دانشمندان ایتالیایی در بررسی های خود نشان دادند مغز افرادی که از ناحیه دست و یا بازو دچار نقص عضو می شوند تا سالها اندام خیالی را حفظ می کند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل ازمهر، محققان بنیاد سانتا لوچیا در رم که نتایج تحقیقات خود را در مجله Clinical Neurophysiology منتشر کرده اند، با بررسی مغز افرادی که دچار نقص عضو شده اند، کشف کردند که این افراد تا سالها اندام خیالی خود را حفظ می کنند. در حقیقت در این افراد حضور بخشی از بدن که دیگر وجود ندارد تا سالها در کورتکس مغز زنده باقی می ماند.

این پدیده که با عنوان "اندام خیالی" (phantom limb) شناخته می شود، در رفتارهای روحی روانی افراد بسیار تاثیرگذار است. به طوریکه این احساس مجازی باعث می شود مغز فردی که دچار نقص عضو شده همچنان به کنترل اندام های قطع شده را ادامه دهد.

تاکنون علم درخصوص تغییرات کورتکس حرکتی در بیمارانی که دچار نقص عضو در ناحیه دست و یا بازو شده اند تحقیقات زیادی انجام داده است اما این اولین بار است که تغغیرات فضایی از مغز که مسئول کنترل پاها است، مورد بررسی قرار می گیرد.

با انجام این تحقیقات دانشمندان موفق شدند به اطلاعات جدیدی درخصوص پدیده "اندام خیالی" دست یابند.

همچنین این تحقیق امکان ارائه پروتکل های فعال سازی دوباره جدیدی را فراهم می کند که با استفاده از "تجسم حرکتی" می توانند تغییرات کورتکس را برای بهبود توانایی کنترل اندام های خیالی کاهش دهند.

به گفته این دانشمندان، در مغز نقشه هایی وجود دارند که جزئیات بدن را نشان می دهند . این نقشه ها به خاطر پدیده های شکل پذیری کورتکس اجازه تغییرات مختلف را درپی قطع عضو می دهند.

این دانشمندان با استفاده از شبیه سازی مغناطیسی بیماران شرکت کننده در این تحقیق توانستند از فضاهای کورتکسی که بازو و دست را نشان می دهند نقشه برداری کنند. این نقشه برداری در حالی انجام شد که پای این افراد قطع شده بود و بیماران تصور می کردند که روی پای قطع شده راه می روند.

درحقیقت تحقیقات گذشته نشان می داد که تجسم یک حرکت باعث می شود که فضاهای کورتکس که مسئول حرکت این اندام ها هستند، حتی اگر اندام های واقعی وجود نداشته باشند، بطور عادی فعال شوند.

این تحقیقات امکان مشاهده تغییرات روابط طبیعی موجود میان اندام های بالایی و پایینی بدن که برای انجام  حرکات روزانه مورد نیاز هستند را فراهم می کنند. در این تغییرات فضاهایی از کورتکس که مسئول کنترل دست و یا بازو هستند می توانند تنها با تجسم حرکت پا به همکاری عادی خود با فضاهایی که مسئول حرکت پا هستند ادامه دهند و فضاهای کنترل کننده حرکت پا نیز تا سالها به فعالیت خود ادامه می دهند و تصور می کنند که اندام تحت کنترل خود بصورت واقعی وجود دارد.

براساس فرضیه ای که این محققان مطرح کردند، کورتکس حرکتی توانایی تغییر اتصالات داخلی خود را برای نشان دادن اندام ها دارد.
 

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha