سلامت نیوز : پرﺳــﺘﺎران به ویژه زﻧﺎن با اﺣﺴﺎﺳـﺎت ﻋﻤﯿـﻖ «ﻧـﻮعدوﺳــﺘﯽ» و با حرمتی که برای شغل خود به عنوان ﯾﮏ ﺣﺮﻓــﻪ ﯾـﺎ ﺷـﻐﻞ ﻣﻘـﺪس قائل هستند. بیش از یک شغل آن را فرصت، ﮐﻤــﮏ ﺑـﻪ ﻫـﻢ ﻧـﻮع ﺧـﻮد ﻣﯽداﻧﻨﺪ.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از پایگاه اطلاع رسانی نظام پرستاری ؛ پرستاران در عرصه سلامت کشور با وجود  همه مشکلات و تبعیض ها فعالیت می کنند و این دﯾﺪﮔﺎه اﻧﺴﺎﻧﯽ آﻧــﻬﺎ ﺑـﻪ ﻣﺮاﻗﺒـﺖ ﻣﺒﺘﻨـﯽ ﺑـﺮ ﯾـﮏ مبنای علمی ﻣﺬﻫﺒﯽ اﺳﺘﻮار است و اﯾﻦ ﻧﮕــﺮش در ﻋﻤﻞ ﺑﻪ آﻧﺎن اﻧﺮژی ﻣﯽدهد ﺗﺎ ﻣﺸﮑﻼت ﭘﺮﺳﺘﺎری را ﺗﺤﻤﻞ کنند.  

ﻫﻤﯿﻦ ﺧﺼﻮﺻﯿﺖ ﺑﻮده اﺳﺖ ﮐﻪ آﻧﻬﺎ به حرفه ﭘﺮﺳﺘﺎری جذب کرده، و آنها را در این حرفه مشتاق کرده است.«ﭘﺮﺳﺘﺎری ﯾﻌﻨﯽ ﺑــﺮ ﺧـﻼف ﻧﯿﺎزﻫـﺎی ﺧـﻮد ﮔـﺎم ﺑﺮداﺷـﺘﻦ و از ﺑﺴـﯿﺎری ﻧﯿﺎزﻫـﺎی ﺧـﻮد ﺑــﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﻧﺴﺎنﻫﺎی دﯾﮕﺮ ﭼﺸﻢ ﭘﻮﺷﯽﮐﺮدن».

جایگاه مطلوب پرستاری در نظام سلامت کشور

جایگاه مطلوب این شغل، پرستاری توام با مراقبت است. هر چند ممکن است بسیاری ﺗﻔﺎوﺗﯽ ﺑﯿــﻦ ﻣﻔـﺎﻫﯿﻢ ﻣﺮاﻗﺒـﺖ و ﭘﺮﺳـﺘﺎری ﻗـﺎﯾﻞ ﻧباشند و ﭘﺮﺳـﺘﺎری و ﻣﺮاﻗﺒﺖ را اﻧﺠﺎم ﻣﺠﻤﻮﻋــﻪ اﻋﻤـﺎل ﻣﻌﻤﻮل و روﺗﯿﻦ که معمولاً در شرح وظایف پرستاران آمده است. بدانند.

 اﻣــﺮوزه روﺗﯿــﻦ  ﻣﺤــﻮر ﺑــﻮدن ﮐـــﺎر ﭘﺮﺳﺘﺎری ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﻧﻘﺺ ﺟﺪید در ﭘﺮﺳﺘﺎری ﻣﻄﺮح ﺑﻮده و ﺗﻼش ﻫﻤﮕﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺟــﺎﯾﮕﺰﯾﻦ کردن آن ﺑـﺎ روشﻫـﺎی ﻣﺒﺘﻨـﯽ ﺑـﺮ «ﺑﯿﻤــﺎر ﻣﺤﻮر» و ﺑﺎ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﺑــﺮ ﺣﻔـﻆ ﺗﻤـﺎﻣﯿﺖ وﺟـﻮدی ﺑﯿﻤﺎر و ﻧﯿﺎزﻫــﺎی ﻣﻨﺤﺼـﺮ ﺑـﻪ ﻓـﺮد او ﺑـﺎ اراﯾـﻪ ﻓﺮآﯾﻨﺪ ﭘﺮﺳﺘﺎری اﺧﺘﺼﺎﺻﯽ ﻣﻮرد ﭘﺬﯾﺮش ﻫﻤــﻪ صاحب نظران است. چون مراقبت چیزی بیش از این وظایف مرسوم و معمول است.

