سلامت نیوز : سازمان عریض و طویل حفاظت محیط زیست، مدیران و روسای زیادی به خود دیده است، از روزهای آغاز به كار این سازمان در سال 1350، كه به نام سازمان شكاربانی و نظارت بر صید به سازمان حفاظت محیط زیست نامیده شده بود تا حال حاضر كه 42 سال از روز آغاز به كار این سازمان حفاظتی می‌گذرد، 9 رییس به خود دیده است، زنان و مردانی كه در دوره‌هایی كوتاه و بلند سكان این سازمان را در دست گرفتند و هركدام زمانی كه به سازمان آمدند از بی‌مدیریتی مدیر قبلی نالیدند و سازمان را خرابه‌یی دیدند كه به آنها تحویل داده شده است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از اعتماد ؛ در كمتراز یك ماه آینده قرار است دهمین رییس سازمان كه یكی از معاونان رییس‌جمهور هم محسوب می‌شوند، معرفی شود. تا پیش از اعلام رسمی از سوی دولت تدبیر و امید، تنها گمانه‌زنی درباره كابینه است كه به گوش می‌رسد، اما همین گمانه‌زنی‌هاست كه در نهایت به واقعیت می‌پیوندد.

روسای احتمالی سازمان چه كسانی‌اند

در میان اسامی‌ای كه برای ریاست سازمان، از سوی ستاد روحانی مطرح‌اند، بیش از همه نام معصومه ابتكار به چشم می‌آید، رییس 8 ساله سازمان در دولت اصلاحات، كاندیدایی كه هم ستاد روحانی شاید بیشتر به انتخاب او برای این سمت چشم دارند و هم فعالین محیط زیست می‌خواهند كه او برای بار دوم رییس سازمان شود.

معصومه ابتكار از جمله نخستین زنان وارد شده به دولت در سال 76 بود، تنها مدیر زنی كه 8 سال ریاست سازمان را در دست داشت. او با مدرك دكترای ایمونولوژی از دانشگاه تربیت مدرس، سكانداری سازمان محیط زیست را به دست گرفت. مدیریت بر سازمان محیط زیست تنها سابقه اجرایی او نبود، حضور در شورای شهر تهران به مدت 7 سال در جایگاه نماینده شهر تهران از دیگر سوابق اجرایی اوست. ریاست كمیته محیط زیست شورا در ادامه مجموعه مدیریت‌های ابتكار در حوزه محیط زیست بود. ریاست ابتكار بر سازمان در دولت اصلاحات اگر چه از دوره‌هایی بود كه فعالین محیط زیست اكنون به نیكی ازآن یاد می‌كنند و خواهان بازگشت به همان روزها هستند، اما در زمان خود مورد انتقادات بسیاری قرار گرفته بود.

صادر شدن مجوزهای شكار در زمان این رییس محیط زیستی از مواردی است كه مورد انتقاد منتقدین قرار گرفته بود و هست. اما انتخاب ابتكار به عنوان معاون رییس‌جمهور و رییس سازمان، از نگاه بسیاری از فعالین این حوزه جای تردید دارد. بحث‌های ابتكار در شورا مبنی بر آلودگی هوا و اثرات پارازیت بر سلامتی شهروندان تهرانی از موارد رد صلاحیت او در شورای چهارم بوده، مواردی از این دست و نگرش‌های اصلاح‌طلبانه پس از سال 88، برخی از كارشناسان این حوزه را درباره انتخاب این بانوی مدیر دچار تردید می‌كند. از سویی دیگر، برخی كارشناسان انتخاب مدیری زن برای این سازمان را انتخابی مناسب می‌دانند و مدیر زنی كه بتواند در این حوزه فعالیت كنند را نمی‌شناسند جز معصومه ابتكار.

محمدرضا تابش؛ رییس فراكسیون محیط زیست مجلس نهم، نماینده اردكان و اصلاح‌طلبی است كه با مدرك دكترا در رشته مهندسی منابع طبیعی، از گزینه‌های احتمالی ورود به سازمان محیط زیست است. این نماینده مجلس كه بیش از بقیه گزینه‌های احتمالی از لحاظ تحصیلات و تخصص به این سازمان نزدیك است، یكی از چند گزینه با احتمال بالای ورود به سازمان محیط زیست است.

