شهربانو امانی، نماینده دوره پنجم و ششم مجلس شورای اسلامی در روزنامه اعتماد نوشت: سال 1378 لایحه حمایت از كودكان بیسرپرست و بدسرپرست از سوی دولت نهم به مجلس ارائه شد. البته دولت نهم و دهم در بسیاری موارد بدون تحقیق و مطالعات كارشناسی نظر میداد و متاسفانه اظهارنظر كارشناسان اجتماعی هم ممنوع بود. در لایحه تقدیمی به مجلس بحث فرزندخواندگی در كشورهای پیشرفته مطرح بود و تلاش شد كه زنان مجرد هم بتوانند سرپرستی فرزندان دختر را عهدهدار شوند. این لایحه باعث برهم ریختن بسیاری از هنجارهای اجتماعی شد علاوه بر اینكه بسیاری از واقعیتها را نادیده گرفته بود از جمله آنكه هنجارهای كشور، بالا رفتن سن ازدواج و تراكم مسوولیتهای زنان به دلیل اشتغال خارج از منزل در این لایحه مغفول مانده بود. تا آن زمان هم صحبتی از ازدواج فرزندخوانده با سرپرست مطرح نبود زیرا رفتار بسیار قبیحی محسوب میشد زیرا یك زن و مرد كه تصمیم به پذیرش فرزندخوانده میگیرند، او را به چشم فرزند خود نگاه میكنند و اغلب هم وقتی مردان دچار ناباروری هستند تن به پذیرش فرزندخواندگی میدهند وگرنه اگر زنان نابارور باشند قانون راهكارهایی مثل ازدواج موقت و دائم و طلاق را پیش پای مردان گذاشته است. اما در نقطه مقابل، زنان هستند كه باید از حس مادری خود چشمپوشی كرده...
... و به پذیرش فرزندخواندگی رضایت بدهند.
شورای نگهبان در ذیل لایحه تقدیمی به مجلس این ایراد را وارد كرد كه یك فرزندخوانده ممكن است در سنین بالا با پسری ازدواج كند كه از محارم او است. باید یادآور شد كه چنین فرزندانی معمولا چندان قابل شناسایی نیستند و احتمال ازدواج ناخواسته و بیخبر با محارم در مورد فرزندخواندهها از موارد بسیار نادر است و من در عجبم كه چرا قصد دارند نوادر را در قانون وارد كرده و این امور را عادیسازی كنند و اسلام را زیر سوال ببرند من از آیات عظام كه به دانش روز دسترسی دارند انتظار دارم این واقعیتها را مورد توجه قرار دهند. بدانیم كه نیت دین ما بسیار مهم است. اگر نیت یك مرد این باشد كه دختری را به فرزندخواندگی بپذیرد و روزی با او ازدواج كند در واقع تمام تصور روز و شب او این خواهد بود كه همسر دوم خود را در خانه پرورش میدهد.
واقعا باید از علما استفتا كنند كه تبعات اجتماعی چنین مواد قانونی آن هم در هزاره سوم چه خواهد بود وقتی جایگاه زن را از زاویه دین چنین متزلزل میكنیم؟
چرا مردان ما به جای زنان ما اعتراض نمیكنند كه تا این حد ضعیفالنفس نیستند و اگر مردی هم دچار چنین مشكلاتی است، میتواند از پس مشكلات خود بربیاید. آیا امروز درصد پدرانی كه به دختران خود تجاوز میكنند كم است؟ چرا با تصویب چنین مواد قانونی كانون خانواده را متزلزل میكنند؟ آیا ترویج این برداشت كه مادر هم یك روز با پسرخوانده خود ازدواج میكند نتیجهیی جز شیوع خشونت در جامعه و خانواده دارد؟
آیا امروز بازی فوتبال توسط آیات عظام محدودیت شرعی دارد؟
آیا امروز خوردن پیتزا و ساندویچ در ملأعام توسط آیات عظام محدودیت شرعی دارد؟ خیر، اما ما تابع بخشی از قوانین عرفی و اجتماعی هستیم. من از دولت آقای روحانی خواهش میكنم ساماندهی عرصه اجتماعی و هویت خانوادگی و اعتمادسازی در خانواده و ارتقای جایگاه رفیع خانواده را در اولویت كار خود قرار دهد و به خصوص از آقای ربیعی به عنوان وزیر تعاون، كار و رفاه اجتماعی خواهش میكنم همانطور كه در دیدار با فرزندان بهزیستی خود را پدر آنها نامید، لایحه جدید برای حفظ وجهانیت از حقوق این كودكان را به مجلس تقدیم كند ضمن آنكه متوجه این هشدار باشد كه امروز مراكز شبانهروزی بهزیستی به خیریهها واگذار شده. با تصویب ماده 27 از لایحه حمایت از كودكانی بد سرپرست و بیسرپرست حریم خصوصی دختران ساكن این مراكز هم در خط قرار میگیرد زیرا صاحبان خیریهها حضانت این كودكان را در اختیار دارند و میتوانند از این ماده لایحه سوءاستفاده كنند.
نظر شما