سلامت نیوز:‌ عضو هیئت مدیره انجمن علمی روانپزشکان ایران گفت: کودکان مبتلا به اختلال سلوک، پرخاشگری را به صورت‌های گوناگون از جمله آزار به جانوران، آزار به کودکان کم سن و سال، تهدید، فحاشی و استفاده از زور برای سرقت از خود بروز می‌دهند.

فربد فدائی در گفت‌وگو با فارس، اظهار داشت: پرخاشگری عبارت است از کاربرد کلام ناخوش، رفتارهای تهدیدآمیز یا اقدام به آزار جسمی به منظور رسیدن به هدف‌های مادی.

عضو هیئت مدیره انجمن علمی روانپزشکان ایران گفت: به عنوان نمونه ممکن است یک کودک همکلاسی خود را تهدید کند که اگر مداد خود را به او ندهد به او صدمه می‌زند یا با به کار بردن الفاظ زشت، همکلاسی خود را مرعوب و هراسان کند یا به وسیله مشت و لگد بخواهد به خواسته خود برسد.

مدیر گروه روانپزشکی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی افزود: گاهی از اوقات نیت پرخاشگرانه را هم جزو ضرورت‌های پرخاشگرانه دانسته‌اند اما گاهی اوقات می‌بینیم پرخاشگری نسبت به دیگری در اصل به منظور صدمه زدن به شخص نبوده بلکه هدف موضوع دیگری است.

وی ادامه داد: امکان دارد فرد تبهکاری در جریان سرقت از بانک رهگذری را هدف گلوله قرار دهد در حالی که هیچ آشنایی با آن رهگذر نداشته است.

فدائی، پرخاشگری را یکی از غرایز عمده انسان و همه جانوران دانست و افزود: پرخاشگری دارای ارزش انطباقی است یعنی در مواقع ضرورت زندگی فرد را حفظ می‌کند به عنوان نمونه جانوران در برابر حمله به خود با پرخاشگری دفاع می‌کنند یا از محدوده زندگی خود حفاظت می‌کنند یا برای سیر کردن شکم به دنبال شکار طعمه می‌روند.

عضو هیئت مدیره انجمن علمی روانپزشکان ایران گفت: حتی پرخاشگری والدی هم بین جانوران اجتماعی دیده شده است به عنوان مثال ماده شیر توله‌ های خود را که از محدوده امن خارج شوند تنبیه می‌کند.

مدیر گروه روانپزشکی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی افزود: پرخاشگری در انسان‌، شکل‌های متنوعی به خود گرفته و از حالت غریزه‌ای برای حفظ حیات خارج شده است که نمونه آن را در انواع جرائم پرخاشگرانه از جمله ضرب، جرح، قتل، تجاوز، جنگ‌های ناموجه یا کشتار جمعی و قومی می‌بینیم.

عضو هیئت مدیره انجمن علمی روانپزشکان ایران به پرخاشگری به کودکان که تحت عنوان کودک‌ آزاری خوانده می‌شود اشاره داشت و گفت: این نوع پرخاشگری می‌تواند جنبه عاطفی، جسمی یا جنسی داشته باشد.

فدائی اظهار داشت: زمانی که پرخاشگری در یک کودک جلب توجه کرد به این معنی است که رفتار او موجب آزار و صدمه به خود یا دیگران، جانوران یا حتی اشیاء شده است که در اینجا نیاز به بررسی تخصصی دارد و معمولاً حکایت از مشکلات عمده‌ای در کودک یا در محیط زندگی او دارد.

عضو هیئت مدیره انجمن علمی روانپزشکان ایران ادامه داد: به عنوان مثال کودکان مبتلا به اختلال سلوک در صورت عدم درمان تبدیل به مجرمان آینده می‌شوند که پرخاشگری را به صورت‌های گوناگون از جمله آزار به جانوران، کودکان کم سن و سال، تهدید، ارعاب، فحاشی، استفاده از زور برای سرقت، استفاده از پاره‌آجر، سنگ و بطری شکسته برای صدمه زدن به دیگران را جزء نشانه‌های خود دارند.

مدیر گروه روانپزشکی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تصریح کرد: ترکیبی از علل زیستی، روانی و اجتماعی سبب اختلال سلوک می‌شود و بسیاری از ساکنان کانون‌های اصلاح و تربیت را مبتلایان به اختلال سلوک تشکیل داده‌اند که بدیهی است که مسئله‌ آنان باید نه فقط به عنوان یک جرم بلکه به عنوان یک بیماری نیز ارزیابی و درمان شود تا شاهد تبدیل کودک و نوجوان پرخاشگر به ضارب، متجاوز و قاتل آینده نباشیم.

فدائی افزود: گاهی اوقات داروهای ویژه‌ای برای کاهش یا رفع پرخاشگری می‌تواند مؤثر باشد.