به گزارش سلامت نیوز به نقل از بهار ؛ در چند سال اخیر با ورود داروهای جدید به عرصه درمان تالاسمی، نظام توزیع و برنامهریزی دارویی کشور دچار نوعی روزمرگی و سردرگمی شده است. از یکسو پزشکان مشاور معاونت سلامت وزارت بهداشت بدون آگاهی از اقتصاد و دارو و نحوه تولید و عرضه داروهای تالاسمی اقدام به تدوین دستورالعملهای غیرقابل اجرا برای نظام دارویی کردند و از سوی دیگر نظام دارویی کشور تمام سرمایه خود را خرج تولیدکنندگانی کرده که در روزهای بحرانی به پاشنه آشیل تبدیل میشوند. باوجود هشدارهای دلسوزان نسبت به واقعیتهای دارویی کشور تاکنون تدوینکنندگان بستههای درمانی – دارویی بیماران تالاسمی حتی حاضر به برگزاری جلسهای فراتر از جلسات محدود و پشت درهای بسته خود نشدهاند. علاوه بر این مدیران دارویی کشور هنوز باور نکردهاند که تولیدکنندههای دارو لازم است خود از وابستگی به ماده اولیه خارجی یا مواد لازم تولید دارو رها شوند.
در این میان شرکتهایی که تولیدکننده واقعی هستند به دلیل عدم ارتباط موثر با پزشکان تصمیمساز و عدم آشنایی با راهروهای وزارت بهداشت خیلی به چشم نمیآیند. اگر دکتر حسن روحانی مایل است که با کلید تدبیر مشکلات بیماران را حل کند، گام اول شنیدن نظرات مختلف و تن دادن به تضارب آرا خواهد بود. اساس هر تدبیری دانستن است و دانستن بدون پرسیدن و شنیدن به دست نخواهد آمد. تدبیر و امید شعارهای مسرتبخشی بود که آسیب دیدگان را به فردایی بهتر امیدوار کرد. اکنون زمان آن رسیده که این امید پابرجا بماند. لازمه تداوم امید، ایجاد کمیتههای فراگیر تصمیمگیری و توجه به نظر کارشناسان مستقل است. تصمیمگیری پشت درهای بسته «تدبیر» نیست.
نظر شما