اعتیاد در میان دانشجویان از موضوعاتی است كه نمیتوان آن را انكار كرد، اگر چه برخی مسئولان تمایلی بهگفتوگو درباره این موضوع ندارند و حتی آن را انكار میكنند اما آلوده شدن دانشجویان به موادمخدر نه با انكار از بین میرود و نه با پنهان كردن آمار دانشجویان معتاد.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از تهران امروز ؛ معتادانی كه به هیچوجه نه چهره و نه حركاتشان به معتادان میخورد در شبانهروز از كنارمان عبور میكنند، در تاكسی كنارمان مینشینند، با ما سوار اتوبوس و مترو میشوند و حتی روی نیمكت در پارك كنارمان مینشینند بدون آنكه متوجه شویم این فرد به نوعی از موادمخدر اعتیاد دارد.
اعتیاد در میان دانشجویان از موضوعاتی است كه نمیتوان آن را انكار كرد، اگر چه برخی مسئولان تمایلی بهگفتوگو درباره این موضوع ندارند و حتی آن را انكار میكنند اما آلوده شدن دانشجویان به موادمخدر نه با انكار از بین میرود و نه با پنهان كردن آمار دانشجویان معتاد. بهگفته كارشناسان بسیاری از جوانان برای نخستین بار مصرف موادمخدر را در زمان دانشجویی تجربه میكنند.
روز گذشته، محمد حسین آیتی، معاون دانشجویی و فرهنگی وزارت بهداشت از اجرای طرح پایش سوءمصرف موادمخدر و الكل در میان تمام دانشجویان كشور خبر داد و گفت: در معاونت دانشجویی ادارهای با عنوان اداره مركزی مشاوره دانشجویی وجود دارد كه این اداره در تمام 50 دانشگاه علومپزشكی كشور به دانشجویان مشاوره میدهد. بهگفته وی بر اساس عملكرد این ادارههای مشاوره، تمام دانشجویان جدیدالورود در دانشگاههای علومپزشكی پس از ثبتنام باید به این اداره مراجعه كنند و آزمایشهای بینالمللی سلامت روان را پاسخ دهند.
آیتی گفت: این آزمایشها كاملا استانداردهای روانپزشكی را داراست و در آن سوء مصرف موادمخدر و الكل را نشان میدهد.معاون دانشجویی و فرهنگی وزارت بهداشت با بیان اینكه افراد دچار سوء مصرف موادمخدر و الكل، پیشزمینههای اختلالات اعصاب و روان دارند،ادامه داد: بنابراین چنانچه دانشجویان سوء مصرف موادمخدر و الكل داشته باشند. نمرهای از حد معمول پایینتر میگیرند و این دانشجویان با عنوان دانشجویان آسیبپذیر یا در معرض خطر شناسایی میشوند.
وی گفت: پس از شناسایی این دانشجویان چنانچه در بین این دانشجویان سوء مصرف موادمخدر دیده شود یا در معرض خطر باشند با رعایت تمام ضوابط،حفظ حرمت آنها و همچنین محرمانه بودن این اطلاعات، تحت مشاورههای تخصصی قرار میگیرند.آیتی گفت: مراكز مشاوره دانشجویی در هر سال دانشجویان جدیدالورود را پایش میكند.در كنار این مراكز، طرح بررسی سلامت جسم دانشجویان نیز در حال اجراست اما حدود 5 سال است كه در بحث سلامت روان اقداماتی انجام میشود.
اعتیاد در دانشجویان خوابگاهی بیشتر است
بهگفته دكتر حسین باهر، جامعهشناس، دور بودن از محیط خانواده و رفتن به شهر دیگر برای تحصیل و استقلال پیدا كردن از خانواده كافی است تا جوان را به سمت و سوی اعتیاد سوق بدهد. چرا كه محیطهای تازه دارای جذابیتهایی است كه میتواند خطر معتاد شدن این افراد را افزایش دهد. وی با اشاره به این نكته كه خوابگاهها و خانههای مجردی از محیطهایی هستند كه باعث اعتیاد دانشجویان میشوند، به تهران امروز میگوید: نظارت بر محیطهایی چون خوابگاههای دانشجویی نمیتواند عاملی برای جلوگیری از اعتیاد تلقی شود چرا كه فردی كه به عنوان ناظر انتخاب میشود هم ممكن است خودش به مرور زمان دچار اعتیاد شود.
بهگفته وی به جای گذاشتن ناظر در خوابگاههای دانشجویی باید عواملی از قبیل: بیپولی، تنهایی، افسردگی و دوری از خانواده را كه باعث بروز اعتیاد میشوند از بین برد، چرا كه تا زمانی كه این عوامل وجود داشته باشند اعتیاد هم وجود دارد.به عقیده این جامعهشناس، بومیكردن تحصیلات از عوامل مهمی است كه میتواند میزان اعتیاد در دانشجویان را به شدت كاهش دهد چرا كه دوری از خانواده و رها شدن در جامعهای بیدر و پیكر همچون كلانشهرها میتواند خطرات جبران ناپذیری را برای افراد بهدنبال داشته باشد كه اعتیاد یكی از آنهاست.
