سلامت نیوز : هر سال در تاریخ دهم سپتامبر به مناسبت «روز جهانی پیشگیری از خودکشی» و به منظور افزایش اطلاع‌رسانی در زمینه اقدامات پیشگیرانه ضروری با هدف کاهش نرخ قربانیان خودکشی در سراسر جهان مراسم ویژه‌ای در کشورهای مختلف برگزار می‌شود.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا ؛ همزمان با یازدهمین سالگرد مراسم روز جهانی پیشگیری از خودکشی شعار «ننگ اجتماعی: مانع اصلی برای پیشگیری از خودکشی» برای این روز تعیین شده‌ است.

برگزاری مراسم روز جهانی پیشگیری از خودکشی به سازمان‌ها، آژانس‌های دولتی و افراد این فرصت را می‌دهد تا سطح آگاهی‌های خود را در مورد خودکشی، بیماری‌های ذهنی مرتبط با خودکشی و پیشگیری از خودکشی افزایش دهند.

طبق آخرین آمار سازمان جهانی بهداشت (WHO)، روزانه نزدیک به 3000 نفر به طور متوسط در جهان دست به خودکشی می‌زنند.

همچنین در ازای هر فردی که خودکشی نافرجام دارد، 20 نفر یا بیشتر تلاش می‌کنند تا به زندگی خود پایان دهند. در حقیقت هر سال حدود یک میلیون نفر در جهان بر اثر اقدام به خودکشی جان خود را از دست می‌دهند.

بررسی‌ها نشان می‌دهد افرادی که دست به خودکشی می‌زنند واقعا احساس می‌کنند خودکشی تنها راه‌حل باقی‌مانده برای آنان است اما همیشه یک راه دیگر وجود دارد که با کمک یکدیگر می‌توان از پس آن برآمد.

خودکشی یکی از عمده‌ترین علل قابل پیشگیری مرگ زودرس در افراد بوده و تحت تاثیر عوامل خطرزای زیست محیطی، فرهنگی و روانی – اجتماعی است.

شواهد قوی وجود دارد که نشان می‌دهد پیشگیری به موقع و رسیدگی کافی می‌تواند نرخ اقدام به خودکشی را به میزان چشمگیر کاهش دهد.

مراسم روز جهانی پیشگیری از خودکشی از سال 2003 میلادی هر سال در روز دهم سپتامبر برگزار می‌شود. هدف از برگزاری مراسم این روز موارد زیر عنوان شده است:

- افزایش آگاهی در مورد قابل پیشگیری بودن خودکشی

- ارتقا آموزش‌ها در مورد خودکشی

- افزایش اطلاعات در مورد آگاهی از خودکشی

- کاهش انگ زدن به افراد با سابقه اقدام به خودکشی

سازمان جهانی بهداشت و انجمن بین‌المللی پیشگیری از خودکشی (IASP) فعالیت‌های خود را در این راستا قرار داده‌اند که خودکشی، بی‌آبرویی یا جرم در نظر گرفته نمی‌شود و مجازاتی به همراه ندارد.

نقش سازمان جهانی بهداشت این است که اقدامات سیاسی اتخاذ کند و اقدامات ملی را با هدف پیشگیری از خودکشی، تحکیم ظرفیت برنامه‌ریزی ملی و ایجاد ظرفیت‌های ملی برای اعمال این اقدامات در پیش گیرد.

یکی از روش‌های مطرح پیشگیری از خودکشی محدود ساختن دسترسی افراد به لوازم خطرناک است. به طور مثال خودسوزی با زغال یکی از روش‌های عمده خودکشی در شهرهای آسیایی است زیرا زغال به راحتی در فروشگاه‌های این کشورها به فروش می‌رسد.

در انگلیس نیز برای مقابله با خودکشی فروش داروهای غیرنسخه‌ای به افراد ممنوع است که این محدودیت موجب شده مرگ ناشی از مصرف بیش از حد دارو تا 34 درصد کاهش بیابد.

طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت، خودکشی معضل عمده حوزه سلامت عمومی در کشورهای پردرآمد است و به مشکلی نوظهور در کشورهای با درآمد پایین و متوسط تبدیل شده‌ است.

کمبود دسترسی به مراقبت‌های مناسب یکی از عواملی است که بدنامی و ننگ اجتماعی مرتبط با بیماری‌های روانی و در نتیجه میل به خودکشی را شدت می‌بخشد.

این نوع از بدنامی که در بسیاری از جوامع ریشه دارد از عوامل مختلفی نشات می‌گیرد. یکی از دلیل‌های بدنامی نسبت به این افراد، کمبود دانش یعنی ناآگاهی است که این مشکل از طریق فراهم آوردن برنامه‌های آموزشی جامعه محور برای زیرگروه‌های خاص در جامعه قابل حل است.

هدف از اجرای چنین برنامه‌هایی افزایش آگاهی عمومی از ویژگی‌ها و درمان‌های افراد مبتلا به بیماری‌های روانی یا رفتارهای خودکشی است. اما افزایش آگاهی تنها راه کافی برای مقابله با انگ زدن به این افراد نیست بلکه نگرش‌های منفی در مورد افراد مبتلا به بیماری‌های ذهنی یا محرکات خودکشی در بسیاری از جوامع شایع است که این نگرش‌های منفی با تنها افزایش آگاهی تغییر نمی‌کند بلکه اقدامات ریشه‌دارتری مورد نیاز است.

در گزارش سازمان جهانی بهداشت تاکید شد: خودکشی، یکی از علل اصلی مرگ و میر در جهان به ویژه در میان جوانان است. شمار قابل توجهی از افرادی که جان­شان را بر اثر خودکشی از دست می­‌دهند از بیماری روانی رنج می­‌برند.

برآوردهای اخیر نشان می­‌دهد تعداد قابل توجهی از افراد مبتلا به بیماری‌­های روانی که بر اثر خودکشی می­‌میرند در آستانه­ مرگ به خدمات بهداشتی و اجتماعی دسترسی ندارند. در بسیاری موارد، خدمات کافی برای کمک به افرادی که در زمان بحران نیاز به کمک دارند، وجود ندارد.

داغ ننگ همچنین یک انگیزه­ اساسی برای اعمال تبعیض شامل اعمال محدودیت­‌های ناعادلانه و غیرقانونی بر آزادی افراد بیمار یا مایل به خودکشی است. این محدودیت­‌ها می‌­تواند در سطوح شخص، اجتماع یا نهاد صورت گیرد. یک نمونه فوق­‌العاده در این زمینه عبارت است از جرم­‌انگاری خودکشی است که هنوز در بسیاری از کشورها وجود دارد.

تبعیض می­‌تواند افراد متاثر از بیماری روانی یا در فکر خودکشی را از کمک گرفتن از متخصصان بازدارد یا دل­سرد کند. بی­‌تردید،

جرم­‌انگاری خودکشی می­‌تواند یک عامل بازدارنده­ قوی در کمک­ خواستن افرادی باشد که در هنگام بحران شدید، نیاز به حمایت و مراقبت دارند.

امسال، انجمن بین‌­المللی پیش­گیری از خودکشی در روز جهانی پیشگیری از خودکشی، نخستین فعالیت اصلی خود را به منظور افزایش آگاهی عمومی درباره­ خودکشی و پیش­گیری از آن در سراسر جهان و کاهش داغ ننگ مرتبط با آن اجرا می­‌کند.