به گزارش سلامت نیوز به نقل از حمایت ؛ وی یادآورشد: اکنون 2 پارک ملی «نایبند» و «نخیلو» در استان بوشهر وجود دارد که ملی شدن آنها کمک زیادی به حفاظت از گونههای گیاهی و جانوری این منطقه کرده است و از لحاظ گردشگری نیز یکی از جاذبههای ملی به حساب میآیند؛ به همین دلیل اکنون یکی از پیشنهادهای سازمان محیط زیست تحت حفاظت قرار گرفتن منطقه ساحلی «دارا» و تبدیل آن به پارک ملی است.
وی در توضیح تفاوت میان پارک ملی و منطقه حفاظتشده اظهار میکند: پارکهای ملی درواقع مناطق طبیعی، وسیع، دارای ویژگیهای خاص و اهمیت ملی هستند که با هدف حفظ شرایط طبیعی و زیستی موجود، افزایش و بهبود جمعیت گونههای جانوری (آبزیان دریایی) و در نهایت برای بهرهبرداری تفرجی انتخاب میشوند. پارکهای ملی
100 درصد حفاظت شده هستند و اجازه هیچگونه برداشتی از آنها داده نمیشود؛ اما مناطق حفاظت شدهای که به همین هدف ایجاد میشوند، فقط تا 60 درصد حفاظت میشوند و تا 40 درصد اجازه برداشت دارند.
شادی درباره مناطقی که برای حفاظت پیشنهاد شده است، اظهار میکند: مناطق 16 گانه پیشنهادی شامل منطقه مصب رودخانههای حفاظتشده «گرگانرود»، «گمیشان»، «کچو» در شرق چابهار، خلیجهای «گواتر»، «گاندو»، «تنگ» و «پزم»، همچنین منطقه مرجانهای دریایی خلیج چابهار در استان سیستان و بلوچستان بهدلیل وجود محل زادآوری لاک پشت سبز، صخرههای مرجانی، جنگلهای حرا و پرندگان آبزی به عنوان مناطق حفاظت شده دریایی معرفی شده است.
وی با بیان اینکه منطقه حفاظت شده ساحلی- دریایی جزیره هرمز در شرق جزیره، قشم، هنگام، جزیره لارک، همچنین منطقه حفاظت شده دریایی کیش در سواحل جنوب شرق کیش و منطقه حفاظت شده دریایی جزیره هندورابی در استان هرمزگان، نیز به عنوان مناطق حفاظت شده دریایی ایجاد میشود، میافزاید: پناهگاه حیات وحش استیل عباس آباد در استان گیلان و حفاظت از رودخانه چشمه کیله در استان مازندران که محل تخمریزی ماهی آزاد مازندران است، نیز از منطقه شکار ممنوع به حفاظت شده ارتقا مییابد.
نظر شما