سلامت نیوز : وضعیت کنونی تعرفه‌ها و بودجه‌هایی که به بیمارستان‌ها اختصاص داده می‌شود، مشکلات و معضلات فاحشی را برای جامعه پزشکی و گروه دریافت کننده خدمات به وجود آورده است. فرسوده شدن تجهیزات و بافت بیمارستانی و عدم توانایی بیمارستان‌ها در پرداخت حقوق پرستاران تنها گوشه‌ای از این مشکلات است که درباره آن وضعیت دو بیمارستان را جویا شدیم.
کف دست بیمارستان‌ها مویی برای کندن ندارد
دکتر سروش، رئیس بیمارستان شریعتی در گفت‌وگو با سینا نیوز در رابطه با بودجه این بیمارستان گفت:«بیمارستان با کمبود بودجه بسیار زیادی روبه‌رو است. در حال حاضر در بخش آنژیو‌گرافی یکی از دستگاه‌ها دچار مشکل شده و همین دستگاه به تنهایی در بردارنده بیش از 5 میلیارد تومان هزینه برای بیمارستان است. در بخش‌های دیگری که در آستانه فرسودگی است با هزینه‌های 250 و 800 میلیون تومانی روبه‌رو هستیم.»
وی افزود:«کمبود بودجه تنها تجهیزات را تحت تأثیر قرار نمی‌دهد و این موضوع گریبان‌گیر جذب نیروی پرستار نیز می‌شود. در حال حاضر چند بخش در بیمارستان به علت تعرفه‌های پایین و حجم کاری بسیار بالا بدون پرستار مانده است. شرایط کاری مناسب، محیط کاری مناسب و پرداخت قابل قبول همگی باید در کنار هم برای یک فرد فراهم شود، تا بتواند خدماتی که در حیطه وظایف او است را به نحو احسن ارائه دهد.»
اگر بیمه‌ها پرداخت کنند بیمارستان‌ها مشکلی ندارند
دکتر سروش، در ادامه بحث بودجه ها، ضمن اعلام نارضایتی از وضعیت پرداختی بیمه‌ها به بیمارستان‌ها ادامه داد:«در حال حاضر بیمه‌ها به طور اختصاصی به این بیمارستان شش ماه بدهی دارند. اگر این پرداخت‌ها ساماندهی شود، وضعیت بودجه‌های بیمارستانی نیز بهبود خواهد یافت. کسر سوبسیت‌های درمانی از جیب اعضای جامعه پزشکی کار اخلاقی نیست و حتی‌المقدور سعی می‌شود در این بیمارستان این عمل انجام نشود تا بیش از این مایه آزده خاطری برای پزشکان و پرستاران به وجود نیاید.»
وی راه رهایی از چنین وضعیتی را در دو مورد خلاصه کرد و گفت:«یا باید بیمارستان‌ها را در مرحله‌ای از خودکفایی قرار داد که با درصدی از سود معقول درآمد زایی کنند و یا اینکه پرداخت هزینه‌های درمانی به طور کامل از جیب دولت صورت گیرد.»
تبعات کمبود بودجه، کیفیت ارائه خدمات را بسیار کاهش می‌دهد
رئیس بیمارستان شریعتی، در ادامه صحبت‌های خود به مشکلاتی اشاره کرد که در نبود و کمبود بودجه برای بیمارستان‌ها پیش می‌آید و گفت:«نبود بودجه، به معنای کمبود ونبود تجهیزات و دارو است. به معنای فرسودگی بافت و بخش‌های درمانی است که امکان بازسازی آن‌ها وجود ندارد. همین موضوع تا حدود بسیار زیادی در کیفیت ارائه خدمات تأثیر می‌گذارد.»
به گفته ریاست بیمارستان، در حال حاضر بیمارستان در حال گذراندن پروسه‌ای است که طی آن بتواند از طریق وام، بخش‌های فرسوده را بازسازی کند، اما همین موضوع بیش از پنج سال وقت می‌برد. در این مدت تکلیف مراجعین و بیماران چیست؟
تاریخ انقضاء تجهیزات بیمارستانی رسیده است
دکتر سروش به جرأت تأکید کرد که حدود 80 درصد بخش‌های این بیمارستان نیازمند بازسازی جدی از نظر ساختمان و تجهیزات است و افزود:«در حال حاضر در بسیاری از بخش‌ها کمبود دستگاه داریم. اگر هم کمبودی وجود نداشته باشد، دستگاه‌ها عمر خود را کرده‌اند و باید در اسرع وقت تعویض شوند. اما با وضعیت کنونی بودجه چنینی امکانی فراهم نخواهد شد.»
