سلامت نیوز : یکی از مشکلات رایج در بین برخی از کودکان به ویژه در مقطع دبستان، بی توجهی آنها نسبت به امور درسیشان می باشد.
به طوری که این امر، از یک سو شکایت والدین و از سوی دیگر شکایت معلمان آنها را برانگیخته است. این گروه از کودکان که گاها القابی همچون کم توجه و سربه هوا به آنها نسبت داده می شود،کودکانی هستند که در بیشتر موارد در انجام تکالیف درسی خود و یا امور محول شده به آنها، سهل انگاری نموده و مرتکب اشتباهات بسیاری می شوند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از جام نیوز ؛ در بسیاری موارد دیده شده است که حتی در نگهداری وسایل شخصیشان نیز بی مسئولیت بوده و به وفور لوازم خود را گم کرده، بعضا آنها را خراب و یا گم کرده اند. علل بسیار زیادی در بروز این امر دخیل هستند که از مهمترین آنها بی توجهی و انتظار بیش از حد والدین از کودک بدون در نظر گرفتن توانایی ها و پتانسیل های او می باشد.
عوامل دیگری نیز از جمله عدم برنامه ریزی مناسب برای کودک از سوی والدین و گاها اولیاء مدرسه، روش تدریس یکنواخت و غیرجذاب معلم، مشکلات فکری که کودک با آنها دست به گریبان است، شنیدن صداهای نابهنجار هنگام تدریس معلم، ترس و عدم علاقه کودک به معلم و مدرسه، مشارکت ندادن کودک در کارهای گروهی و... می باشد. رفع این مشکل، نیاز به همکاری و تعامل دوسویه والدین و معلم کودک دارد. برای این منظور، آنها می بایست توجه بیشتری به کودک نموده و با او دوستانه و نه از روی خشم و عصبانیت، درباره احساسات و افکارش صحبت نمایند.
اگر کودک در منزل تکالیفش را به درستی انجام نمی دهد و سرسری از کنار آن می گذرد، می بایست والدین بدون هیچ گونه تذکر و یا تهدیدی او را با تکالیف ناقص به مدرسه فرستاده و تکالیف از سوی معلم مورد قبول واقع نگردد. هنگامی که کودک مجبور به نوشتن صحیح تکالیفش گردد، سعی می کند تا در همان بار اول، دقت و توجه بیشتری برای انجام تکالیف خود صرف نماید و از این طریق دست از بی دقتی و کم توجهی به مسائل مختلف بردارد و دست دوستی به سوی نظم و انظباط دراز نماید.
کودک بی نظم کسی است که:
قبل از هرچیز باید ببینیم به چه کودکی، بی نظم گفته می شود؟ در واقع کودکان نامنظم این گونه اند: در سازگاری کند و ضعیفند، در خلق و خوی عصبانی هستند، مدام بهانه گیری می کنند، حساس و زودرنجند، به کوچکترین بهانه ای می رنجند و نق می زنند و عرصه را بر والدین و مربیان تنگ می کنند.
اینان کودکانی هستند هیجانی که به زحمت می توانند انضباط را رعایت کنند و تابع نظم گردند. تابع قید نیستند، کمی شُل هستند و سُست، بی اراده اند و در اتّخاذ تصمیم ضعیفند، احتمال تغییر در فکر و رأیشان بسیار است. اغلب آنان در شرایطی هستند که به راحتی گریه می کنند، به نظر می رسد که خسته و گرفتارند. نمی توانند طبق ضابطه کار کنند.
چرا کودک من بی نظم است و دختر همسایه منظم؟
علل زیستی:
کودکی که اختلال در دستگاه گوارش دارد، غدد او خوب ترشح نمی کند، انگل در معده اش دارد ممکن است رفتارهایی بروز دهد که غیرعادی و حاکی از بی نظمی است.
علل روانی:
* اختلالات روانی
* ضعف روحیه و عدم سازمان دهی خود
* بدبینی و سوء ظن به افراد
* میل به انتقام گیری
* بُهت روانی
* از دست دادن حافظه، شعور و هوش پایین
نظمی که از کودک توقع داریم باید در حدّ درک کودک باشد و او آن را منطقی بداند. مثلاً اگر می خواهد ماشینش را هروقت می خواهد زود پیدا کند باید همیشه آن را در جعبه‌ی ماشین هایش که در گوشه‌ی اتاق است بگذارد.
