به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه تهران امروز ؛ اولین و مهمترین آن درآمد بالا از قاچاق، حمل و ترانزیت آسان شیشه و آنكه مصرف آن نیز بسیار راحت است. از طرف دیگر به راحتی و در یك آزمایشگاه كوچك یا حتی آشپزخانه میتوان آن را تولید كرد. مانند موادمخدر غیرصنعتی مانند تریاك بو ندارد و علایم اولیه آنها را نیز ندارد. حمل و مصرف برای فرد نیز آسان است. ویژگی مهم مواد صنعتی این است كه افراد با یك بار مصرف وابستگی خاصی به آن پیدا میكنند و عوارض آن بسیار زیاد است. دفعه اولی نیست كه مصرف شیشه حادثهآفرین شده است و بارها و بارها حوادثی از این دست را شنیدهایم. براثر مصرف موادمخدرخصوصا شیشه اقدام به خروج از ماشین (مانند همان صحنهای كه درسریال مادرانه به تصویر كشیده شد)، قتل، خشونت اتفاق میافتد.از طرفی درمان شیشه هم سختتر است. فردی كه وابستگی به شیشه پیدا میكند برای درمان، دشواریهای بیشتری به نسبت مصرف موادمخدر و حتی موادمخدر صنعتی در پیش خواهد داشت.
امروزه كراك مصرفكمتری دارد و شیشه جایش را گرفته است. همچنین خانوادهها اطلاعات درستی در مورد شیشه ندارند و گاهی برای لاغر شدن آن را به یكدیگر تجویز میكنند.معمولا در شرایطی كه یك فرد موادمخدر صنعتی بخصوص شیشه مصرفكند، نزدیكترین افراد به مصرفكننده (مانند همسر، مادر و پدر، فرزندان، دوستان و...) در معرض خطر بیشتری هستند. جالب است بدانید اولین بحثی كه بعد از هوشیاری این افراد پیش میآید، پشیمانی است.نكته اینجاست كه طبق اعلام محمدنجار وزیر سابق كشور در سال 90 در كشور 4 تن موادمخدر كشف و ضبط شده و این در حالی است كه در سال 89 كشف پلیس یك تن بوده است.
درست است كه پیشرفت، تدابیر و در اختیار داشتن تكنولوژی پلیس در این بخش بیشتر شده، اما این رشد 4 برابری در سال 90 نشاندهنده گرایش بیشتر جامعه به این نوع مواد است. مصرف شیشه یك موضوع جدیدی در جامعه ما نیست، ولی به دلیل عوارض خطرناكی كه این ماده مخدر صنعتی دارد، و در واقع روح و روان جامعه را تخریب میكند، اطلاعرسانی در مورد عوارض آن و اینكه مردم خطرهای زیاد آن را باور كنند، باید بیش از این صورت بگیرد. بخش دیگر بخش كلان جامعه است. در جامعهای كه نشاط اجتماعی نباشد و خدمات روانی و اجتماعی سیاستگذاری نشده باشد و سرخوردگی اجتماعی باشد و برای اوقات فراغت برنامهریزی نباشد طبیعتا آسیبهایی اجتماعی را خواهد داشت که اعتیاد یكی از آنهاست.
ویژگی شیشه این است كه جوان پسند است وعمدهترین مصرفكنندگان شیشه افراد جوان جامعه هستند، ولی این نفیكننده موضوع نیست كه در سنین دیگر از شیشه استفاده نمیشود. البته اینكه فرد چند سال مصرف شیشه میكرده در تحلیل افعال او مهم است. چیزی كه در این بین از اهمیت زیادی برخوردار است زنان و كودكان هستند كه بیشتر در معرض آسیب هستند. انعكاس حوادث صحهای بر این گفته است كه این دو گروه بیش از دیگران در معرض خطر هستند. در مورد موادمخدر صرفا آموزش درست جواب خواهد داد. باید در تقویت هویت فرهنگی و شادی جامعه بیشتر كار كرد. وقتی بین مردم سرخوردگی اجتماعی، ناامیدی و افسردگی وجود داشته باشد، در شرایط كلی تاثیر مستقیم بر رفتار افراد خواهد گذاشت.
اولویت اول را روی آموزش مستمر و اطلاعات دقیق باید گذاشت. اما آنچه مهم است در ایران اعتقادی به پیشگیری وجود ندارد و 10درصد اعتبار مورد نیازش هم پرداخت نمیشود. این نشان میدهد كه آسیبها بهرغم شعارها، به خوبی پیشگیری نمیشود. همچنین در برخی موارد برنامههای مسئولان از آسیبهای شایع عقبتر است. برنامهها باید كاملا آینده نگر باشد تا از بروز بسیاری از حوادث جلوگیری شود و مردم بتوانند از زندگی لذت ببرند. برنامههای كشور عموما طوری است كه تازه بعد از بروز آسیب اجرا میشود. ما از آسیبهای اجتماعی عقبتر هستیم. قبل از اینكه شیشه بیاید باید به مردم اطلاعات میدادیم.
در حوزه سلامت جسم هم وضعیت همین گونه است و به دلیل آنكه این بخش مرگ آنی را بهدنبال دارد، حساسیت بیشتر در آن اعمال میگردد. ولی در حوزه اجتماعی مرگ تدریجی است، دغدغه و حساسیت نسبت به آن كمتر میشود.حادثه كه پیش میآید رسانهها بیشتر دیده میشوند به همین علت رسانهها هم وقتی حادثهای اتفاق میافتد به سراغ بخش میآیند. این روحیه حادثه جو بودن جامعه ما را نشان میدهد.
نظر شما