وی در پایان خاطر نشان کرد که باید هم کانون از نمایندگان انتخابات ریاست جمهوری خواسته شود تا برنامه خود را برای سلامت آینده کشور اعلام کنند و ادامه داد:«این موضوع می تواند هم برای آن‌ها مفید باشد و هم برای نظام سلامت. اعتراض‌های ما به مسئولین اگر از حد بگذرد غیر از ناراحتی چیزی در پی نخواهد داشت. بیش از این هم جایی برای اعتراض به وزارت بهداشت وجود ندارد. وزارت بهداشت ظرف محدودی دارد که مایحتوای آن را در بین نظام سلامت تقسیم می کند. مشکل اصلی کم و محدود بودن منبع اصلی برای تغذیه زیر مجموعه‌ها است.»
سازمان‌های بیمه گر چشم‌های خود را باز کنند
دکتر علی ربانی، استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران، و رئیس مرکز طبی کودکان نیز در این رابطه نظرات همسویی با رئیس بیمارستان شریعتی داشت و گفت:«معضل بیمه‌ها و تأخیر در پرداخت آن‌ها به بیمارستان مشکلی است که تمامی مراکز درمانی با آن درگیر هستند. مسئولین و آقایان در بیمه تأمین اجتماعی انگار به کل از وضعیت نظام سلامت بی‌خبرند و چشم‌ها خود را بر روی مشکلات بسته‌اند.»
وی در این باره ادامه داد:«بیماران با هزاران امید و آرزو از شهرستان‌ها کودکان خود را برای مداوا به این مرکز می‌آورند. غافل از اینکه بیمارستان به دلیل نبود بودجه و عدم پرداخت از سوی بیمه‌ها قادر به تأمین نیازهای خود برای ارائه خدمت به مردم را نیست. تا کنون، اگر هم پرداختی از سوی سازمان‌های بیمه گر انجام شده است؛ فقط و فقط از التماس های بیمارستان و پیگیری بی وقفه مدیریت بیمارستان‌ها بوده است.»
سرمایه ملی را دست هر کسی ندهید
وی در ادامه صحبت‌ها خود، بیمارستان را سرمایه ملی دانست که نباید تحت هیچ شرایطی به دست شخص و افراد سودجو بیفتد و گفت:«در حال حاضر من در دور دوم ریاست خود هستم. در سال 85 زمانی که بیمارستان را به دست گرفتم، بیش از سه میلیارد بدهی در کارنامه بیمارستان وجود داشت. جای افتخار دارد که اعلام کنم در حال حاضر این بدهی در صورت پرداخت بیمه‌ها به صفر خواهد رسید.»
رئیس مرکز طبی کودکان ابراز تأسف کرد که در حال حاضر دید اقتصادی که بیمارستان‌ها را در بر گرفته است نمودهای بسیار ناراحت کننده‌ای داشته است و ادامه داد:«از جمله اتفاقاتی که اخیراً در این باره رخ داده است، اجاره دادن آزمایشگاه‌های دانشگاهی برای تقویت بعد درآمد زایی است. البته این موضوع به معنای آن نیست که باید درآمد زایی در بیمارستان را از یاد برد. اما این هزینه‌ها و درآمدها زمانی اخلاقی می‌شوند که در حیطه حفظ بیمارستان و کنترل و مدیریت آن صرف شود.»
وی در این باره ادامه داد:«دریافتی‌های بیمارستان باید با برنامه‌ریزی دقیق باشد. برای مثال تجویز یک عکس رادیولوژی ساده برای بیمارستان پنج هزار تومان هزینه در بر دارد، در صورتی که تعرفه تنها اجازه دریافت 700 تومان از این مبلغ را به بیمارستان می‌دهد.»
تعرفه‌های 10 درصدی و هزینه‌های 10 برابر
دکتر ربانی در پایان گفت:«مرکز طبی کودکان قطب درمان کودکان در کل کشور است و تغییرات در آن در تمام فیلدهای درمان کودکان در کشور تأثیرخواهد گذاشت. در پنج سال آینده بیمارستان نیاز به تعمیرات و بازسازی خواهد داشت. با وضعیت ده برابر شدن هزینه‌ها و روند افزایش 10 درصدی تعرفه‌ها امیدی به انجام شده این کار در پنج سال آینده وجود نخواهد داشت.»
گفته‌های این دو مدیر بیمارستان در حالی است که از سوی وزارت بهداشت در آغاز سال 91 اعلام شد، بازسازی و مقاوم سازی بیمارستان‌ها مقرون به صرفه نیست و باید به سوی ساخت بیمارستان‌های جدید پیش رفت.حال که ساخت جدیدی انجام نشده است، تکلیف جامعه سلامت و دریافت کنندگان خدمات از این بافت که هر روز فرسوده‌تر می‌شود چه خواهد بود؟
وضعیت کنونی تعرفه‌ها و بودجه‌هایی که به بیمارستان‌ها اختصاص داده می‌شود، مشکلات و معضلات فاحشی را برای جامعه پزشکی و گروه دریافت کننده خدمات به وجود آورده است. فرسوده شدن تجهیزات و بافت بیمارستانی و عدم توانایی بیمارستان‌ها در پرداخت حقوق پرستاران تنها گوشه‌ای از این مشکلات است.
نظر شما