سلامت نیوز : رئیس سازمان نظام پزشكی كشور می‌گوید كه در سال گذشته 60 میلیارد تومان پول از جیب بیماران به حساب نظام سلامت واریز شده است. او می‌پرسد این پول كجاست و دركجا خرج شده است كه هیچ نفعی به حال نظام سلامت ندارد. از سوی دیگر علاوه بر اینكه این سوال غضنفر میرزابیگی بی‌پاسخ با‌قی‌مانده، گفته می‌شود پرداخت 60 میلیارد تومان پول از جیب مردم به نظام سلامت هیچ تاثیری در گره‌گشایی مشكلات مالی این حوزه نداشته است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از تهران امروز ؛ یكی از انتقاداتی كه كارشناسان از مسئولان نظام سلامت می‌كنند این است كه این افراد هیچ‌گاه نتوانستند طی سال‌های گذشته حق خود را از دولت و از محل فروش نفت و سود حاصل از برنامه هدفمندی یارانه‌ها بگیرند وحالا هم كه بحث پرداخت یارانه دارو و درمان پیش آمده همین كارشناسان این تصمیم را نقد می‌كنند. یكی از این افراد مسعود پزشكیان عضو فعلی كمیسیون بهداشت و وزیر سابق بهداشت و درمان است كه نسبت به واریز یارانه ‌‌دارو به حساب مردم هشدار می‌دهد. حسینعلی شهریاری، رئیس كمیسیون بهداشت مجلس هم واریز یارانه دارو به حساب بیمه‌ها را ارجح‌ترین تصمیم می‌داند كه از سوءاستفاده‌های احتمالی جلوگیری خواهد كرد.

پرداخت از جیب مردم به حساب چه كسی است؟

رئیس نظام پرستاری اعتقاد دارد كه بخش بسیار بزرگی از مشكلات نظام سلامت به خاطر پزشك‌سالاری است. او حتی بی‌انگیزه بودن پرستاران و مهاجرت آنها (هرچند سعی می‌كنند تعداد آنها را بسیار محدود و غیرقابل تاثیر اعلام كنند) را ناشی از حقوقی می‌داند كه پزشكان متخصص می‌گیرند. به گفته او بسیاری از مراقبت‌ها از بیمار توسط پرستار انجام می‌گیرد، اما در نهایت مهر پزشك پای آن می‌خورد و پولش به جیب پزشك می‌رود.

در نهایت او اعتقاد دارد كه اگر سبد خدماتی پرستاری تهیه شود هم هزینه بیماران كم می‌شود و هم پرستاران به‌حقوق خود می‌رسند. میرزابیگی می‌گوید الان بیماران در طول سال 60 میلیارد تومان می‌دهند اما نه تنها نفعی به حال خودشان ندارد كه آنها را به زیر فقر برده است.وی در نهایت می‌پرسد چرا هیچ كس نمی‌گوید پولی كه مردم پرداخت می‌كنند به كجا می‌رود؟ در این میان اما مسئله یارانه دارو همچنان وجود دارد. این روزها افراد بسیار زیادی به این تصمیم اعتراض می‌كنند. از جمله «محمد‌باقر هوشنگی» مدیركل بیمه‌های سلامت وزارت تعاون، كار و رفاه اجتماعی واریز یارانه دارو به كارت هوشمند بیماران خاص را اشتباهی بزرگ می‌داند و می‌گوید: «واریز یارانه دارو به كارت اشتباهی نابخشودنی است، چرا كه نمی‌توان تشخیص داد هزینه‌های درمانی بیماران خاص چه میزان است، لذا با واریز یارانه دارو به كارت هوشمند بیماران خاص آنها را با مشكل مواجه خواهیم كرد.»

او هم با حسینعلی شهریاری رئیس كمیسیون بهداشت مجلس هم عقیده است كه باید اعتبار دارو از طریق بیمه‌ها به مردم پرداخت شود.البته وزارت بهداشتی‌ها اعتقاد دارند كه در صورت تخصیص این اعتبار به بیمه‌ها مشخص نیست كه پول تخصیص یافته كجا هزینه می‌شود. میرزابیگی هم به یك نكته مهم اشاره می‌كند. به گفته او بیمه‌ها در كشور ایران انحصاری هستند واجازه رقابت و ورود بخش‌های جدید داده نمی‌شود. بیمه‌هایی در دست افراد خاص هستند كه بیشتر به‌دنبال فعالیت‌های اقتصادی هستند تا حمایت از بیماران. اما هوشنگی می‌گوید: «بیمه تعریف دارد و طرح این مسائل اصلا درست نیست.»

به گفته او در بیمه «ریسك» وجود دارد، یعنی هم افراد سالم و هم افراد بیمار تحت پوشش بیمه قرار می‌گیرند. در پوشش بیمه‌ای پول افراد سالم را به بیماران می‌دهیم و این همان «توزیع ریسك» است.او با بیان اینكه باید به بیمه‌ها قدرت و اعتبار داده شود می‌گوید: «اگر مشكلی نیز درخصوص بیمه‌ها وجود دارد باید با قانون‌گذاری ساختار اصلاح شود و واریز یارانه دارو به كارت هوشمند بیماران خاص به منزله «تضعیف كردن بیمه‌ها» است و باید حتما در این زمینه از راهی درست وارد شویم.»

هوشنگی با تاكید بر اینكه قیمت دارو، نوع و دز آن برای بیمار در طول سپری شدن دوره بیماری مشخص نیست، می‌گوید: «تامین اعتبار از ابتدای كار برای بیماران خاص كه شرایط نامشخصی دارند اصلا درست نیست، چرا كه ممكن است قیمت داروی بیمار افزایش یافته، نوع داروی مصرفی‌اش تعویض شود یا دز داروی وی تغییر یابد، بنابراین روند جبران قیمت ایجاد شده با واریز یارانه دارو به كارت هوشمند بیماران خاص مشخص نیست.»

البته هوشنگی درست می‌گوید. تجربه نشان می‌دهد كه بخشی از سهمیه دارویی بیماران خاص كه به‌طور مساوی به بیماران داده می‌شود، سر از بازارهای سیاه در می‌آورد. این درحالی بود كه برخی از بیماران خاص به سهم بیشتری نیاز داشتند و مجبور بودند از بیمارانی كه بیشتر از نیاز خود سهمیه گرفته بودند دارو را به قیمت بازار سیاه خریداری كنند. مسئله‌ای كه از سوی شهریاری هم تاكید می‌شود: «داروهای خاص كه گران‌قیمت هستند نباید صرفا با دفترچه بیمه ارائه شوند بلكه دارا بودن كارت مخصوص و نسخه پزشك در این زمینه ضروری به نظر می‌رسد، ضمن اینكه باید نظارتی بر روند درمان وجود داشته باشد تا خدای ناكرده داروها در بازار آزاد فروخته نشوند كه مشكلاتی ایجاد شود.» او تاكید می‌كند كه نظارت بر این موضوع باید جدی باشد تا افرادی كه نیاز واقعی دارند از این داروها استفاده كنند.

سوءاستفاده كمتر

رئیس كمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی درباره منتفی شدن واریز یارانه دارو به حساب خانوار و موكول شدن این كار به بیمه‌ها، اعتقاد دارد كه با این اقدام امكان سوءاستفاده و ورود دارو به بازار آزاد كمتر خواهد شد. حسینعلی شهریاری با اشاره به اینكه پیش از این قرار بود 2200 میلیارد تومان یارانه دارو به حساب خانوارها واریز شود، می‌گوید: «ما از اول هم موافق نبودیم كه یارانه نقدی به خانوارها بدهند و همان یارانه نقدی كه یك بار دادیم و برای مملكت مشكل درست كردیم كافی است.»

او می‌گوید: «با پرداخت یارانه دارو به بیمه‌ها، بیماران با دفترچه‌های بیمه یا كارت‌های مخصوص‌شان از طریق بیمه، داروی مورد نیازشان را دریافت می‌كنند و در این جریان امكان سوءاستفاده كمتر است زیرا اگر یارانه به حساب افراد ریخته شود ممكن است این دارو استفاده نشود.»

همچنین به گفته او كمیسیون بهداشت از ابتدا مخالف پرداخت یارانه دارو به خانوارها بود زیرا تضمینی نبود كه منابع مالی آن همیشه وجود داشته باشد و دادن یك ماه یارانه و بعد قطع كردن آن می‌توانست نگرانی‌هایی را برای خانواده‌ها به وجود بیاورد اما وقتی آنها تحت پوشش بیمه قرار می‌گیرند بیمه موظف است داروهای آنها را تامین كند، اگر هم منابع دیر یا زود به حساب بیمه ریخته شود داروی بیماران قطع نخواهد شد.

این موضوع در كمیسیون بهداشت و درمان نیز مورد بررسی قرار گرفت و مجلسی‌ها به این نتیجه رسیدند كه بهترین راه این است كه یارانه دارو از طریق بیمه‌ها پرداخت شود زیرا آنها جایگاه واقعی را در این زمینه دارند.

نظام سلامت در شرایط بسیار بدی قرار دارد. از یكسو بودجه‌ای نمانده و چشم پزشكان به جیب بیماران است. در این میان طرحی چون واریز یارانه‌ها هم با سوالات بی‌شماری روبه‌روست. هرچند این طرح قرار نیست كه تاثیر بسیار زیادی روی شرایط بی‌پولی نظام سلامت بگذارد اما سیستم مطمئنی برای واریز آن وجود ندارد. مجلسی‌ها و وزارت رفاه واریز آن به حساب خانوارها را باعث سوءاستفاده می‌دانند و بیمه‌ها را معرفی می‌كنند. وزارت بهداشت هم به بیمه‌ها اعتقاد ندارد تا همچنان دمل چركی بی‌قانونی و عدم تضمین برای اجرای قانون، بدنه بیمار نظام سلامت را نزارتر كند.