سلامت نیوز : دولت ادعا می کند که در هشت سال گذشته مجموعا 7 میلیون شغل ایجاد کرده است اما مرکز آمار در آخرین گزارش خود از  اضافه شدن تنها 542‌ هزار و 769 نفر به تعداد شاغلان کشور در این مدت خبر داده است. یعنی هر سال 67‌ هزار و 846 نفر!

به گزارش سلامت نیوز به نقل از فرارو ؛ در حالی مردان دولت از اشتغال نزدیک به یک میلیون نفر در هر سال سخن می گویند که هم اکنون نرخ بیکاری از 11.5 ‌درصد در سال ۸۴ به 12.2 درصد در سال ۹۱ رسیده و در این مدت 269‌هزار و 292 نفر به تعداد بیکاران افزوده شده است.

هر‌ساله بین یک تا یک‌‌میلیون و 200‌هزار نفر نیز وارد بازار کار کشور می‌شوند. هم اکنون در حدود سه میلیون بیکاردر کشور وجود دارد که بیشترین  نرخ بیکاری در گروه سنی ۲۰ تا ۲۴ ساله با رقم 38.3 درصد به ثبت رسیده است.

گفته می شود در هشت‌سال گذشته مبلغی بالغ بر 75‌هزار‌میلیارد تومان برای ایجاد اشتغال صرف شده است و با این مبلغ باید 7.5 ‌میلیون شغل ایجاد می‌شد. از این میان حدود 28 هزار میلیارد تومان منابع بانکی به صدها هزار طرح اشتغال زایی کوچک در کشور تسهیلات پرداخت شد. گزارشهای رسمی حاکی از انحراف 60 درصدی این طرح از مسیر خود است.
مسعود نیلی چندی پیش در یک برنامه تلوزیونی از میزان اشتغالزایی خالص سالانه ، تنها 14 هزار و 200 خبر داد. آماری که اخیرا توسط حسن روحانی، رئیس جمهور منتخب نیز تکرار و تایید شده است. وی در گفتگو با روزنامه دنیای اقتصاد در خصوص تفاوت در آمارهای اشتغال گفته است که باید بین دو مفهوم و اصطلاح متفاوت job (شغل) و employment  (اشتغال) تفاوت قائل شد.

به گفته نیلی وقتی راجع به اشتغال صحبت می‌کنیم راجع به تغییرات ایجاد شده در تعداد شاغلان کشور صحبت می‌کنیم. در ادبیات اشتغال، تعداد شغل ایجاد شده اهمیتی ندارد، بلکه آنچه مهم است تغییرات تعداد کل شاغلان در اقتصاد است؛ چون ممکن است خیلی بیش از آنکه شغل ایجاد شده باشد شغل ازبین رفته باشد.

به عقیده کارشناسان در شرایطی که روند سرمایه‌گذاری کاهنده است افزایش اشتغال تقریبا غیر ممکن است. براساس آمارهای منتشر شده از سوی بانک مرکزی نرخ رشد تشکیل سرمایه ثابت1.2 درصد کاهش یافته که در مقایسه با سال قبل کاهش 4.5 درصدی داشته است.

علاوه بر این کاهش بودجه عمرانی دولت نیز در رقم ناچیز رشد اشتغال خالص موثر بوده است. گزارش‌ها از تخصیص کمتر از 30 درصد بودجه مصوب خبر می‌دهند.
این همه در حالی است که برخی کارشناسان اقتصادی تاکید می‌کنند که افزایش تعداد دانشجویان و تمایل بیشتر به تحصیلات عالی سبب شده است که ورود متولدین دهه 60 به بازار کار دچار تعویق شود و در سال‌های آینده با حضور جمعیت قابل‌توجه متولدین این دهه در بازار کار نرخ بیکاری واقعی‌تر خواهد شد.