سال 89 وزارت علوم به منظور مقابله و پیشگیری از مصرف موادمخدر دانشگاهها 700 میلیون تومان بودجه هزینه كرد و 600 كارگاه آموزشی مقابله با سوءمصرف موادمخدر در دانشگاه را برگزار كرد و سال تحصیلی 92 – 91 این بودجه به یك میلیارد رسیده و قرار است 2 هزار و 200 كارگاه برای دانشجویان برگزار شود، دانشجویانی كه هیچ آمار دقیق و رسمی از میزان اعتیاد آنها وجود ندارد و مشخص نیست با وجود فقدان آمار در این زمینه قرار است چه اقداماتی و برای چه تعداد دانشجویی برگزار شود. اما نكته مهم این است كه گفته میشود دانشجویان شركتكننده بیشتر بهمنظور رفع تكلیف در این كارگاهها شركت میكنند و بازدهی چندانی ندارد.
دانشجویان سفیر فرهنگی شوند
دكتر حسین باهر با اشاره به این نكته كه برگزاری این كارگاه تاثیر چندانی نخواهند داشت، میگوید: گرفتن مدرك پایان دوره یكی از دلایل شركت دانشجویان در این كارگاه هاست بدون اینكه بازدهی خوبی داشته باشند این در حالی است كه میتوان این كارگاهها را بهگونهای دیگر برگزار كرد.
بهگفته وی برگزاری كارگاههای آموزشی باید بهگونهای باشد كه دانشجو تصور نكند كه به عنوان یك فرد متهم به سوءمصرف مواد دراین كارگاهها شركتكرده بلكه باید به دانشجویان شركتكننده در این كارگاهها به عنوان سفیران فرهنگی نگاه كرد و در كنار این كارگاهها، دروس مهارت زندگی و آداب معاشرت نیز آموزش داده شود. به این ترتیب دانشجویی كه گرفتار موادمخدر و الكل است خودش به مواردی كه در كلاس تدریس میشود عمل كرده و اگر مبتلا به موادمخدر و مصرف الكل نیست میتواند این آموزشها را به دیگران تسری دهد.
بهگفته وی صرف برگزاری این كارگاهها در دانشگاههای علومپزشكی چندان توجیهپذیر نیست چرا كه میزان ابتلا به اعتیاد در میان دانشجویان همانقدر زیاد است كه در جامعه. بنابراین نمیتوان تفكیكی بین دانشجویان قائل شد و مثلا گفت دانشجویان پزشكی بیشتر به این كارگاهها احتیاج دارندو سایر رشتهها نه. به عقیده باهر وجود یك میلیارد تومان اعتبار برای همه دانشجویان كشور رقم قابلتوجهی نیست و نمیتوان امیدوار بود كه با این رقم ناچیز اعتیاد را از دانشگاهها ریشه كن كرد.
نقش اطلاعرسانی در پیشگیری از اعتیاد
دكتر حمید صرامی، مدیركل فرهنگی و اجتماعی ستاد مبارزه با موادمخدر نیز در این باره میگوید: از میان افراد جذب شده به سیستم اعتیاد، نوجوانان و جوانان اولین قربانیان این پدیده هستند و متاسفانه برخی دانشجویان ساكن در خانههای دانشجویی یا سایر اماكن نیز، گرفتار پدیده مصرف یا سوءمصرف موادمیشوند. بهگفته وی تعداد دانشجویانی كه به پدیده اعتیاد گرایش پیدا میكنند، نسبت به دیگر اقشار جامعه بسیار كم است، لیكن مجموعهای از عوامل خطر قبل از تحصیل یعنی محیط خانواده آشفته، فقدان سازش بین والدین و فرزندان، ضعف مهارتهای اجتماعی و عوامل خطر هنگام تحصیل همچون عدم نظارت اجتماعی والدین، استقلال افراطی، افزایش حجم ارتباطات با دوستان جدید، فشار گروه همسالان، بروز مشكلات عاطفی و اختلالات روانی، یكنواختی زندگی خوابگاهی و بعضا بیبرنامگی دانشجویان، افت تحصیلی و عدم علاقه به رشته تحصیلی و دشواری سازگاری با محیط جدید زمینه گرایش آنان را به رفتارهای پرخطر فراهم میكند.
وی تاكید میكند: بهكارگیری اهرمهای پیشگیری اولیه از اعتیاد همچون ترویج برنامههای اطلاعرسانی و آگاهسازی درخصوص پیامدها و عوارض مصرف مواد بالاخص مواد توهمزا و محرك، آموزش مهارت و سبك زندگی سالم بهمنظور توانمندی در مواجهه با مشكلات دوران دانشجویی، تقویت باورهای دینی، توسعه فعالیتهای جایگزین (هنری و ورزشی بهمنظور غنیسازی اوقات فراغت)، توسعه خدمات مشاورهای، ارضای نیازهای عاطفی و پاسخگویی بهموقع به نیازهای روانی دانشجویان بهمنظور افزایش آستانه تحمل و عدم بروز رفتارهای تكانشی و نیز مشاركت فعالانه در برنامههای پیشگیری اجتماع محور در دانشگاهها، میتواند موجبات مصونسازی دانشجویان در برابر هجوم انواع مواد را فراهم سازد.
نظر شما