به گزارش سلامت نیوز به نقل از تهران امروز ؛ خوشبختانه هنوز این تجربیات در دسترس است ولیكن قبل از اعلام رسمی و جهانی ناسا، چند سالی است كه آمارهای هواشناسی و هیدرولوژیكی كشور نیز نشان از این داشت كه منطقه دچار خشكسالی شده و حداقل از سال 1386 تاكنون هیچ سالی نبوده است كه متوسط بارندگیهای سراسر كشور حتی به حد متوسط نرمال نزدیك شده باشد بهطوری كه این كاهش بارش در نوار جنوبی كشور كاملا محسوس بوده و حجم مخازن سدها به شدت كاهش یافته و كمآبی باعث تنشهای محلی شده است.اما سوال اینجاست كه با توجه به تغییرات اقلیمی و ورود به خشكسالی شدید، مدیریت منابع آبی كشور چه تغییری در جهتگیریهای خود داشته است.
تا قبل از این اتفاق رویكرد سازمانهای متولی مدیریت منابع آب برای مدیریت، افزایش و حفظ منابع آب، رویكردی سازهای و توسعه فرهنگ سدسازی در كشوری بوده كه میانگین تبخیر آن بخصوص در جنوب كشور به شدت بالاتر از میزان بارش آن است و آب بسیاری از مخازن سدها به صورت تبخیر هدر میرود كه با توجه به مقدمه پیش گفته از دانش تاریخی ایرانیان درمدیریت صحیح منابع آب بسیار به دور است و تاكنون نه تنها توجهی به این دانش بومی شده، نشده بلكه میتوان گفت كه تاكنون حجم فعالیتهای نرمافزاری و مدیریتی اثرگذار بر منابع آب در كشوری كه بیش از 90 درصد منابع آب آن در كشاورزی استفاده میشود، صفر بوده، در حالی كه 60 درصد از 90 درصد منابع آب استفاده شده در بخش كشاورزی بدون استفاده هدر میرود و تبدیل به هرز آب میشود.
هزینه انجامشده برای آموزش كشاورزان یا تغییرات در شیوههای آبیاری، یا انجام مطالعات اقتصادی ارزش نسبی محصولات تولیدی آب بر و مقایسه آن با سایر محصولات صنعتی در شیوههای مدیریت مورد توجه واقع نشده و شاهد نسبتهای غیرمعقول مصارف آب در بخش كشاورزی، صنعتی و شرب و همچنین شیوههای مدیریت قدیمی منابع آب هستیم. آیا با توجه به تغییرات اقلیمی و اعلام ناسا در ورود به دوره 30 ساله خشكسالی شدید نیازمند تغییر و بازنگری و انجام مهندسی ارزش در مدیریت منابع آب كشور نیستیم؟
نظر شما