عده‌یی معتقدند در صورتی كه دكتر ابتكار رییس سازمان نشود، محمدرضا تابش، رییس آینده سازمان خواهد شد و برخی دیگر می‌گویند كابینه دولت امید قرار نیست از میان مجلسی‌ها انتخاب شود. این نماینده 55 ساله، زمانی عضو هیات‌مدیره سازمان پارك‌های تهران بوده و به خاطر تخصص‌اش با كارشناسان بسیاری در ارتباط است، اما مانند گزینه پیشین، پست‌های اجرایی آنچنانی نداشته و نمایندگی مجلس بالاترین جایگاه شغلی او بوده است. داشتن نسبت خویشاوندی با رییس دولت اصلاحات، تردید را برای ورود او به این سازمان و معاونت رییس‌جمهور بیشتر می‌كند.

اصغر محمدی‌فاضل؛ معاون محیط طبیعی بركنارشده سازمان محیط زیست در دولت دهم، از دیگر گزینه‌ها برای ورود به پردیسان است. برخی از كارشناسان این حوزه، بركناری فاضل را به دلیل ضعف در مدیریتش می‌دانند و برخی دیگر، موضعگیری صریح در مقابل ایده احمدی‌نژاد برای واگذاری جنگل‌ها و مقاومت در مقابل مافیای شكار غیرقانونی و زمین خواری را از دلایل بركناری‌اش توسط محمدی‌زاده می‌دانند.

فاضل تنها گزینه از میان چند گزینه سازمان محیط زیست است كه دارای دكترای محیط زیست است، عضویت در هیات علمی دانشگاه محیط زیست هم از دیگر سوابق علمی محیط زیستی او به شمار می‌آید. از نگاه كارشناسان، فاضل یك تنه در برابر متقاضیان شكار در طبیعت فرسوده‌ و زخم خورده ایران ایستاده بود و این نگاه به این مدیر زیست محیطی، شانس ورود مجدد به سازمان این‌بار در مقام رییس سازمان را می‌دهد. اما عده دیگری معتقدند فاضل كاریزمای معاونت رییس‌جمهور را ندارد، او در مدیریتش به عنوان معاون محیط طبیعی نتوانسته بود تمام قد ظاهر شود، ریاست سازمان نیاز به مدیری قوی‌تر از فاضل دارد.

سید محمد مجابی؛ گزینه‌یی كه شاید در میان گزینه‌های برتر ریاست سازمان، شانس كمتری برای انتخاب شدن دارد. مدیریت محیط زیست با گرایش اقتصاد محیط زیست خوانده است و بالاترین سمت او معاون توسعه مدیریت و امور مجلس سازمان حفاظت محیط زیست است، سمتی كه باعث می‌شود او هم در میان دیگر گزینه‌های ورودی به برج پردیسان بماند. مجابی در سال‌های 78 تا 84 در این سمت بود و ممكن است یكی از مواردی كه باعث شده او در میان گزینه‌های جدی سازمان هر چند نزدیك به انتهای لیست، قرار گیرد همین سابقه باشد. در رزومه این مدیر محیط زیستی، دریافت لوح تقدیر از رییس سازمان درباره افتتاح موزه تنوع زیستی در سال 83 هم به چشم می‌خورد.

فعالین محیط زیست اما در نظرسنجی كه یكی از كارشناسان در وب‌سایتش برای ریاست سازمان محیط زیست به راه انداخته است، شركت كردند. معصومه ابتكار، بالاترین رای را در میان این طیف از فعالین به دست آورده است. اصغر محمدی فاضل، سید محمد مجابی، محمدباقر قالیباف و محمدرضا تابش، 5 گزینه اول فعالین این حوزه‌اند برای به دست گرفتن ریاست سازمانی كه در این 8 سال از نگاه آنان لطف چندانی به طبیعت و محیط زیست ایران نكرده است. قابل اشاره است كه ابتكار با تفاوت زیاد با دیگر گزینه‌ها رتبه اول را دارد.

مدیران محیط زیستی، در صف ریاست

این 4 گزینه مطرح ریاست سازمان حفاظت محیط زیست‌اند، اما غیر از این 4 نفر، این كرسی ریاست، گزینه‌های دیگری هم دارد، گزینه‌هایی كه شاید تمایل زیادشان به تكیه زدن بر این كرسی، بیشتر از احتمال انتخاب‌شان برای معاونت رییس‌جمهور باشد.

