سلامت نیوز : اخبار تصادفات جاده‌ای و از دست رفتن جان شهروندان در جاده‌های ما آن‌چنان آشناست كه دیگر کسی با شنیدنش تعجب نمی‌كند و علل و عوامل تصادفات نیز برای همه ایرانیان تكراریست. این روزها گزارشی نیست كه در آن موردی از تصادف منجر به فوت در جاده‌های کشور وجود نداشته باشد. خواب آلودگی؛ انحراف به چپ؛ مکالمه با تلفن همراه؛ خوردن و آشامیدن در حین رانندگی؛ حرف زدن و... رانند‌گان، بیشترین علل گزارش مرگ در جاده‌های کشور است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه مردم سالاری ؛ اینكه در تصادف‌ها عامل انسانی دخیل است و اغلب نیز حاصل خطای انسانیست، بر كسی پوشیده نیست، اما سوال اساسی اینجاست كه چرا در بقیه دنیا كه گاهی تصادفاتشان بسیار بیشتر از ماست، كشته‌های بسیار كم‌تری نسبت به ما بر جا می‌گذارد؟ مثلا چندی پیش در یکی از بزرگراه‌های آلمان تصادفی زنجیره‌ای اتفاق افتاده بود که طبق گزارش‌ها از برخورد نخستین تا آخرین خودرو، بیش‌از 10 دقیقه طول کشیده بود؛ یعنی اگر هر 3 ثانیه یک خودرو را به صف تصادف اضافه کنید، بیش‌از 200 خودرو به هم برخورد کرده بودند که در نتیجه این تصادف وحشتناک زنجیره‌ای، حدود 200 نفر زخمی شدند و جالب آنکه این تصادف بدون حتی یک کشته گزارش شده بود! و باز نکته جالب و تامل برانگیز این که سرعت مجاز در بزرگراه‌های اروپایی بیش از ایران است.

اما واقعا اشکال کار در کجاست؟ آیا رانندگان مقصر در اروپا، با رانندگان مقصر در ایران فرق دارند؟ و یا شاید مانند علل حوادث طبیعی همچون زلزله که به گناه مومنان نسبت داده می‌شود، مجازات سرنشینان خودرو ایرانی نیز ناشی از کثرت گناه ایشان است؟!! با کدام توجیه عقلی می‌توان شهروندان را قانع کرد که عامل کشته شدن در تصادفات جاده‌ای فقط خطای رانندگان است؟ تعجب‌آور است که تاکنون هرگز از مسوولان مرتبط درباره این موضوع نشنیده‌ایم که سرعت‌گیرهای غیر عاقلانه در برخی خیابان‌ها و چاله‌های بدون حفاظ و تابلوهای نابه‌جا و هزاران مورد از این‌دست در بزرگراه‌ها باعث از دست رفتن جان عده‌ای از عزیزان هموطن شده و هرگز کسی مسئولیت آن را نیز به گردن نگرفته است.

آنچه در این بین باعث تعجب و تاسف و تاثر می‌شود این است که تاکنون کمتر مسئولی و به‌ویژه نمایندگان مجلس و مقامات ذی‌صلاح به عامل اصلی و علت العلل کشته شدن در تصادفات رانندگی اشاره‌ای کرده‌اند؛ عواملی که بر هیچ ایرانی که از خودروهای داخلی استفاده می‌کند، پوشیده نیست؛ مهمترین عاملی که نه خطای راننده، بلکه خودروهای بی‌کیفیت تولید داخلی نیز در این موضوع مقصرند. اگرچه درست است که اصل تصادفات جاده‌ای، حاصل خطای انسانیست، اما نمی‌توان فراموش کرد که عامل کشته شدن سرنشینان خودروها، بدون تردید بی‌کیفیت بودن تولیدات غول‌های انحصاری خودروسازی بی‌رقیب داخلی است؛ تولید کنندگانی که سالانه هزاران میلیارد ریال از این مردم مظلوم می‌گیرند تا برای‌شان تابوت سیار بسازند و این مردم چنان مستاصل‌اند و حق انتخاب ندارند که مجبورند حتی این ارابه‌های مرگ را پیش‌خرید کنند!

این نوشتار حاصل کشف نگارنده نیست، بلکه همه افراد مسائل آن را می‌بینند، می‌دانند و می‌فهمند. اما سوال اینجاست که چرا نمایندگان مجلس (که قانونگذارند و در پاسداری از جان و مال مردم سوگند یاد کرده‌اند) دم نمی‌زنند و فقط منتظرند تا بعد از اتفاقاتی همچون اتوبان تهران- قم با یک پیام تسلیت رفع تکلیف کنند؟

البته مسئولان اجرایی و نمایندگان مجلس نه به خاطر تطمیع احتمالی و یا ترس از قدرت‌های مافیایی خودروسازان به این مسائل پیش پا افتاده نمی‌پردازند، بلکه این سکوت معنی‌دار عمدتا به دلیل آن است که خود این بزرگان اساسا سوار چنین خودروهایی نمی‌شوند یا بعضا وقتی چنین اعتراضاتی را از امثال من شهروند می‌شنوند با نگاه عاقل‌اندر سفیه! مسئله بیکاری احتمالی 2 میلیون نفری که در صنعت خودروسازی شاغلند را گوشزد می‌فرمایند!

بنابراین با زبان بی‌زبانی و به‌صورت غیرمستقیم به امثال من می‌فهمانند که ایشان مصلحتی را می‌فهمند که ما از فهم آن عاجزیم و آن مصالح چنان ارزشمندند که حتی سالی بیش‌از 20 هزار قربانی در جاده‌ها را توجیه می‌کند! در اینکه اشتغال یکی از اصلی‌ترین دغدغه مسئولان است و باید هم باشد، هیچ شکی نیست، اما اینکه صنایع مادر و زیرساخت‌های کشور به بهای جان عده‌ای شهروند بی‌گناه تبدیل شود، خود موضوعی است که نا‌بخشودنی و تامل برانگیز است!! پس راه‌حلی برای یک دغدغه انتخاب نکنیم که بعدا خود معضلی شده و به دغدغه‌های ما بیفزاید.