به گزارش سلامت نیوز به نقل از آرمان ؛ درصورتی که بیشتر آنها منبع داخلی داشته باشند، باید مسئولان برای حل آن در داخل برنامهریزی کنند و اگر هم بیشتر آنها منشأ خارجی داشته باشند باید از طریق دیپلماسی و سازمانهای بینالمللی وارد عمل شد و مناطق فرسایش بادی را مشخص کرد. بهنظر میرسد منطقه میان رودان که بین دو رودخانه دجله و فرات قرار دارد، بیشترین منبع تولیدات این ریزگردهاست. البته باید درنظر داشت آگاهی از این سرچشمه تولید ریزگردها ناشی از تحقیقات میدانی و نمونهبرداری از غبار این منطقه نیست بلکه ناشی از برآوردهای کارشناسی و تصاویر ماهوارهای است. پس جای پژوهشهای میدانی خالی است و آنها باید صورت بگیرد تا برای هرکدام از این منشأها راهکاری ارائه شود.
اگر این گردوغبارها از خشکسالیهای تالابها نشات گیرد، باید بر حقابه آنها تمرکز شود و سعی به احیای تالابها کنند و اگر ناشی از اراضی کشاورزی رهاشده است، به هر حال این اراضی صاحبانی دارد که احیانا موافق این نیستند که با مالشپاشی این زمینها از بین بروند و راهکار مناسبی هم نیست. اما برای از بین بردن غبارهای ناشی از این زمینهای کشاورزی رهاشده میتوان با تغییر کاربری آنها به اراضی مرتعی از تولید ریزگردها جلوگیری کرد و همچنین تخصیص حقابه به آنها میتواند دوباره آنها را قابل استفاده کند. کمتر راهکاری بهطور جامع و کامل اجرا میشود و اگر در 10 سال گذشته تلاش مثمرثمری برای حفظ تالابها و اراضی کشاورزی انجام میشد، بهطور قطع در وضعیت اینچنینی ریزگردها در این چند سال قرار نمیگرفتیم.
مسئولان هم که از مهمترین آنها سازمان حفاظت محیطزیست است درباره این مشکل برنامهریزیهای جامعی تاکنون نداشتهاند. با اینکه امسال بهطور کل بودجه رسیدگی به ریزگردها حذف شده اما با نگاهی به عملکرد این سازمان در سال گذشته میبینیم با وجود تخصیص بودجه تفاوت چندانی در بهبود این شرایط رخ نداده است. چنانکه سال گذشته بهدلیل نبود کارشناس متخصص در این حوزه بودجه را به صندوق کشور بازگرداند. زمانی که به روزهای بحرانی هوا میرسیم با اجرایی نشدن راهکارهای مرتبط، تنها راهحلی که به نظر میرسد اینکه شهرها را برای چند روز تعطیل کنیم و بهجای آنکه راهحلهای پایدارتر را مورد بررسی قرار دهیم، منتظر میمانیم تا بارانی ببارد بلکه این غبارها فرو بنشیند.
نظر شما