به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه مردم سالاری ؛ این مسئله گرچه در نگاه اول جزو سیاستهای تحکیم خانواده و افزایش جمعیت به حساب میآید اما در باطن خود برنامهای به شدت ضد خانواده است. قصد نداریم در این چند خط تاریخ عشق ورزی در خانواده، قداست این مفهوم در کشور ما و نقش علاقه در تحکیم خانواده را کالبد شکافی کنیم اما بر صاحبنظران پوشیده نیست که طرحهایی این چنین در بهترین حالت اگر بتواند موجب افزایش تعداد خانوادهها و فرزندان آنها شود در باطن خود مفاهیم ارزشمند خانواده نظیر وجود عشق و علاقه را زیر سوال میبرد.
مثال بارزی که وجود دارد کشورهای اروپایی باسیاستهای افزایش جمعیت هستند در پاره ای از این کشورها زوجهایی که هیچ الزام مذهبی و قانونی به ثبت زندگی مشترک و حتی فرزندآوری احتمالی ندارند به شرط ثبت ازدواج و تشکیل خانواده قانونی از مزایای قانونی بسیاری بهرهمند میشوند این امکانات گرچه باعث افزایش تعداد ازدواجها در آن جوامع میشود اما اتفاقی که میافتد کم رنگ شدن نقش عشق و علایق زناشویی در قالب یک قرارداد اجتماعی است. در حقیقت این قرارداد سودآور اجتماعی باعث شده است که خانوادههایی بدون عشق متقابل و تنها با مفهومیآماری در اروپا دست و پا شود که بازرسان اداره امور اجتماعی هر از چند گاهی برای اطمینان از زندگی مشترک باید در خانه آنان را بزنند و پرس و جو کنند.
در این میان آمار تجرد و سن ازدواج بسیار بالا رفته است اما نباید فراموش کرد که همین افراد مجرد هستند که در صورت داشتن شغل مناسب و در آمد کافی به فرد دیگری علاقهمند شده و ازدواج میکنند آن هم ازدواج واقعی نه بر اساس یک قرارداد منفعتبر اجتماعی. این سیاست در صورت تصویب و عمومیشدن در جامعه ازدواج را به یک مکانیسم نفع بری اجتماعی تبدیل خواهد کرد که فرد برای رسیدن به شغل و پلههای ترقی اجتماعی باید از آن بگذرد در حالی که در جامعه ما ازدواج موفق و با عشق خود باید یک هدف والا تلقی شود. هستند روسای سازمانهای دولتی و نیمه دولتی که گویا با مجردان سرجنگ دارند و به محض ورود مدیریت به سازمانی برای کارمندان ضربالاجل تعیین میکنند که یا ازدواج کنید یا اخراج...حال در نظر بگیرید این ازدواج کارمند مربوطه در ضربالاجل چگونه ازدواجی خواهد بود هکذا که فرزند را هم به این شروط اضافه کنیم. در شرایط اقتصادی امروز ما که حیات اقتصادی - اجتماعی جوانان بسیار بیش از دیگر گروههای اجتماعی تهدید میشود این چنین طرحهایی نه تنها در آینده جمعیت ما تاثیر گذار نخواهد بود بلکه در بلند مدت حیات معنوی خانوادهها و نظام ارزشهای حاکم بر آن را به شدت تهدید خواهد کرد.
نظر شما