سلامت نیوز : از دیروز ماموران نیروی انتظامی دوباره رفته‌اند سروقت معتادها؛ معتادانی که ماده 16 اصلاحیه قانون مبارزه با موادمخدر آن‌ها را «متجاهر» می‌خواند و مسئولان ناجا و استانداری‌ها «کثیف‌کننده چهره شهر». به همین دلیل دوباره از دیروز برای چندمین‌بار در سال‌های گذشته در منطقه‌هایی که معتادان بی‌خانمان در خیابان‌ها و بیغوله‌هایشان مواد می‌کشند و تزریق می‌کنند، اجرای طرح برخورد با معتادان شروع شده است؛ طرحی که اجراکنندگانش می‌گویند این‌بار «شدید» است و شاید برای ثابت‌کردن شدت آن است که استانداری تهران هم تمام‌قد پشت آن ایستاده است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از بهار ؛ این امر از حرف‌های دیروز تمدن، استاندار تهران، پیداست: «دور جدید برخورد از اول تیر شدت یافته است و در این برنامه جمع‌آوری معتادان، برخورد با تولید‌کنندگان و توزیع‌کنندگان موادمخدر باقوت آغاز شده است.» او در گفت‌وگویی که با «فارس» داشته، خبرهایی هم درباره آشپزخانه‌های تولید شیشه در محله‌های غربی تهران داده است: «در سال‌های گذشته بیشترین آشپزخانه‌های تولید شیشه در محله‌های غرب تهران کشف شده است و اگر آمار دقیقی از تعداد این لابراتوارها وجود داشت حتما آن‌ها را کشف می‌کردیم.»

مصرف شیشه در ایران چندسالی می‌شود تبدیل به دغدغه‌ای جدی برای مسئولان حوزه موادمخدر در کشور شده است؛ دغدغه‌ای که بخش بیشترش را آشپزخانه‌های خانگی تولید شیشه در شهرهای بزرگی مانند تهران تشکیل داده است. حالا قیمت ارزان و در دسترس بودن از عوامل گسترده‌شدن مصرف شیشه در سطح کشور است و مقابله با تولید و توزیع آن با توجه به خانگی‌شدن تولید این مواد در کشور و ارزان‌بودن دستگاه‌های درست کردن آن، دیگر به یک مشکل بزرگ در میان مسئولان ناجا و ستاد مبارزه با موادمخدر تبدیل شده است؛ مشکلی که مسئولانی مانند رییس پلیس مبارزه با موادمخدر آن را یک معضل ملی می‌دانند.

مسئولان سازمان بهزیستی هم البته از این قافله عقب نمانده‌اند و می‌گویند در سال‌های اخیر مصرف شیشه بین سنین 15 تا 45 سال افزایش داشته است. این را نتایج تحقیقی که درباره مصرف شیشه در اردیبهشت سال قبل در بهزیستی انجام و به‌زودی نتایج آن اعلام شده است هم نشان می‌دهد. این تحقیق درباره افرادی است که حداقل یک‌بار مصرف شیشه را تجربه کرده‌اند و به معنای تعداد معتادان شیشه نیست. تحقیق انجام‌شده نشان می‌دهد که 2/8‌درصد افراد 15 تا 45 سال شهر تهران حداقل یک‌بار مصرف شیشه را تجربه کرده‌اند که 4/13‌درصد مصرف‌کنندگان زن و 6/86‌درصد آن‌ها مرد بوده‌اند. حالا این‌طور که معلوم است تعداد مصرف‌کنندگان شیشه و آشپزخانه‌های خانگی آن‌قدر در تهران افزایش پیدا کرده است که مسئولان ناجا تصمیم گرفته‌اند طرح‌های برخورد با آن‌ها را اجرا کنند و استانداری تهران هم می‌خواهد حمایت همه‌جانبه‌ای از آن داشته باشد.

به همین دلیل است مرتضی تمدن تا آنجا پیش رفته که گفته است هر چه‌قدر مراکز توزیع و تولید موادمخدر منحل شوند، تعداد معتادان هم کم می‌شود؛ سخنی که از نظر مسئولان بهزیستی و بعضی از کارشناسان فعال در حوزه موادمخدر چندان علمی به نظر نمی‌رسد. فرید براتی‌سده، مدیرکل درمان و پیشگیری از اعتیاد سازمان بهزیستی کشور، یکی از آن‌هاست.

