سلامت نیوز : چندروزی است که مدارس شروع به کارکرده اند بررسی‌ها نشان می‌دهد که بیش از 3 درصد کودکان برای رفتن به مدرسه اضطراب دارند که این هراس در دختران بیشتر از پسرهاست ازسوی دیگر این موضوع موجب نگرانی والدین نیز می‌شود .

برای آشنایی بیشتر با روش‌های کاهش اضطراب در دانش آموزان ابتدایی گفت‌وگوی «حمایت» را با مهدی کریمی، روان‌پزشک کودکان دنبال کنید.

اضطراب کودکان به چه معناست؟
اضطراب یک احساس ناخوشایند از ترس با منشای ناشناخته است. باید بدانیم که همه انسان‌ها در زندگی خود برای یک بار هم شده اضطراب را تجربه می‌کنند اما این حالت‌ها تا زمانی که فرد را از زندگی عادی خود باز ندارد و شدید نباشد مشکل‌ساز نیست. اما دربعضی کودکان اضطراب موجب نخوابیدن و حالت‌های پرخاشگری می‌شود که در این موقع باید به روان‌پزشک مراجعه کرد تا درمان‌های اولیه را برای پیشگیری از مزمن شدن بیماری تجویز کند. البته این نگرانی‌ها هنگام جدایی کودک از والدین بیشتر نیز می‌شود.

علایم اضطراب چیست؟
باید بدانید که بزرگ‌ترین ترس کودک جدا شدن از مادر است که این موضوع از دوران نوزادی نیز وجود دارد به طوری که کودک از چهره ناشناس دوری می‌کند. ترس‌های دوران کودکی به نوعی واکنش به محیط اطراف و کمبود امنیت در آن است. اگر این ترس‌ها ادامه پیدا کند با علایمی چون اختلال در خواب، پرخاشگری، ناخن جویدن، شب‌ادراری، لکنت زبان، سرگیجه، درد معده، حالت تهوع و ... همراه می‌شود. باید توجه داشت که در صورت درمان نشدن این علایم کودک در بزرگسالی دچار می شود.

به نظر شما چند درصد از دانش‌آموزان ابتدایی از مدرسه هراس دارند؟
به طور کلی هراس از مدرسه یکی از نشانه‌های اضطراب جدایی است که کودک برای مدرسه رفتن بی‌میلی زیادی از خود نشان می‌دهد. هرچه وابستگی کودک به مادر بیشتر باشد این اضطراب نیز تشدید می‌شود. حدود 3 و نیم درصد از کودکان اول ابتدایی هراس از مدرسه دارند که بررسی‌ها نشان می‌دهد که تعداد دختران نسبت به پسران بیشتر است.

چرا دردختران بیشتر است ؟
دختران از عواطف و وابستگی‌های بیشتری نسبت به خانواده برخوردارند و بر این اساس احساس اضطراب جدایی از خانواده به در دختر بیشتر است. گاهی این اضطراب‌ها به قدری شدید است که کودک همواره در حال تعقیب مادر است. خوب است بدانید که فقط 50 درصد هراس از مدرسه، ترس نسبت به عملکرد تحصیلی یا برخی جنبه های محیط مدرسه مربوط می‌شود و در موارد مربوط به بی میلی کودک به جدا شدن از مادر و خانه است.

چه کودکانی بیشتر درمعرض تهدید هستند ؟
کودکان خانواده‌های کم‌جمعیت، تک فرزندها و کسانی که اعتماد به نفس پایین دارند بیشتر از دیگران هراس از مدرسه دارند.

دراین بین خانواده چه نقشی دارد؟
نقش خانواده در کاهش اضطراب بسیار مهم است. والدین باید ساعاتی را در روز با فرزند خود صحبت کنند و با او از خوبی‌های مدرسه و اثرات مثبت آموزش بگویند. این کار به تدریج شور را در فرزند ایجاد می‌کند. برای کودکتان داستان‌هایی از زندگی خود و دیگران تعریف کنید وبه اوبفهمانید ترس از مدرسه بی‌معنی است.

به نظر شما همراهی مادر برای رفتن کودک به مدرسه کارصحیحی است؟
اگر مادر روزهای نخست مدرسه فرزندش را همراهی کند می‌تواند در کاهش اضطراب او تأثیرگذار باشد به طوری که مادر صبحانه‌ای ساده به کودک بدهد و در پوشیدن لباس به او کمک کند در راه هم درباره مزایای مدرسه و دوست پیدا کردن صحبت کند. تا شوقی مضاعف در او ایجاد شود. وقتی کودک با دوستان جدید آشنا شد اضطراب او نیز کاهش می‌یابد و دیگر نیازی به همراهی مادر نیست.

وظیفه مسئولان مدرسه چیست؟
مسئولان مدرسه نقش مهمی در کاهش اضطراب کودکان دارند. معلم مهم‌ترین رکن در کاهش نگرانی کودک است به طوری که می‌تواند محیط را به گونه‌ای برای کودک فراهم کند که آرامش را برای او ایجاد کند. باید توجه داشته باشیم که دادن هدیه به کودک از سوی معلم می‌تواند نوعی احساس امنیت و دوست داشتن را در او تداعی ‌کند به طوری که این موضوع موجب تمایل کودک برای حضور در کلاس می‌شود.ازسوی دیگر بررسی‌ها نشان می‌دهند در مدرسه‌هایی که از رنگ‌های شاد استفاده می‌شود کودکان کمتر دچار اضطراب می‌شوند.