشكان، 4 مشخصه برای بیماری اسكیزوفرنی بیان كرده‌اند، هنوز هم كم‌وبیش این بیماری با علایمی همچون در خود فرورفتگی، دوگانگی در تفكر و تصمیم‌گیری، كم شدن یا نبودن عواطف و احساسات، و اختلال در تفكر شناخته می‌شود.

علایم مثبت بیماری این گونه است كه بیمار در تفكر، ادراكات و حواس پنجگانه خود دچار اختلال می‌شود كه این اختلال به صورت توهم بروز پیدا می‌كند. این توهم خود را به صورت توهم شنوایی و بینایی نشان می‌دهد، مثلا بیمار صداهایی می‌شنود كه به او دستور می‌دهد كاری را انجام دهد یا افراد یا اشیایی را می‌بیند كه وجود خارجی ندارند. اختلال در تفكر فرد باعث درهم‌ریختگی ذهن و تداعی‌‌ها و علاوه بر آن منجر به بی‌ربط‌گویی می‌شود. هذیان (وجود اختلال در محتوای تفكر) نیز از دیگر علایم مثبت بیماری اسكیزوفرنی است كه باورهای غلط را در فرد به وجود می‌آورد و به صورت احساس بدبینی و گزند و آسیب بروز پیدا می‌كند.

در این حالت فرد تصور می‌كند كسانی با او دشمنی دارند و می‌خواهند به او صدمه بزنند یا تصور می‌كند اعضای خانواده یا اطرافیانش می‌خواهند او را مسموم كنند یا بكشند. انواع دیگری از هذیان‌ها هم وجود دارد كه مثلا هذیان بزرگ‌منشی به‌گونه‌یی است كه بیمار خود را آدم مهم و بزرگی می‌داند یا هذیان كنترل، كه در این حالت بیمار اسكیزوفرنی تصور می‌كند فرد یا افرادی او را كنترل می‌كنند، افكارش دست خودش نیست یا می‌تواند افكار دیگران را بخواند و در ذهن دیگران تاثیر بگذارد. هذیان دیگری نیز وجود دارد كه بیمار فكر می‌كند از كرات دیگر با او ارتباط دارند.

اما از جمله علایم منفی بیماری می‌توان به اختلال در عواطف اشاره كرد به‌گونه‌یی كه یا عواطف در فرد كند می‌شود یا از بین می‌رود و به نیازهای خود و عزیزانش مانند فرزند و همسرش اهمیتی نمی‌دهد یا احساسات دگركشی پیدا می‌كند. فقدان عملكرد نیز از دیگر علایم منفی بروز اسكیزوفرنی است. در این وضعیت فرد به بهداشت لباس و نوع غذای خود اهمیت نمی‌دهد و اگر محصل است به یك‌باره یا تدریجی (در زمان كوتاه) دچار تنبلی و بی‌توجهی به درس‌هایش می‌شود یا در عملكرد شغلی خود دچار مشكل می‌شود.

وجود برخی از این علایم، بیماری اسكیزوفرنی را تایید می‌كند. توهم یا هذیان، كندشدن عواطف و احساسات و از بین رفتن آنها و گاهی بی‌ربط شدن كلام، علایمی هستند كه برای تشخیص بیماری اسكیزوفرنی كفایت می‌كنند، اما نكته مهمی كه نباید از نظر دور داشت این است كه علایم مثبت و منفی تقدم و تاخر ندارند ولی به مرور زمان علایم مثبت در بیمار از بین می‌رود و علایم منفی افزایش می‌یابد یعنی كم‌كم بیمار مبتلا به اسكیزوفرنی از یك آدم پرخاشگر و هذیان‌گوی عصبی به یك آدم گوشه‌گیر و عزلت‌نشین تبدیل می‌شود. با وجود علایم ذكرشده، هنوز برای تشخیص قطعی اسكیزوفرنی كمی زود است.

تحقیقات نشان می‌دهد بیماری اسكیزوفرنی تحت‌تاثیر وضعیت ژنتیك فرد به وجود می‌آید. اگر پدر و مادری به بیماری اسكیزوفرنی مبتلا باشند، حدود 40 درصد احتمال دارد كه فرزندشان به این بیماری مبتلا شود. حال اگر تنها یكی از والدین بیمار اسكیزوفرن باشد، به احتمال 12 درصد فرزند او نیز به این بیماری مبتلا می‌شود و حتی اگر خواهر یا برادر فرد مبتلا باشند باز هم به نسبت 12 درصد احتمال ابتلای او به اسكیزوفرنی وجود دارد. البته تنها عامل ژنتیك نمی‌تواند در بروز اسكیزوفرنی تاثیرگذار باشد، بلكه عوامل مهیاسازی نیز وجود دارد كه در بروز اسكیزوفرنی نقش دارد و می‌تواند بیماری را شعله‌ور یا خاموش كند.