سلامت نیوز : طی سه دهه آینده بیش از میلیون ها نفر به بیماری آلزایمر دچار خواهند شد. در جهان هر ۷ ثانیه یک نفر و در ایران هر ۱۲ دقیقه یک نفر به این بیماری مبتلا می شوند. آمار مبتلایان به آلزایمر در ایران براساس تخمین سازمان جهانی آلزایمر ۳۵۰ تا ۴۰۰ هزار نفر است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از پانا ؛ بر اساس اعلام مرکز تحقیقات روانپزشکی و علوم رفتاری دانشگاه علوم پزشکی مشهد با بالا رفتن سن و پیر شدن سلولها، ترشح ماده شیمیایی «سروتونین» کاهش می یابد. بدین ترتیب ارتباط بین سلولی و انتقال اطلاعات دچار مشکل میشود. این مشکل بیشتر از همه در بخش حافظه و خاطرات، خود را نشان میدهد. خاطره ها ترکیبی هستند از یادآوری دیدهها و شنیدهها و احساسات که برای یادآوری آنها مغز نیاز به برقراری یک ارتباط پیچیده سلولی بین همه بخشها دارد. به همین علت با بالا رفتن سن و کم شدن ترشح سروتونین و همچنین استیل کولین در مغز، خاطره ها کمرنگ یا فراموش میشوند.

براساس این گزارش، از علل این بیماری می توان به عوامل ژنتیکی، اختلال در نوعی پروتئین های داخل مغز که باعث رسوب پلاک های پیری در بافت مغز می شوند اشاره کرد.

مرکز تحقیقات روانپزشکی و علوم رفتاری دانشگاه علوم پزشکی مشهد اعلام داشته است که یکی دیگر از علل بیماری کمبود ویتامین B1 یا ویتامین C ، کم کاری تیروئید و تعدادی از بیماری های متابولیک ارثی است. کسانی که سابقه مصرف الکل دارند یا ضربات شدید مغزی به آن ها وارد شده بیش از دیگران در خطر آلزایمر قرار دارند.

بر خلاف تصور عمومی مردم فراموشی عمده‎ ترین مشکل بیماران مبتلا به آلزایمر نیست. اختلالات رفتاری که بعد از ابتلا به بیماری بروز می‌یابد شامل غروب زدگی، خروج از منزل، وابستگی شدید به مراقب، رفتار‌های جنسی، توهم، هذیان، بیقراری، اختلالات خواب، تکرار مکررات، لجبازی، انبار و گم نمودن اشیاء و غیره است.

بیماری آلزایمر شامل سه مرحله است که مرحله نخست آن شامل مرحله ای است که در آن اختلال حافظه رفته رفته نمایان می شود. بیمار در این مرحله از عهده کارهای روزمره شخصی برمی آید. ولی اداره امور اجتماعی نظیر خرید و کارهای بانکی برای او دشوار است.

در مرحله دوم ، اختلال حافظه پیشرفت می کند و علائم روانی - رفتاری نظیر ترس، اضطراب، افسردگی، بی خوابی و بی قراری دیده می شود. بیمار قدرت تشخیص زمان و مکان را از دست می دهد و گویش او دچار اختلال می گردد. در این مقطع از بیماری، فرد قادر به مراقبتهای شخصی می باشد.

در این مقطع سوم این بیماری ، اختلال حافظه تا به آنجا پیشرفت می کند که بیمار حتی نامش را فراموش می کند، قدرت تکلم او تقریباً از بین رفته و عضلاتش سفت می شود، بلع غذا برای او مشکل شده و دیگر قادر نیست از بستر خارج شود . به تدریج دچار زخمهای بستر می شود و کنترل اعمال دفعی را نیز دست می دهد.

اعضاء مرکز تحقیقات روانپزشکی و علوم رفتاری دانشگاه علوم پزشکی مشهد ،مراجعه به پزشک متخصص مغز و اعصاب (نورولوژیست) جهت دریافت درمان دارویی و روانپزشک (اعصاب و روان) جهت کنترل اختلالات رفتاری را توصیه کرده اند. به علاوه می توان در کنار درمان دارویی از درمانهای تکمیلی و روش های غیردارویی همچون روان درمانی، گفتاردرمانی، کاردرمانی، هنر درمانی (به ویژه موسیقی، نقاشی) استفاده کرد. اگر چه بیماری آلزایمر درمان ریشه كن كننده ندارد، اما درمانهای موجود قادرند تا حدی سیر بیماری را كند كنند.