علل عاطفی:
* خشم و عصبانیت نسبت به والدین، اشخاص، اشیاء
* احساس اضطراب و ناامنی در امور
* احساس حسادت و تبعیض
* وجود غم و دردی عمیق در درون کودک
* والدین افراط در محبت و شادی کرده اند که زمینه را برای پرتوقعی، بی نظمی و بی توجهی به امور فراهم می کند.
* دوست های بی نظم دارد.
* وقتی بازی می کند آن چنان در آن غرق می شود که متوجه شرایط نیست.
* والدین یا مربیان، خودشان بی نظم هستند لذا کودک الگوی درستی در نظم ندارد.
* والدین در ایجاد و رعایت قوانین، سهل انگاری می کنند.
* کودک، هدفی ملموس و عملی در زندگی تحصیلی، خانوادگی و... ندارد.
بچه‌ی منظم کسی است که:
نظمی که از کودک توقع داریم اینگونه است:
* کودک، رعایت کردن آن را دوست داشته باشد لذا به علایق کودکتان توجه کنید.
* متناسب با رشد کودک و طبق شرایط روحی و جسمی او باشد.
* در راه حفظ منافع او باشد. نظم را در اموری از کودکتان بخواهید که فایده‌ی نظم داشتن را بچشد.
* در حدّ درک کودک باشد و او آن را منطقی بداند. مثلاً اگر می خواهد ماشینش را هروقت می خواهد زود پیدا کند باید همیشه آن را در جعبه‌ی ماشین هایش که در گوشه‌ی اتاق است بگذارد.
* مستمر باشد. اگر فقط یکی دوبار تأکید بر نظم داشتن در موردی کنید و سپس کودکتان را رها سازید او سریعاً به حالت بی نظمی گذشته برمی گردد.
* استعداد، اطرافیان، میزان مشغله درسی، شادابی و نیروی جسمی کودکتان را نیز درنظر بگیرید.
* مهمترین نکته این است که: خودتان (هم شما هم همسرتان) افرادی منظم باشید تا فرزندتان هم الگوی عملی را دیده باشد و هم اینکه بهتر از شما - که خودتان منظمید- حرف شنوی و علاقه به رعایت نظم خواهد داشت.
به طوری که این امر، از یک سو شکایت والدین و از سوی دیگر شکایت معلمان آنها را برانگیخته است. این گروه از کودکان که گاها القابی همچون کم توجه و سربه هوا به آنها نسبت داده می شود،کودکانی هستند که در بیشتر موارد در انجام تکالیف درسی خود و یا امور محول شده به آنها، سهل انگاری نموده و مرتکب اشتباهات بسیاری می شوند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از جام نیوز ؛ در بسیاری موارد دیده شده است که حتی در نگهداری وسایل شخصیشان نیز بی مسئولیت بوده و به وفور لوازم خود را گم کرده، بعضا آنها را خراب و یا گم کرده اند. علل بسیار زیادی در بروز این امر دخیل هستند که از مهمترین آنها بی توجهی و انتظار بیش از حد والدین از کودک بدون در نظر گرفتن توانایی ها و پتانسیل های او می باشد.
عوامل دیگری نیز از جمله عدم برنامه ریزی مناسب برای کودک از سوی والدین و گاها اولیاء مدرسه، روش تدریس یکنواخت و غیرجذاب معلم، مشکلات فکری که کودک با آنها دست به گریبان است، شنیدن صداهای نابهنجار هنگام تدریس معلم، ترس و عدم علاقه کودک به معلم و مدرسه، مشارکت ندادن کودک در کارهای گروهی و... می باشد. رفع این مشکل، نیاز به همکاری و تعامل دوسویه والدین و معلم کودک دارد. برای این منظور، آنها می بایست توجه بیشتری به کودک نموده و با او دوستانه و نه از روی خشم و عصبانیت، درباره احساسات و افکارش صحبت نمایند.
اگر کودک در منزل تکالیفش را به درستی انجام نمی دهد و سرسری از کنار آن می گذرد، می بایست والدین بدون هیچ گونه تذکر و یا تهدیدی او را با تکالیف ناقص به مدرسه فرستاده و تکالیف از سوی معلم مورد قبول واقع نگردد. هنگامی که کودک مجبور به نوشتن صحیح تکالیفش گردد، سعی می کند تا در همان بار اول، دقت و توجه بیشتری برای انجام تکالیف خود صرف نماید و از این طریق دست از بی دقتی و کم توجهی به مسائل مختلف بردارد و دست دوستی به سوی نظم و انظباط دراز نماید.
