به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه ایران ؛ مهندس مسعود باقرزاده كریمی، معاون دفتر زیستگاهها و امور مناطق سازمان حفاظت محیط زیست گفت كه این كارگروه همه برنامههای پیشگیری از خشك شدن، احیا و اقدامات بیست و چهار گانه نجات دریاچه و طرح جامع مدیریت دریاچه ارومیه مصوب دولت قبل را پذیرفت. اما دو موضوع مهم مطرح است كه چرا این طرحها تاكنون اجرایی نشده و آیا در میان این طرحها، پروژهای وجود دارد كه با تأمین منابع مالی بتوان آن را به سرعت تا یك یا دو ماه آینده اجرایی كرد؟
در دولت قبل ستاد دولتی مدیریت دریاچه ارومیه به ریاست معاون اول رئیس جمهور طرحهایی را تصویب میكرد و شورای منطقهای به ریاست استاندار آذربایجان غربی مسئولیت اجرایی را به عهده داشت اما كسی اجرای طرحها را پیگیری نمیكرد. نجات دریاچه ارومیه به یك مجری توانا با اختیاراتی در حد یك وزیر نیاز دارد و منابع مالی دولتی هم نمیتواند پاسخگوی آن باشد. در همین خصوص پیشنهاد تشكیل صندوق نجات دریاچه ارومیه هم ارائه شد تا بتوانیم از منابع غیر دولتی هم استفاده كنیم.
به گفته وی لایروبی دهانه رودخانههایی كه به دریاچه میریزند، انتقال آب تصفیه خانه تبریز به دریاچه، باز كردن دیواره خاكی اطراف دریاچه كه وزارت نیرو در سال 77 برای جلوگیری از پیشروی آب دریاچه بنا كرده بود، بستن چاههای غیر مجاز و تعیین محل معیشت مناسب برای ساكنین، جمعآوری پمپهای غیرمجاز از رودخانهها و مدیریت كردن نهادههای كشاورزی از جمله این طرحها است.
وی افزود: رئیس سازمان حفاظت محیط زیست بر سه اصل الگوسازی، اجرا و پایش برای موفقیت در نجات دریاچه ارومیه تأكید ویژهای دارد؛ به خصوص استفاده از الگوهای سازگار با محیط زیست برای مدیریت كشاورزی كه سازمان در این زمینه طرحهای بسیاری ارائه داده است.
گفتنی است معصومه ابتكار اولین سفر خود در جایگاه ریاست سازمان حفاظت محیط زیست كشور را به ارومیه اختصاص داد و گفت كه تشكیل كارگروه نجات پارك ملی دریاچه ارومیه از سوی دولت تدبیر و امید، در راستای تحقق اهداف بلند زیست محیطی برای منطقه و كشور است و بحران دریاچه ارومیه با توجه به اهمیت آن در كنوانسیون تالابها، در كمترین زمان ممكن باید حل شود.
ابتكار از سال 79 در سازمان محیط زیست در مورد وضعیت دریاچه ارومیه هشدارهای لازم را داده بود و در همان زمان مطالعاتی هم انجام و طرحهای جامع و تفصیلی ارائه شد اما به گفته او حیات دریاچه زودتر از آن چیزی كه فكر میكرده با بحران خشك شدن مواجه شد.
او معتقد است آثار مخرب خشكی دریاچه ارومیه بر سلامت و اقتصاد منطقه به ویژه حوزه كشاورزی قابل مشاهده است و در حال حاضر باید بیش از هرچیز دیگری به اجرایی كردن طرحهای نجات و احیا بیندیشیم و این مسأله باید به شكل مستمر پایش شود تا دیگر شاهد خشكی و كم آبی دریاچه ارومیه نشویم.
اكنون مطالعات و برنامهریزیها انجام و اراده سیاسی بین دستگاهها به وجود آمده و این امید وجود دارد كه با مشاركت وسیع مردم و عزم جدی جوامع محلی، بحران دریاچه ارومیه
پایان یابد.
نظر شما