او در گفت‌وگو با «بهار» گله‌های زیادی از مسئولان ناجا، وزارت کشور و استانداری تهران مطرح می‌کند. او خلاف حرف‌های تمدن می‌گوید مصرف شیشه در تهران از مناطق شرقی شروع شده و تعداد آشپزخانه‌های تولید شیشه در این مناطق بیشتر است: «لابد آقای تمدن، آماری از تعداد این آشپزخانه‌ها در مناطق غربی تهران در دست دارد که این حرف را زده ولی در کل براساس اطلاعاتی که ما داریم، تعداد فروشنده‌ها و تولیدکنندگان شیشه در مناطق شرقی تهران بیشتر است.» او اجرای طرح‌های جمع‌‌آوری معتادان را علمی نمی‌داند و می‌گوید در هیچ جای دنیا با اجرای چنین طرح‌هایی تعداد معتادان کم نشده است: «طرح جدید برخورد با معتادان از دیروز شروع شده است و اتفاقا از ما هم کمک خواسته‌اند. این اتفاق سال گذشته هم افتاد و از ما خواستند که مرکزی برای نگهداری این معتادان ایجاد کنیم و هزینه‌ای بر دوش ما گذاشتند؛در حالی که این موضوع وظیفه بهزیستی نبود. از نظر من این طرح‌ها شکست‌خورده و پول‌ بر بادده است. این‌که آقای تمدن می‌گوید با اجرای این طرح‌ها تعداد معتادان کم می‌شود هم منطبق با اصول علمی نیست.»

 براتی جمع‌آوری معتادان را از سطح شهر طرحی برای تبلیغات شهرداری، ستاد مبارزه با موادمخدر، وزارت کشور و استانداری می‌داند: «مسئولان این نهادها فکر می‌کنند اگر این معتادان را جمع‌آوری کنند شهر تمیز و مشکل حل می‌شود و به این فکر نمی‌کنند که وقتی اجرای چنین طرح‌هایی به گوش معتادان می‌رسد آن‌ها فرار می‌کنند و پراکنده می‌شوند و بنابراین امکان دسترسی کارشناسان بهزیستی را که به آن‌ها خدماتی مانند ارائه سرنگ‌های نو و آموزش‌های خاص می‌دهند، می‌گیرند.» او از تاکید مسئولان بر اجرای ماده 16 اصلاحیه قانون مبارزه با موادمخدر که مصوب مجمع تشخیص مصلحت نظام است به‌شدت انتقاد می‌کند: «مگر ما چقدر معتاد متجاهر داریم که این مسئولان به این اندازه بر اجرای این ماده تاکید دارند؟

سال گذشته وزارت کشور و استانداری برای نگهداری 200معتاد جمع‌آوری شده در مرکز نگهداری اخوان دو‌میلیارد و 800‌میلیون تومان هزینه کردند و این در حالی است که کل بودجه‌ای که به سازمان بهزیستی برای رسیدگی به امور تعداد 10‌میلیون معتاد در کشور اختصاص داده شده، حدود سه‌میلیاردتومان است. دلیل این موضوع هم نگاه هیاهووار به موضوع معتادان در کشور است تا نگاه پیش‌گیرانه؛ نگاهی که بین مسئولان سازمان بهزیستی هم وجود دارد.» در ماده 16 قانون جدید مبارزه با موادمخدر آمده است «معتادان به موادمخدر و روانگردان و متجاهر به اعتیاد، با دستور مقام قضایی برای مدت یک تا سه‌‌ماه در مراکز دولتی و مجاز درمان و کاهش آسیب نگهداری می‌شوند. تمدید مهلت برای یک دوره سه‌ماهه دیگر با درخواست مراکز مذکور بلامانع است. به گزارش مراکز مذکور و بنابر نظر مقام قضایی، چنانچه معتاد آماده تداوم درمان طبق ماده (۱۵) این قانون باشد، تداوم درمان وفق ماده مزبور بلامانع است.»

عزت‌الله کردمیرزا، روان‌پزشک حوزه موادمخدر، هم در گفت‌وگو با «بهار» به اجرای طرح‌های جمع‌آوری معتادان و نگهداری آن‌ها در اردوگاه‌ها انتقاد می‌کند: «اجرای این طرح‌ها اتفاقا به جای موثر بودن، درخت اعتیاد را تنومندتر می‌کند. باتوجه به شرایط حاضر در کشور ما، برخورد با اعتیاد نیازمند نگاه ایجابی است تا سلبی و این موضوع با بردن معتادان به اردوگاه‌ها حل نمی‌شود؛ اردوگاه‌ها و مراکزی که معلوم نیست چقدر امکانات دارند و چه تضمینی وجود دارد که در آنجا بیماری‌هایی مانند ایدز مثل زندان‌های کشور شیوع پیدا نکند.» او معتقد است اجرای طرح‌های جمع‌آوری معتادان در سال‌های گذشته نشان داده که این طرح‌ها خطا و محتوم به شکست است: «ما می‌بینیم هرچندوقت یک‌بار مسئولان بالادستی درباره وضعیت معتادان حرفی می‌زنند، مسئولان حوزه موادمخدر به فکر جمع کردن آن‌ها از خیابان و پاک کردن صورت مسئله می‌افتند. این امر نشان از نگاه جرم‌وار به اعتیاد دارد، نه نگاه علمی که همان بیماری دانستن اعتیاد است؛ موضوعی که هرساله هزینه زیادی بر هزینه‌های جاری کشور اضافه می‌کند.»