کودک بی نظم کسی است که:
قبل از هرچیز باید ببینیم به چه کودکی، بی نظم گفته می شود؟ در واقع کودکان نامنظم این گونه اند: در سازگاری کند و ضعیفند، در خلق و خوی عصبانی هستند، مدام بهانه گیری می کنند، حساس و زودرنجند، به کوچکترین بهانه ای می رنجند و نق می زنند و عرصه را بر والدین و مربیان تنگ می کنند.
اینان کودکانی هستند هیجانی که به زحمت می توانند انضباط را رعایت کنند و تابع نظم گردند. تابع قید نیستند، کمی شُل هستند و سُست، بی اراده اند و در اتّخاذ تصمیم ضعیفند، احتمال تغییر در فکر و رأیشان بسیار است. اغلب آنان در شرایطی هستند که به راحتی گریه می کنند، به نظر می رسد که خسته و گرفتارند. نمی توانند طبق ضابطه کار کنند.
چرا کودک من بی نظم است و دختر همسایه منظم؟
علل زیستی:
کودکی که اختلال در دستگاه گوارش دارد، غدد او خوب ترشح نمی کند، انگل در معده اش دارد ممکن است رفتارهایی بروز دهد که غیرعادی و حاکی از بی نظمی است.
علل روانی:
* اختلالات روانی
* ضعف روحیه و عدم سازمان دهی خود
* بدبینی و سوء ظن به افراد
* میل به انتقام گیری
* بُهت روانی
* از دست دادن حافظه، شعور و هوش پایین
نظمی که از کودک توقع داریم باید در حدّ درک کودک باشد و او آن را منطقی بداند. مثلاً اگر می خواهد ماشینش را هروقت می خواهد زود پیدا کند باید همیشه آن را در جعبه‌ی ماشین هایش که در گوشه‌ی اتاق است بگذارد.
علل عاطفی:
* خشم و عصبانیت نسبت به والدین، اشخاص، اشیاء
* احساس اضطراب و ناامنی در امور
* احساس حسادت و تبعیض
* وجود غم و دردی عمیق در درون کودک
* والدین افراط در محبت و شادی کرده اند که زمینه را برای پرتوقعی، بی نظمی و بی توجهی به امور فراهم می کند.
* دوست های بی نظم دارد.
* وقتی بازی می کند آن چنان در آن غرق می شود که متوجه شرایط نیست.
* والدین یا مربیان، خودشان بی نظم هستند لذا کودک الگوی درستی در نظم ندارد.
* والدین در ایجاد و رعایت قوانین، سهل انگاری می کنند.
* کودک، هدفی ملموس و عملی در زندگی تحصیلی، خانوادگی و... ندارد.
بچه‌ی منظم کسی است که:
نظمی که از کودک توقع داریم اینگونه است:
* کودک، رعایت کردن آن را دوست داشته باشد لذا به علایق کودکتان توجه کنید.
* متناسب با رشد کودک و طبق شرایط روحی و جسمی او باشد.
* در راه حفظ منافع او باشد. نظم را در اموری از کودکتان بخواهید که فایده‌ی نظم داشتن را بچشد.
* در حدّ درک کودک باشد و او آن را منطقی بداند. مثلاً اگر می خواهد ماشینش را هروقت می خواهد زود پیدا کند باید همیشه آن را در جعبه‌ی ماشین هایش که در گوشه‌ی اتاق است بگذارد.
* مستمر باشد. اگر فقط یکی دوبار تأکید بر نظم داشتن در موردی کنید و سپس کودکتان را رها سازید او سریعاً به حالت بی نظمی گذشته برمی گردد.
* استعداد، اطرافیان، میزان مشغله درسی، شادابی و نیروی جسمی کودکتان را نیز درنظر بگیرید.
* مهمترین نکته این است که: خودتان (هم شما هم همسرتان) افرادی منظم باشید تا فرزندتان هم الگوی عملی را دیده باشد و هم اینکه بهتر از شما - که خودتان منظمید- حرف شنوی و علاقه به رعایت نظم خواهد داشت.
نظر شما