به گزارش سلامت نیوز به نقل از تهران امروز ؛ مجید ابهری حضور پرشور مردم در خیابانها پس از پیروزی تیم ملی و عدم حضور در جشن دولتی در وزرشگاه آزادی را نشانه اعتراض به 8 سال عملكرد دولت گذشته میداند. دولتی كه به گفته او با بگو مگو و جر و بحث بر سر كار آمد و در طول 8 سال نه تنها اثری از شادمانی در رفتارهایش وجود نداشت بلكه با ایجاد تنشهای اجتماعی هر روزه، التهاب و اضطراب را به جامعه تزریق كرد.
همین مسئله هم باعث شد تا مردمی كه ساعتها در خیابانهای شهرهای مختلف كشور، پیروزی تیم ملی كشور خود را جشن گرفته بودند به ورزشگاه آزادی روی خوش نشان ندهند. او ایجاد آسیبهای اجتماعی چون اعتیاد، فقر، خشونت و... را نتیجه مستقیم عملكرد دولت گذشته میداند. دولتی كه به گفته دكتر حسین باهر، استاد دانشگاه شهید بهشتی به اندازه كل فروش نفت ایران در یكصد سال گذشته، فروش نفت داشت اما جامعه را به ركود و غم رساند.
رابطه مستقیم نشاط اجتماعی با توسعه
به اعتقاد كارشناسان، نشاط، گمشده عصر حاضر است. گمشدهای كه باورها ، اعتقاد و اعتمادها را در سطوح مختلف جامعه كمرنگ كرده است اما به یكباره در یك جشن ملی و جشن پیروزی رئیسجمهور منتخب خود را در غالب حضور مردمی مهربان كه بههم لبخند میزدند، نشان داد. نشاطی كه به اعتقاد دكتر حسینباهر، ربطه مستقیمی با توسعه اجتماعی دارد و زیرساخت هر توسعهای است.
او به مسئولان تاكید میكند كه اگر بتوانیم در جامعه ایجاد نشاط اجتماعی بكنیم حتی قبل از اینكه بخواهیم به خیلی از فاكتورهای دقیق اقتصادی برسیم، میتوانیم شادمانی را در مردم مهیا كنیم. بهگونهای كه دست به شكوفاسازی استعدادهای بالقوه خود بزنند و آن انسدادهای روحیای كه در وجودشان پیش آمده را به یك انبساط روحی تبدیل كنند.
او به برگزاری انتخابات دوره یازدهم رئیسجمهور و حضور ایران در جامجهانی اشاره میكند و میگوید: «در شادی مردم در انتخاب رئیسجمهوری و پیروزی تیم فوتبال دیدیم بیآنكه كسی داروی نشاطآور مصرف كرده باشد و شادمانی طوری بود كه رفتار اجتماعی مردم با هم فرق كرده بود. ملت دولت را دوست داشت و دولت ملت را و مردم همدیگر را دوست داشتند. كسی به كسی آزار نمیرساند. همه حركات مدنی و ابراز شادمانی بود. كسی به كسی گیر نمیداد. خب حالا خیلیها بوق میزدند اما بوق عروسی بود نه بوق اذیت و مردم آزاری، اینچنین بود كه از درون نشاط پیدا كردند.»
دكترتقی ابوطالبی جامعهشناس نیز شادی و نشاط در فرآیند زندگی اجتماعی را جزو فاكتورهای لازم در حفظ سلامت و بهداشت روانی جامعه میداند و میگوید: «كسانی كه از سلامت روانی برخوردارند هماره یا تلاش میكنند مسائل و موانع پیشرو را بردارند یا خود را با آن تطبیق دهند.» به گفته او در چنین جامعهای میزان آسیبها و جرایم به شدت پایین میآید، چون فرد امیدوار به یافتن راهحلی اصولی برای حل مشكلات خود است.
با نشاط، فرهنگ و اقتصاد هم درست میشود
حسین باهر شك ندارد كه با نشاط همه چیز اقتصاد و فرهنگ هم درست میشود. اما با ملامت فرصتسوزی در دولت گذشته، میگوید: «ولی متاسفانه دولتمردان قبلی تنشهای داخلی و خارجی ایجاد كردند. حتی كسانی كه نگرانی مادی نداشتند همیشه در یك تنش بهسر میبردند كه حالا فردا چطور میشود. مثل این است كه پدر یك خانواده مرتبا نق بزند كه سرطان دارد حالا چه بر سر فرزندان آن خانواده میآید؛ مخصوصا اینكه نق زدنها الكی و بیخودی باشد.»