مراقبت عبارت است از اﻧﺠـﺎم ﻫﻤـﻪ اﻣـﻮر ﻣﺮﺑـﻮط ﺑـﻪ رﻓـﻊ ﻧﯿﺎزﻫـﺎی ﺑﯿﻤـﺎر اﻋــﻢ از ﻧﯿﺎزﻫﺎیﻋﻤﻮﻣﯽ، ﻧﯿﺎزﻫــﺎی درﻣـﺎﻧﯽ و ﻧﯿﺎزﻫـﺎیﺷـﺨﺼﯽ اﻓـﺮادی ﮐـﻪ ﺗﺤـﺖﻋﻨـﻮان «ﺑﯿﻤــﺎر» در ﺑﺨﺶ ﺑﺴــﺘﺮی اﻧـﺪ.

 ﻣﺤـﻮر ﮐـﺎر و ﻫـﺪف ﮔـﺮوه درﻣـﺎن باید ﮐﺴــﺐ «رﺿﺎﯾﺖواﻗﻌﯽﺑﯿﻤــﺎر» ﺑـاشد، و بیمار باید ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﮐﺎﻓﯽدرﯾﺎﻓﺖ ﮐﻨﺪ و پرستار باید وﻗﺖ ﮐﺎﻓﯽ ﺑـﺮای ﺑـﻮدن ﺑـﺎ ﺑﯿﻤـﺎر داشته باشد و وﻗﺘﯽ ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧـﺪ ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻣﻮرد اﻧﺘﻈﺎر ﺑﯿﻤﺎران را ﻓﺮاﻫﻢ ﮐﻨﺪ. او هم احساس رضایت شغلی نمی کند.

این مهم وقتی محقق می شود که به تعداد کافی پرستار داشته باشیم و تبعیض ها و مشکلات مالی و... هم آنها را آزار ندهد. ﺑﺮای اﯾﻦﮐــﻪ ﭘﺮﺳـﺘﺎران ﺑﺘﻮاﻧﻨـﺪ ﺧﻮب ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﺎﯾﺪ در اﺑﺘــﺪا ﺧـﻮب ﻣﺮاﻗﺒـﺖ ﺷﻮﻧﺪ، آﻧﻬﺎ ﺑﺎﯾﺪ اﺣﺴﺎس ارزش ﮐﻨﻨﺪ و در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﮐﺎریﮐﻪ اﻧﺠﺎم ﻣﯽدﻫﻨﺪ ﺑﺎزﺧﻮرد ﻣﻨﺎﺳــﺐ و درﺧﻮر آن درﯾﺎﻓﺖ کنند.

