بخشهای حافظه مغز غالبا به علت انبوه اطلاعاتی كه مغز را بمباران می‌كنند با مشكل بار اضافه روبروست.به گزارش ایرنا و به نقل از ساینس دیلی، این تحقیق جدید نشان می‌دهد چگونه عواطف به مغز كمك می‌كند تا "تصمیم بگیرد" كدام خاطرات را حفظ و كدام یك را دور بریزد.

نتایج این تحقیقات در نشریه سلول منتشر شده است.

حافظه با تقویت ارتباطات بین یاخته‌های شكل می‌گیرد. این ارتباطات برای ارسال و دریافت داده‌های مغزی به گیرنده‌ها متكی است. تحقیقات گذشته نشان داده است فشار عاطفی با افزایش هورمون "نوراپینفرین" در مغز مرتبط است.

"هایلان هو" و همكارانش از آزمایشگاه "كولد اسپرینگ هاربر" در نیویورك تا حدودی دریافته‌اند چگونه هورمون استرس فرایندهای موثر در ارتباطات نرونی و شكل‌گیری حافظه را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

آنها با انجام آزمایشهایی بر روی موش‌ها دریافتند، نوراپینفرین و همچنین استرس عاطفی منجر به بروز یك تغییر شیمیایی در گیرنده‌های خاصی از مغزی می‌شود. این تغییر، ارتباطات را در مناطق حافظه مغز موش‌ها تقویت می‌كند.

"روبرتو مالینو" یكی از اعضای این گروه تحقیقاتی گفت، با این اتفاقات ،محركهایی كه برای تشكیل حافظه كافی نبود، می‌تواند یك حافظه را شكل دهد.

از آنجا كه بسیاری از مناطق در مغز موشها شبیه مغز انسان است محققان انتظار دارند مغز انسان نیز از همین سازوكار حافظه استفاده كند.

در حالی كه فراز و نشیب زندگی می‌تواند باعث افزایش مواد شیمیایی تقویت‌كننده حافظه شود، میزان بسیار زیاد هورمون استرس می‌تواند موجب تاثیر عكس بگذارد.

درصورتی كه نوراپینفرین زیادی در مغز وجود داشته باشد، تاثیر معكوس ایجاد می‌شود. از این رو میزان نوراپینفرین باید در حد مناسبی باشد، بطوری كه افرادی كه خیلی عاطفی و احساسی هستند حافظه قوی ندارند.

این یافته‌ها تنها بخشی از معمای بزرگی است كه احساسات را با حافظه مرتبط می‌كند.