1. یاد بگیرید قبل از اینکه جانتان به لب برسد، در مورد مسایل گفتوگو كنید.
2. وقتی به شدت ناراحت هستید، صحبت درباره مشکل را متوقف و آن را به زمان دیگری که آرامتر هستید و روی رفتارتان کنترل دارید، موکول كنید.
3. گفتوگو را با یک رابطه احساسی مثبت شروع کنید. نزدیکی احساسی شما باعث میشود در این کار همراهی همدیگر را برانگیزید و در نهایت نتیجه مطلوبی به دست آورید.
4. برای تعیین وقت، مکان و موضوع گفتوگو با طرف مقابل مشورت کنید. اگر برای رسیدن به نتیجه بهتر، حضور شخص سومی را لازم میدانید، حتما توافق فرد مقابل (همسرتان) را هم جلب كنید.
5. حین گفتوگو، بر زمان حال و مسائل خودتان تمرکز کنید. صحبت از گذشته و مسایلی که به شما ربطی ندارد، اتلاف وقت است و شما را درگیر تنشهای احساسی میکند.
6. اگر در گذشته مسالهای وجود داشته که هنوز حل نشده و لازم میدانید در مورد آن گفتوگو کنید به اتفاق طرف مقابل، زمان و مکانی را برای مطرح کردن آن انتخاب كنید و در موقع مناسب به آن بپردازید.
7. جبههگیری نکنید و به دنبال متهم كردن یكدیگر نباشید. سعی نکنید از خودتان دفاع كنید. در این صورت جو ایجادشده به صحنه مبارزه و جنگ تبدیل میشود، جنگی که در آن همه بازنده هستند.
8. در گفتوگو با اعضای خانواده و بهخصوص همسرتان به جای استفاده از واژه «من» و «تو»، از واژه «ما» استفاده کنید. به جای مشکل تو یا مشکل من، بگویید مشکل ما (مشکل رابطه ما این است که...).
9. گفتوگو را به شیوه صحیح هدایت کنید و تا رسیدن به نتیجه، آن را ادامه دهید. در این زمینه پیشنهاد میشود که گامهای حل مساله را بیاموزید و به کار ببرید.
10. وقتی در پایان یک گفتوگو به راهحل رسیدید، گامهای عملی رسیدن به راهحل را بهطور دقیق، تعریف و مشخص و سهم هر کدام را مشخص كنید و متعهد شوید در برابر سهم خود مسوول باشید. نکته مهم این است که هر فردی برای رسیدن به راهحل باید مسوول قدمهای خود باشد، نه فرد مقابل.
منبع:هفته نامه سلامت
نظر شما