به گزارش پایگاه اینترنتی رویترز، این خطر به ویژه برای زنانی كه بیش از یك زایمان طبیعی داشتهاند بیشتر است.
زنان باید در مورد خطرهای درازمدت مرتبط با هیستركتومی مورد مشاوره قرار گیرند و قبل از انجام شیوههای درمانی تهاجمی، باید سایر راههای درمانی مدنظر قرار گیرد.
هیستركتومی به صورت ناقص یا كامل برای بیرون آوردن بافتهای سرطانی شده از دستگاه تناسلی، خونریزی پس از یائسگی، پرولاپس یا افتادگی رحم و برخی بیماریهای دیگر انجام میشود.
هیستركتومی كه درمان قطعی اینگونه اختلالات محسوب میشود رواج بسیاری یافته است بطوری كه در آمریكا از هر پنج زن یكی تا سن ۵۵سالگی تحت این عمل جراحی قرار میگیرد.
در آمریكا سالیانه ۶۰۰هزار عمل جراحی هیستركتومی انجام میشود كه ۹۰درصد به علت ضایعات خوشخیم یا غیرسرطانی و سایر بیماریهایی است كه تهدیدی برای جان بیماران محسوب نمیشود.
طی سالهای ۱۹۷۳تا ،۲۰۰۳محققان سوئدی ۱۶۵هزار و ۲۶۰زن را كه تحت هیستركتومی قرار گرفته بودند با ۴۷۹هزار و ۵۰۶زن دیگر كه این عمل را انجام نداده بودند مقایسه كردند.
آنها دریافتند احتمال جراحی بیاختیاری ادراری SUISدر گروه اول ۲/۴برابر گروه شاهد است.
بالاترین خطر طی پنج سال اول پس از هیستركتومی مشاهده شد بطوری كه بیماران گروه اول ۲/۷برابر گروه شاهد نیاز به عمل جراحی بیاختیاری پیدا كردند. كمترین میزان خطر پس از گذشت بیش از ۱۰سال از عمل جراحی هیستركتومی مشاهده شد بطوری كه احتمال جراحی در گروه اول ۲/۱برابر گروه شاهد بود.
بیشترین میزان خطر ( ۱۶برابری) در زنانی مشاهده شد كه دستكم چهار زایمان طبیعی داشتهاند.
محققان معتقدند هیستركتومی در عملكرد پیشابراه، مجرایی كه مثانه را به خارج بدن مرتبط میكند، اختلال ایجاد میكند.
تروما جراحی ناشی از قطع رحم و سرویكس از بافتهای پشتیبان كف لگن در هنگام عمل هیستركتومی احتمالا علت این ارتباط است.
هیستركتومی میتواند در سازوكار عضله اسفنكتر پیشابراه نیز اختلال ایجاد كند.
این یافتهها در مجله "لانست" منتشر شده است.
نظر شما