سلامت نیوز : رئیس انجمن روانپزشکی کودک و نوجوان گفت: بازی در واقع وسیله‌ای برای رشد ارتباطی کودک با دنیای اطراف و اطرافیان است و در حقیقت کودک از طریق جان دادن به اسباب بازی با آنها ارتباط برقرار می‌کند و دنیای بزرگسالان را تقلید می‌کند.

مهدی تهرانی دوست در گفت‌‌‌وگو با فارس اظهار داشت: بازی در حقیقت یکی از شیوه‌های ارتباطی کودک با دنیای اطراف است و چون کودکان راه‌های ارتباطی با دیگران را یاد نگرفته‌اند از طریق اسباب بازی با دنیای بیرون ارتباط برقرار می‌کنند.

رئیس انجمن روانپزشکی کودک و نوجوان تصریح کرد: بازی در واقع وسیله‌ای برای رشد ارتباطی کودک با دنیای اطراف و اطرافیان است و در حقیقت کودک از طریق جان دادن به اسباب بازی با آنها ارتباط برقرار می‌کند و دنیای بزرگسالان را تقلید می‌کند.

فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان تصریح کرد: بازی کودک با عروسک تقلیدی از رفتار مادر با کودک است همچنین استفاده کودک از وسایل اسباب‌بازی به عنوان وسایل خانه تلقی می‌شود.

تهرانی دوست به بازی‌های تخیلی کودکان از سن دو سال به بعد اشاره داشت و گفت: این بازی‌ها، بازی‌هایی هستند که کودک به طور فرضی انجام می‌دهد مثل خاله‌بازی، پلیس‌بازی، معلم‌بازی که کودک می‌تواند این بازی‌های تخیلی را نیز به تنهایی انجام دهد.

استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران ادامه داد: بازی در سنین پایین معمولاً به این ترتیب و از طریق اسباب‌بازی‌هاست اما به تدریج که سن بالاتر می‌رود کودک به بازی گروهی با همسالان ترغیب می‌شود و بدین ترتیب ارتباط واقعی کودک با دیگران نقش گرفته و تقویت می‌شود.

رئیس انجمن روانپزشکی کودک و نوجوان افزود: کودکان در حین بازی‌ گروهی یاد می‌گیرند که چطور قوانین و نوبت را رعایت کرده و چقدر تحمل و صبر داشته باشند.

وی ادامه داد: در بازی گروهی، هماهنگی حرکات در کودکان تقویت می‌شود بدین نحو که در توپ بازی یاد می‌گیرند که چطور با پا به توپ ضربه بزنند و توپ را پرتاب کنند و این چنین توانمندی‌های حرکتی‌شان تقویت می‌شود.

روانپزشک کودک و نوجوان اظهار داشت: کودکان در حین بازی، آداب و رسوم اجتماعی را نیز یاد می‌گیرند و می‌آموزند که چگونه با دوستان خود رفتار کنند و هیجانات خود از جمله خشم، شادی و ناراحتی را کنترل کنند.

رئیس انجمن روانپزشکی کودک و نوجوان تصریح کرد: همه این موارد دستاورد بازی کودک - چه به صورت انفرادی و چه به صورت گروهی - است؛ همچنین قوای شناختی (شناخت نسبت به محیط) نیز تقویت می‌شود.

تهرانی دوست، نقش بازی‌های جدید و اسباب‌بازی‌های نو را در تقویت ذهن کودک مؤثر دانست و افزود: بازی‌‌ها می‌توانند در تقویت قوای ذهنی و شناختی کودک کمک کننده باشند.

این استاد دانشگاه ادامه داد: نکته مهم در بازی و استفاده از اسباب بازی، انتخاب متناسب اسباب بازی با سطح هوش و شناخت کودک است و باید اسباب بازی با توجه به سطح رشد و توان حرکتی، هوشی و عاطفی کودک انتخاب شود تا با کودک ارتباط مناسب برقرار سازد.

رئیس انجمن روانپزشکی کودک و نوجوان تصریح کرد: وقتی که کودک وارد سن مدرسه می‌شود به تدریج بازی با اسباب بازی جای خود را به بازی با وسایل واقعی و ورزش‌ها می‌دهد و بچه‌ها با شرکت در این بازی‌ها مسیر رشد خود را تقویت کرده و از قالب بازی‌های تخیلی به واقعیت بیرونی ارتقا پیدا می‌کنند که این روند تا سنین نوجوانی و بزرگسالی ادامه خواهد داشت.