سلامت نیوز : 90 درصد وسعت هامون به منابع آب خارج از كشور وابسته است. منابع آبی كه باید از سمت افغانستان به هامون به عنوان حقآبه وارد شود اما این مسئله به دلیل سدسازی‌‌ها وفعالیت های این كشور محقق نمی شود. از سوی دیگر آبی كه در جغرافیای ایران وارد هامون می شود 820‌میلیون متر مكعب در سال است كه نمی تواند تاثیر زیادی روی هامون داشته باشد. همین مقدار هم بسته به شرایط آب و هوایی تغییر می كند. اما هیرمند سیلاب‌های زیادی با خود می آورد كه از این سیلاب‌ها هیچ استفاده‌ای نمی‌شود. سیلاب‌ها به درد كشاورزی نمی خورند. چون شدت آن آنقدر زیاد است كه خطرناك هستند. از سوی دیگر به دلیل اینكه آب به شدت گل آلود است نمی توان از آنها برق گرفت. حتی نمی توان آب جاری از سیلاب ها را به دلیل همین گل‌و لای زیاد پشت سدها ذخیره كرد. سیلاب‌هایی كه عمدتا از سمت افغانستان به ایران می آید اما می تواند ناجی هامون باشد.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه تهران امروز ؛ با برنامه ریزی و تامین اعتبار می توان این سیلاب ها را به سمت هامون هدایت كرد. تاكنون از این سیلاب ها استفاده نشده است. بنابراین باعث فرسایش خاكی رسوبی شده و مسیر جریان را بسته است. بنابراین باید كانال‌ها و مسیل‌ها را لای روبی كرد تا سیلاب‌های پشت مرز وارد كشور شود. این كار هزینه زیادی می‌خواهد چون مرز ایران 10 هزار هكتار است اما در حال حاضر تنها راه برای نجات هامون است. هامون برای احیای خود نیاز به 4 تا 5 میلیارد متر مكعب آب دارد و سیلاب های خروشان افغانستان از پس سیراب كردن آن برمی آیند.

اگر اعتبار لازم تامین شود می توان سیلاب های پشت خاكریز را رها كرد و به لب تشنه هامون رساند. 80درصد از مساحت دریاچه هامون خشك شده است و نباید فراموش كنیم كه با نابودی این دریاچه حیات مردم منطقه به خطر می‌افتد. شاخص پایداری حیات منطقه سیستان و بلوچستان تالاب هامون است؛ علاوه بر آن این دریاچه نقش بسیار مهمی در خنک کردن آب‌و‌هوای منطقه در زمان وزش بادهای 120روزه دارد که با خشک شدن آن حجم زیادی از رسوبات به همراه باد به حرکت درآمده و فعالیت روزانه مردم را مختل خواهد کرد. در پی خشکسالی‌های طولانی در منطقه سیستان و بلوچستان، از سال87 تاکنون این دریاچه به درستی آبگیری نشده است.