یوسف حجت، رضا مكنون، علی محمد نوریان، مجید مخدوم، مجید عباس پور، انوشیروان نجفی و ذكریا یازرلو گزینه‌های دیگری‌اند كه برای ورود به سازمان مطرح شده‌اند، اما یكی از نامزدها خودش تمایل ندارد ودیگری كه تمایل دارد احتمال انتخابش پایین است.

عده‌یی هنوز به احتمال به دست گرفتن سكان محیط زیست توسط شهردار تهران كه یكی از 7 كاندیدای ریاست‌جمهوری هم بود، فكر می‌كنند. قالیباف كه در برنامه‌های ریاست‌جمهوری خود برنامه محیط زیستی هم ارائه داده بود، ازنگاه برخی از محیط زیستی‌ها گزینه مطلوب ریاست سازمان است، اما عدم تمایل وی برای تصدی این پست، امید این دسته را مأیوس كرده است.

دكتر محمدباقر صدوق، مشاور كنونی رییس سازمان حفاظت محیط‌زیست و عضو كمیته پژوهشی مركز تحقیقات استراتژیك مجمع تشخیص و معاون پیشین سازمان، مدیر خوشنامی كه محیط زیستی‌ها از آمدن او استقبال می‌كنند، مدیری كه كسالت جسمانی او را از فكر كردن به ریاست سازمان دور نگه داشته است. عده‌یی از فعالان معتقدند اگر صدوق هم در میان نامزدهای منتخب پردیسان بود، بدون شك در میان یكی از 3 گزینه اول انتخاب قرار داشت.

مجلس، رییس پیشنهاد می‌دهد

تنها فعالان محیط زیست و كارشناسان حوزه نیستند كه به فكر پیشنهاد گزینه موردنظرشان به رییس‌جمهور یازدهم‌اند، نمایندگان مجلس هم می‌خواهند رییس سازمان یكی از مجلسی‌ها باشد، شاید با مشكلاتی كه بین مدیران سازمان و اعضای فراكسیون محیط زیست مجلس درباره پیش بردن اهداف زیست محیطی در مجلس نهم پیش می‌آمد، دلیل محكمی باشد بر اینكه این‌بار اعضای فراكسیون می‌خواهند یكی از خودشان سكاندار شود تا عدم هماهنگی بین این دو حوزه مدیریتی بیش از این مشكل ساز نشود.

قرار است فراكسیون محیط زیست مجلس طی نامه‌یی به رییس‌جمهور منتخب، اعضای پیشنهادی خود را معرفی كند، این اعضا كسانی نیستند جز محمدرضا تابش نماینده مردم اردكان و رییس این فراكسیون، انوشیروان محسنی بندپی نماینده مردم نوشهر و چالوس در مجلس هشتم و مهرداد لاهوتی نماینده لنگرود.

محیط زیست از نگاه ناصر كرمی، كارشناس محیط زیست و روزنامه‌نگار، سازمانی است كه باید مدیریتش به زنان سپرده شود. او معتقد است ‌در بیشتر كشورهای دنیا، زنان سكاندار سازمان‌های محیط زیستی و وابسته به طبیعت‌اند، از میان كارشناسان و مدیران این حوزه قریب به اتفاق‌شان زن هستند تا مرد. اما این مساله در كشور ما جایی برای تامل ندارد. او احتمال ورود ابتكار به سازمان را بیشتر از بقیه گزینه‌ها می‌داند و به «اعتماد» می‌گوید: «رییس آینده سازمان با احتمال 80 درصد، معصومه ابتكار است.»

آنچه بیش از گذشته واضح است، این است كه سازمان در حال حاضر به مدیریتی قوی نیاز دارد، آنقدر قوی كه بتواند حمایت‌های محیط زیستی رییس‌جمهور را بیش از پیش از آن خود كند تا دیگر نه تنها شاهد رخدادهای ضد محیط زیستی نباشیم، كه مصوباتی در جهت حمایت از آنچه از محیط زیست كشور باقی مانده است، تصویب شود. سازمان تا به حال مدیری كه تحصیلات و تخصصی مستقیم با این حوزه داشته باشد به خود ندیده است، ظاهرا فعلا آنچه مهم است توان مدیریتی افراد است و جلب هر چه بیشتر حمایت‌های نخستین قدرت اجرایی كشور.