او میگوید: «این دولت به اندازه كل فروش نفت تاریخ ایران نفت فروخت ولی چرا كسری بودجه آورده است. اینها حرف اقتصاددانها را گوش نمیدهند و هر كسی كه مخالف فكر اینها بوده را بازنشسته كردهاند.»
این محقق و پژوهشگر درمورد اینكه اسلام چه تاكیداتی بر شادی و نشاط دارد هم میگوید: امام صادق(ع) چهار ویژگی را برای یك انسان بهشتی معرفی میكند. اول دست دهنده دوم زبان دلنشین سوم چهره بشاش و چهارو قلب رئوف. این موضوع ارتباط به دین مخصوصی ندارد. در قرآن هم داریم اگر افراد در ادیان مختلف عمل صالح و نیكوكاری انجام دهند اینها بهشتی هستند. در دین زرتشت هم داریم پندار نیك، گفتار نیك، كردار نیك.
اسلام دین غم نیست
مجید ابهری دیگر آسیبشناس هم اعتقاد د ارد كه عملكرد دولت در 8 سال گذشته باعث شد تا بسیاری اسلام را دین غم بداند. این آسیبشناس، نشاط اجتماعی را یكی از نیازهای اساسی جامعه بشری میداند كه به كاهش تنشهای روحی و رفتاری منجر میشود. او یكی از وظایف دولتمردان را ایجاد ابزارهای شادمانی و لبخند در جامعه با توجه به ضوابط، قوانین و باورهای آن جامعه میداند و میگوید: «دولتی كه در 8 سال گذشته مراسم روزهای اعیاد را چون روزهای ماتم برگزار میكرد، زمانی كه میخواست وارد یك جشن ملی شود، یكی از ضعیفترین جشنهای خود را در این استادیوم برگزار كرد تا نشان دهد هیچ برنامهای برای ایجاد یك شادی ملی ندارد.» او خلأ نشاط در جامعه را یكی از دغدغههای جامعهشناسان و روانشناسان میداند و میگوید: «باید بهدنبال پر كردن این خلأ كه میتواند بهانهای برای تخلیه انرژی شهروندان بهویژه نوجوانان و جوانان باشد، باشیم.»
به گفته ابهری آسیبشناسان در بررسیهای خود یكی از دلایل بروز رفتارهای ناهنجار در قالب شادی را عدم برنامهریزی و سیاستگذاری میداند. او میگوید: «درست است كه در طول 30 سال گذشته جشنها واعیاد ملی و مذهبی داشتهایم اما روشهای ابراز شادمانی نشان میدهد كه فرهنگ نشاط در كشور وجود ندارد.»
شادمانی دولتی، فنای شادی ملی
او یكی از دلایل عدم گسترش فرهنگ شادی در كشور را دولتی شدن آن میداند و عدم استقبال از جشن ضعیف ورود ورزشكاران به كشور در آزادی را هم موید آن معرفی میكند. به گفته او دولت آنقدر با ایجاد شادی بیگانه بود كه حتی یك گروه سرود نظامی را هم به این جشن نبرده بود تا حداقل با نواختن یك موزیك فضا را تلطیف كنند. مسئلهای كه به اعتقاد ابهری در دو دوره گذشته به كرار به وقوع پیوست و سرمایههای اجتماعی را به خمودی كشاند. به گفته او در 8 سال گذشته بهترین جشنها و اعیاد مذهبی مثل روزهای عزاداری برگزار شد. از سوی دیگر دولتمردان فضا را پر از جر و بحث و تنش اجتماعی كردند.
نهادهای فرهنگی سیاستزده شدند تا روحیه شادمانی و نشاط جامعه به فنا داده شود. به گفته او نشاط اجتماعی ارتباط مستقیمی با تحكیم مبانی امنیت اجتماعی دارد و باعث میشود تا مردم بهتر با مشكلات خود برخورد كنند.او اظهار امیدواری میكند كه دولت منتخب فصل جدید برای شادمانی اجتماعی ایجاد كند تا نوید دهنده تولد و رشد توسعه اجتماعی و فرهنگی باشد.
نظر شما