مشکلات و موانع شغلی پرستاران  

ﻋﻮاﻣل بسیاری ﻣﺜﻞﺳﺎﻋﺎتﻃﻮﻻﻧﯽﻣﺪتﮐﺎر،ﻣﺸﮑﻞ در ﻣﺮﺧﺼﯽ ﮔﺮﻓﺘﻦ، ﻋﺪم اﺳﺘﻔﺎده از ﻫﻤﻪ ﺗﻌﻄﯿــﻼت،ﺷﺮاﯾﻂ ﺳــﺨﺖ ﻓـﯿﺰﯾﮑﯽ ﻣﺤﯿـﻂ ﮐـﺎر و اﺣﺴـﺎس ﺑﯽارزﺷﯽ و ﻧﺎﮐﺎرآﻣﺪ ﺑﻮدن، ﺣﻘﻮق ﭘــﺎﯾﯿﻦ، و به ویژه تبعیض در دریافتها شبکاری ، ﮐـﺎر ﻧﻮﺑﺘﯽ و ﺣﺠﻢ ﮐﺎری زﯾﺎد و به تدریج  موجب ﻓﺮﺳـﻮدﮔـﯽ جسمی ورواﻧــﯽ می شود.

کیفیت آموزش پرستاری در دانشکده ها

ﺿــﺮورت ﺗﻐﯿــــﯿﺮ در ﻧﻈـــﺎم آﻣـــﻮزش ﭘﺮﺳﺘﺎری ﺿﺮورﺗــﯽ اﺟﺘﻨـﺎبﻧـﺎﭘﺬﯾـﺮ و ﺣﯿـﺎﺗﯽ اﺳـﺖ. ﻧﮕـﺎه اﺟﻤـﺎﻟﯽ ﺑـﻪ ﻣﺤﺘـﻮای ﺑﺮﻧﺎﻣـــﻪ آﻣـﻮزش ﭘﺮﺳـﺘﺎران در اﯾـﺮان ﺑـﻪ وﺿـﻮح اﯾــﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ آﺷــﮑﺎر ﻣﯽﺷـﻮد ﮐـﻪ ﻣﺤﺘـﻮای آﻣـﻮزش ﭘﺮﺳﺘﺎری در اﯾﺮان ﺑﻪ ﺧﺼﻮص در دروس ﻓﻨــﯽ و اﺻﻠـﯽ ﭘﺮﺳـﺘﺎری ﺑـﻪﺷـﮑﻞ ﮐـﺎﻣﻞ ﺗﺮﺟﻤــﻪای ﻧﺎرﺳـﺎ از ﻣﻨـﺎﺑﻊ ﭘﺮﺳـﺘﺎری در ﻏـﺮب اﺳــﺖ.

 در دروس ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳـﯽ ﭘﺮﺳـﺘﺎری واﺣـﺪی ﺑـﻪ ﻧــﺎم «ﻓﻠﺴـﻔﻪ ﭘﺮﺳـﺘﺎری»، «ﺗﺌﻮریﻫـﺎی ﭘﺮﺳـــﺘﺎری»،«داﻧﺶ ﭘﺮﺳﺘﺎری»، «ﻣــﺎﻫﯿﺖ ﭘﺮﺳـﺘﺎری»، «روﻧـﺪ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﺣﺮﻓــﻪ ﭘﺮﺳـﺘﺎری»، «ﻫﻮﯾـﺖﺣﺮﻓـﻪای»،«ﻓﺮآﯾﻨـﺪ اﺟﺘﻤـﺎﻋﯽ شـﺪن ﯾـــﮏ ﺣﺮﻓــﻪ»، «روش ﺗﺤﻘﯿﻖ در ﭘﺮﺳﺘﺎری»، «ارﺗﺒﺎﻃــﺎت و ﻣـﻬﺎرتﻫﺎی اﻧﺴﺎﻧﯽ در ﭘﺮﺳﺘﺎری» وﺟــﻮد ﻧـﺪارد.

یک واﺣـﺪ از ﮐﻞ دروس ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳــﯽ ﺑـﻪ ﺗـﺎرﯾﺦ و ﺗﺤـﻮﻻت واﺧﻼق ﭘﺮﺳﺘﺎری، دو ﻣﺒﺤــﺚ ﻋﻤـﺪه ﻣﺮاﻗﺒـﺖ، ﺑـﻪﺻﻮرت ﺗﻮام اﺧﺘﺼﺎصﯾﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ.

