نتایج یك تحقیق ‪ ۳۰‬ساله در سوئد نشان می‌دهد زنانی كه تحت عمل جراحی هیستركتومی یا خارج كردن رحم قرار می‌گیرند بیشتر به بی‌اختیاری ادراری و جراحی اصلاح آن نیاز پیدا می‌كنند.

به گزارش پایگاه اینترنتی رویترز، این خطر به ویژه برای زنانی كه بیش از یك زایمان طبیعی داشته‌اند بیشتر است.

زنان باید در مورد خطرهای درازمدت مرتبط با هیستركتومی مورد مشاوره قرار گیرند و قبل از انجام شیوه‌های درمانی تهاجمی، باید سایر راههای درمانی مدنظر قرار گیرد.

هیستركتومی به صورت ناقص یا كامل برای بیرون آوردن بافت‌های سرطانی شده از دستگاه تناسلی، خونریزی پس از یائسگی، پرولاپس یا افتادگی رحم و برخی بیماریهای دیگر انجام می‌شود.

هیستركتومی كه درمان قطعی اینگونه اختلالات محسوب می‌شود رواج بسیاری یافته است بطوری كه در آمریكا از هر پنج زن یكی تا سن ‪ ۵۵‬سالگی تحت این عمل جراحی قرار می‌گیرد.

در آمریكا سالیانه ‪ ۶۰۰‬هزار عمل جراحی هیستركتومی انجام می‌شود كه ‪ ۹۰‬درصد به علت ضایعات خوش‌خیم یا غیرسرطانی و سایر بیماریهایی است كه تهدیدی برای جان بیماران محسوب نمی‌شود.

طی سالهای ‪ ۱۹۷۳‬تا ‪ ،۲۰۰۳‬محققان سوئدی ‪ ۱۶۵‬هزار و ‪ ۲۶۰‬زن را كه تحت هیستركتومی قرار گرفته بودند با ‪ ۴۷۹‬هزار و ‪ ۵۰۶‬زن دیگر كه این عمل را انجام نداده بودند مقایسه كردند.

آنها دریافتند احتمال جراحی بی‌اختیاری ادراری ‪ SUIS‬در گروه اول ‪ ۲/۴‬برابر گروه شاهد است.

بالاترین خطر طی پنج سال اول پس از هیستركتومی مشاهده شد بطوری كه بیماران گروه اول ‪ ۲/۷‬برابر گروه شاهد نیاز به عمل جراحی بی‌اختیاری پیدا كردند. كمترین میزان خطر پس از گذشت بیش از ‪ ۱۰‬سال از عمل جراحی هیستركتومی مشاهده شد بطوری كه احتمال جراحی در گروه اول ‪ ۲/۱‬برابر گروه شاهد بود.

بیشترین میزان خطر (‪ ۱۶‬برابری) در زنانی مشاهده شد كه دستكم چهار زایمان طبیعی داشته‌اند.

محققان معتقدند هیستركتومی در عملكرد پیشابراه، مجرایی كه مثانه را به خارج بدن مرتبط می‌كند، اختلال ایجاد می‌كند.

تروما جراحی ناشی از قطع رحم و سرویكس از بافتهای پشتیبان كف لگن در هنگام عمل هیستركتومی احتمالا علت این ارتباط است.

هیستركتومی می‌تواند در سازوكار عضله اسفنكتر پیشابراه نیز اختلال ایجاد كند.

این یافته‌ها در مجله "لانست" منتشر شده است.

 

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha