سلامت نیوز :  یک دندانپزشک گفت: آنچه که می‌تواند موجب نگرانی شود، این است که با توجه به افزایش قیمت‌ها، دندانپزشکان به اجناس ارزانتر و دارای حداقل کیفیت روی بیاورند اما اگر قیمت‌ها معقول باشد و حمایت مناسبی صورت گیرد، دندانپزشکان می‌توانند از اجناس باکیفیت‌تری استفاده کنند.

دکتر مصطفی فاطمی در گفت‌وگو با (ایسنا)، افزود: وزارت بهداشت برای کنترل کیفیت مواد، یک سری گواهینامه‌های بین‌المللی را برای اجناس طلب می‌کند مثل CE و FDA تا تاییدیه‌های بین‌المللی برای اجناس وجود داشته باشد.

وی در ادامه گفت: در کشور آمریکا هم بسیاری از اجناس، چینی است ولی با کیفیت هستند. متاسفانه در ایران از جهت بازرگانی آنقدر اجناس نامرغوب، بدون کنترل در حوزه‌های دیگر وارد کشور شده است که اسم جنس چینی یادآور اجناس بسیار نامرغوب است. دفتر تجهیزات وزارت بهداشت به منظور جلوگیری از ورود تجهیزات نامرغوب، طرح هولوگرام را مصوب و آن را تا حدودی موفق اجرا کرد.

فاطمی در ادامه گفت: اگر جنسی داخل بازار توزیع‌کنندگان مواد تجهیزات پزشکی وجود داشته باشد اما هولوگرام نداشته باشد، اگر جنس داخلی باشد بدون مجوز و اگر خارجی باشد قاچاق تلقی می‌شود بنابراین می‌توان مطمئن بود که اجناس دارای هولوگرام از حداقل کیفیت برخوردار هستند.

این دندانپزشک در پاسخ به این پرسش که چه راهکارهایی برای استفاده از مواد غذایی دارای کیفیت متوسط وجود دارد، گفت: رابطه‌ مالی بیمار و پزشک موجب می‌شود که طرح درمان مبتنی بر توان مالی بیمار باشد که این طرح درمان لزوما طرح درمانی کامل، درست و ایده‌آلی نیست. در دنیا با روشهای مختلف، چه بیمه‌هایی که پوشش صددرصد دارند و چه روشهای پیشگیرانه‌ای که به صورت ملی اجرا می‌شود، تلاش می‌شود بیمار به علت وضعیت اقتصادی درگیر هزینه‌های درمان نباشد و دغدغه‌ مالی برای پزشک هم وجود نداشته باشد البته بر کیفیت کار به شدت نظارت می‌شود و اگر بیمار از کیفیت کار شکایت کند ممکن است با پزشک برخورد جدی شود.

فاطمی تاکید کرد: متاسفانه در ایران حتی بیمه‌های پزشکی در دارو و بستری سابقه طولانی ندارد و بیمه دندانپزشکی همواره جزو اولویت‌های اول وزارت بهداشت نبوده است چون دندانپزشکی پس از دارو و بستری، بیشترین هزینه را دارد و کمترین سرمایه‌گذاری هم روی آن انجام شده است.

وی افزود: حذف رابطه مالی بیمار و پزشک باعث می‌شود که دندانپزشک نگران تعرفه و توان پرداخت مالی بیمار نباشد و بتواند از هر کیفیتی برای بهبود درمانی خود استفاده کند. ولی وقتی بیمار توان مالی ندارد از سوی دیگر وضعیت اقتصادی به گونه‌ای است که با توجه به افزایش قیمت ارز و بهای خدماتی مانند آب و برق و ... مابه‌التفاوت درآمد و هزینه منطقی نیست. در این شرایط دندانپزشک کاری نمی‌تواند بکند.

فاطمی در پایان گفت: نمی‌توانیم توقع داشته باشیم مجموعه‌های بازرگانی از سود عرفی بازار خود صرف‌نظر کنند و بازار تجاری نمی‌تواند مسئولیتی در زمینه بحث سلامت داشته باشد. وزارت بهداشت فقط نقش نظارتی دارد. این بدان معنا است که حمایت نمی‌کند و فقط نقش «نکن نکن» دارد. در واقع عملکرد آن سلبی است و در جهت عملکرد درست بازار حمایت‌های لازم را انجام نمی‌دهد.