سلامت نیوز : هفته گذشته با غرق شدن 7 نفر دانش‌آموز و طلبه در دریای مازندران، دوباره بحث سالم‌سازی و ایمن‌سازی سواحل مطرح شد. سال‌هاست موضوعی با عنوان سالم‌سازی سواحل دریا، توسط نهادهای دولتی اجرا می‌شود. این در حالی است كه آمار رسمی سازمان پزشكی قانونی می‌گوید كمتر از 30 درصد غرق‌شدگان در ایران، در سواحل دریا از بین می‌روند. با این وجودی نیروی انتظامی بارها گفته در طرح‌های سالم‌سازی دریا، مسائل اخلاقی را بیشتر مد نظر خود دارد، ولی سازمان‌هایی مانند فدراسیون غریق نجات و غواصی و همچنین سازمان امداد و نجات جمعیت هلال احمر، وظیفه ایمن‌سازی شنا و آب تنی مردم در محدوده این طرح‌ها را عهده‌دار هستند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از اعتماد ؛ با این حال، هفته پیش، مدیركل ورزش و جوانان استان مازندران اعلام كرد اداره كل متبوعش توانایی پرداخت حقوق ناجیان غریق را ندارد.سعادتمند، درباره مشكلات نجات غریقانی كه عهده‌دار ایمن‌سازی سواحل دریای مازندران هستند، گفت و اعلام كرد آنها هنوز بخشی از مطالبات سال گذشته خود را دریافت نكرده‌اند و اصلا معلوم نیست چه كسی باید به آنها حقوق بدهد، هر چند آقای سعادتمند تاكید كرد حقوق این ناجیان بر عهده اداره كل متبوعش - ورزش و جوانان- نیست. این در حالی است كه طبق جدول «حق الزحمه ماهانه منجیان غریق اماكن آبی» در سال جاری كه حدود 15 درصد به حقوق این ناجیان اضافه شده، یك نجات غریق با درجه و تجربه متوسط ماهانه كمتر از 550 هزار تومان حقوق می‌گیرد.

این میزان البته برای نجات غریقانی كه معمولا در سواحل به كار گرفته می‌شوند و دارای مهارت «كمك منجی» هستند، حدود 400 هزار تومان است. سال گذشته نیز فرماندار چالوس اعلام كرده بود حقوق ناجیان سواحل آن شهرستان، یك سال است پرداخت نشده. این اظهارات در حالی بیان می‌شود كه دفتر ریاست‌جمهوری در تاریخ چهارم اردیبهشت ماه امسال، در مكاتبه با مصطفی محمد نجار وزیر كشور، خواستار پیگیری «مسائل مرتبط با عدم پرداخت به موقع حقوق منجیان غریق» شده بود. مكاتبه‌یی كه ظاهرا نتیجه نداشته و منجیان غریق همچنان با بی‌پولی دست به گریبانند.

تلفات دریا، یك‌سوم غرق‌شدگان سالانه

آمار عملیات نجات غریق در كل كشور نشان می‌دهد ناجیان، سالانه دست‌كم 10 هزار عملیات نجات غریق را انجام می‌دهند، هر چند گفته می‌شود بیش از نیمی از این تعداد، خارج از طرح محدوده‌های سالم‌سازی دریا و محدوده اجرای طرح ملی كاهش غریق است. آنها با وجودی كه حقوق اندكی دریافت می‌كنند توانسته‌اند عملكرد قابل قبولی از خود نشان دهند، این در حالی است كه آمار سازمان پزشكی قانونی نشان می‌دهد بیشترین میزان تلفات غرق شدگی در جایی اتفاق می‌افتد كه اصلا نجات غریقی حضور ندارد.

بنا بر آماری كه این سازمان، از عملكرد سال گذشته خود منتشر كرده، تنها 31 درصد غرق‌شدگان، در سواحل دریا جان خود را از دست می‌دهند. طبق گزارش این سازمان، تلفات غرق شدگی در كانال‌های آب و استخرها و همچنین دریاچه‌های مصنوعی، پشت سدها و دریاچه‌های طبیعی، بیشتر از آمار غرق شدگی در دریاست. همچنین غرق‌شدگی در رودخانه‌ها و سایر مكان‌هایی كه امكان غرق شدن وجود دارد، از تلفات غرق‌شدگی در دریا بیشتر است.

همچنین مقایسه آمار رسمی شش ساله اخیر غرق‌شدگان نشان می‌دهد آب‌ها تلفات نسبتا ثابتی در دو سال گذشته از جمعیت ایران گرفته‌اند. این آمار تقریبا در سال‌های 90 و 91، ثابت مانده است. این در حالی است كه سال گذشته، یكی از فاجعه بارترین روزهای كشور از لحاظ غرق شدن مردم در دریای خزر، رقم خورد و در دو روز انتهای مردادماه گذشته، دست‌كم 22 نفر بر اثر غرق شدن در سواحل شمال، فوت كردند. مقایسه آمار غرق‌شدگان در سال‌های اخیر همچنان نشان می‌دهد استان‌های مازندران، خوزستان و گیلان در فصل تابستان بیشترین تلفات بر اثر غرق شدگی را تحمل كرده‌اند.

اكنون با توجه به در پیش بودن ماه مبارك رمضان و ممنوع بودن شنا در دریا، از زمان اذان صبح تا اذان مغرب، احتمال می‌رود برخی از گردشگران پس از غروب به دریا بزنند و احتمال غرق شدگی آنها، بدون حضور منجیان غریق در سواحل، بیش از گذشته است، زیرا گرمای تابستان و روزه‌داری، شنای بعد از افطار را لذت بخش‌تر می‌كند.