در اﯾﺮان ﭘﺎرادﯾﻢ ﺑﯿﻮﻣﺪﯾﮑــﺎل، داﻧﺸـﺠﻮ را از ﺑـﺪو ورود ﺗـﺎﻫﻨﮕـﺎم ﻓـﺎرغ اﻟﺘﺤﺼﯿﻠـﯽ ﺑـﻪ ﻃـــﻮر ﻧﺎﺧﻮدآﮔﺎه ﺑﻪ ﻃﺮف «ﭘﺰﺷﮏﺷﺪن» ﯾـﺎ «دﺳـﺘﯿﺎرﺧﻮب ﭘﺰﺷﮏ ﺑﻮدن» ﺳـﻮق ﻣﯽدﻫـﺪ.  

ﻣﺮاﻗﺒﺖﻫـﺎی ﭘﺮﺳـﺘﺎری در ﻣﺤﺘــﻮای آﻣــﻮزش ﭘﺮﺳــﺘﺎری در دوره ﻟﯿﺴــﺎﻧﺲ (ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳــﯽ) اﮔــﺮ ﭼــﻪ ﺑــــﻪ ﺗﻮﺻﯿـﻪﻫﺎی ﭘﺰﺷـﮑﯽ ﯾـﺎ آﻣـﻮزش ﺑﻬﺪاﺷــﺖ در ﺳﻄﻮح ﻣﺨﺘﻠﻒ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی ﺗــﺎ ﺗﻮاﻧﺒﺨﺸـﯽ ﻣﻌﻄـﻮف اﺳﺖ اﻣـﺎ آﻣـﻮزش ﭼﮕﻮﻧﮕـﯽ اﻧﺠـﺎم ﯾـﮏ «ﻣﺮاﻗﺒـﺖ ﭘﺮﺳﺘﺎری اﺧﺘﺼﺎﺻﯽ» ﻣﺒﺘﻨﯽﺑﺮ ﻋﻠﻢ ﻣﺮاﻗﺒﺖ و ﺑــﺎ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻣﺆﻟﻔــﻪﻫﺎی ﻓﺮﻫﻨﮕـﯽ ﺟﺎﻣﻌـﻪ ﻫﻨـﻮز ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﮐﺎﻣﻞ ﻧﯿﺴﺖ.

  در اﯾﻦﺣﺎﻟﺖ ارائه ﺧﺪﻣﺎت واﺣﺪ و ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮد ﺑﺮای ﻫﺮ ﺑﯿﻤﺎر و در واﻗــﻊ اﺟـﺮای ﻓﺮآﯾﻨـﺪ پرﺳـﺘﺎری اﺧﺘﺼـﺎﺻﯽ ﺑـﺮای ﻫــﺮ ﺑﯿﻤﺎر ﺗﺤﺖاﻟﺸﻌﺎع ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮد و ﺧﺪﻣﺎت ازﺣﺎﻟﺖ «ﺑﯿﻤﺎر ﻣﺤﻮر » ﺑﻪ «ﺑﯿﻤﺎریﻣﺤﻮر » ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺟـﻬﺖ ﻣﯽدﻫﺪ و از دﯾﮕﺮ ﺗﺒﻌﺎت آن اﯾﺠﺎد اﺣﺴﺎس ﺷﮑﺎف ﺑﯿﻦ ﺗﺌﻮری و ﻋﻤﻞ  است.

در خواست از وزیر جدید  بهداشت

با تبریک  به دکتر قاضی زاده هاشمی وزیر بهداشت و درمان علوم پزشکی درخواست من از آن وزارت  رفع تبعیض ها در پرداختها ، رفع کمبود نیروی پرستاری با توجه به فشار کاری کادر پرستاری، حمایت از معاونت پرستاری و استانداردسازی خدمات مراقبتی پرداختی همچنین اجرای دقیق قانون ارتقای بهره وری در  بیمارستانها دولتی و خصوصی و اجرای قانون تعرفه گذاری است.