به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا، اكثر ایمپلنتهای ارتوپدی ــ قطعات مصنوعی مانند مفاصل ران یا زانو ــ بین 10 تا 15 سال كارایی و طول عمر دارند و این بدان معنی است كه بسیاری از این بیماران باید در طول زندگیشان چندین بار تحت عمل جراحی قرار بگیرند.
در حال حاضر دانشمندان در دانشگاه بروان پروژهای را برای ابداع ایمپلنتهای عالیتر آغاز كردهاند كه بسیار راحتتر قابل كنترل هستند و بهتر میتوانند با سلولهای اطرافشان در بدن متحد و یكپارچه شوند.
این محققان به سرپرستی توماس وبستر، استادیار مهندسی در جستوجوی روشی ساده تر برای ساخت ایمپلنتی هستند كه بسیار موفق تر با سلولهای اطراف خود متحد میشود.
در این تحقیق با هدف تبدیل ایمپلنتها به سطوح هوشمند بیوحسگر، محققان با فلز تیتانیوم آغاز كردند كه قابلیت بهتر و استفاده بیشتری در این زمینه دارد.
همچنین در این ساختار در سطح تیتانیوم نانو لولههای كربنی مانند آنتنهایی روی سطح فلز تیتانیوم رشد داده میشوند، سپس سلولهای انسانی برای پیوند با این ایمپلنتها مورد استفاده قرار میگیرند.
وقتی جریان برق از میان نانولولهها عبور كند، محققان میتوانند تشخیص دهند كه چه چیزی در سطح ایمپلنت اعم از استخوان، بافت زخمی التهابی یا نوار زیستی باكتریایی خطرناك در حال رشد است.
نظر شما