سلامت نیوز : وقتی با یک وجب قد، خود را از پنجره آویزان می‌کند تا گل و فال بفروشد یا وقتی لنگی که به دست دارد را روی شیشه ماشین می‌گذارد تا سکه‌ای به‌دست بیاورد؛ باورش سخت می‌شود که والدینش او را میان آهن‌پاره‌های داغ در این گرمای تابستان پی لقمه‌ای فرستاده است؛ اما مدیرعامل سازمان رفاه، خدمات و مشارکت‌های اجتماعی شهرداری تهران اعلام می‌کند که 80 درصد از این بچه‌ها پدر و مادر دارند.

حسین زارع‌صفت به «حمایت» می‌گوید: بسیاری از کودکان خیابانی سرپرست دارند؛ اما دلایلی باعث می‌شود این کودکان برای امرار معاش به خیابان‌ها فرستاده‌ شوند؛ مواردی مانند بیماری والدین، بدهکاری و نیاز مالی شدید باعث رواج این اتفاق است. وی با بیان اینکه مردم تمایل بیشتری برای کمک کردن به کودکان دارند، ادامه می‌دهد: بهتر است مردم خیر ما به جای کمک مالی به این بچه‌ها که حضور آنان در خیابان را تثبیت می‌کند، از نظر عاطفی به این بچه‌ها کمک کنند.

مدیرعامل سازمان رفاه خدمات و مشارکت‌های اجتماعی شهرداری تهران در تعریف کودک خیابان می‌گوید: این کودکان کسانی نیستند که تمام شب را در خیابان‌ها می‌گذرانند بلکه این جامعه را گروهی تشکیل می‌دهد که برای امرار معاش صبح‌ها از خانه خارج می‌شود و شب‌ها به خانه باز می‌گردند. همچنین مردم باید این را نیز بدانند که همه این بچه‌ها انفرادی کار نمی‌کنند و برخی از آنان مورد سوءاستفاده گروه‌های مختلف قرار می‌گیرند.

در حالی که براساس قانون‌، به‌کارگیری کودکان زیر 15 سال غیرقانونی است و اکنون به گفته مدیرعامل سازمان رفاه خدمات و مشارکت‌های اجتماعی شهرداری تهران 12 دستگاه فعالیت می‌کنند تا این قانون، اجرایی شود، هر روز بر شمار کودکانی که برای کسب درآمد به خیابان می‌آیند، افزوده می‌شود. زارع‌صفت ادامه می‌دهد: شهرداری کودکان متکدی یا کودکان کار را جمع‌آوری می‌کند و به بهزیستی تحویل می‌دهد؛ زیرا طبق قانون با کمک بهزیستی باید آنان را سازماندهی کرد؛ البته موسسه‌های خیریه و مشارکت مردم نیز برای ارایه خدمات به این کودکان وجود دارد و خانه کودک نیز در بعضی مناطق تاسیس شده است که در آنها آموزش‌هایی با مجوز بهزیستی ارائه می‌شود. به گفته وی، با این حال وقتی خانواده‌ای کودکش را برای کار کردن راهی خیابان می‌کند مداخله‌ برخی نهادها اجتماعی خیلی کارآمد نیست و بهتر است نهادهای حمایتی مانند کمیته امداد امام خمینی(ره) ببشتر وارد این حوزه شوند و از طریق توانمندسازی خانواده‌های این کودکان جلو آمدن آنها به خیابان برای کار را بگیرند.