سلامت نیوز : سازمان ثبت احوال كشور 94 هزار و 39 مورد طلاق در سال 85 به ثبت رسانده است. همچنین آمار رویدادهای حیاتی این سازمان میزان طلاق در سال 91 را 150 هزار و 324 مورد برآورد كرده كه افزایش 56 هزار و 285 موردی را در این مقطع زمانی نشان می‌دهد. در سال 85 بیشترین آمار طلاق با 24 هزار و 667 مورد مربوط به استان تهران و كمترین میزان با 229 مورد مربوط به ایلام بوده است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه ایران ؛ پس از ایلام استان‌های یزد با 569 مورد، كهگیلویه و بویراحمد 539 مورد، سمنان 518 مورد، خراسان جنوبی 522مورد، چهارمحال و بختیاری 503مورد و سیستان و بلوچستان با 889 مورد كمترین آمار طلاق را به خود اختصاص داده‌اند. همچنین ركوردداران طلاق در این سال پس از تهران، استان‌های خراسان رضوی با 9266 مورد، اصفهان با 6079 مورد، فارس با 5701 مورد، خوزستان با 4369 مورد، آذربایجان شرقی با 3944 مورد و آذربایجان غربی با 3430 مورد بوده‌اند. این اعداد و ارقام در نگاه نخست نشان می‌دهد استان‌های برخوردار با اقتصاد قوی‌تر و سطح رفاهی بیشتر در زمینه طلاق نیز در پله‌های نخست ایستاده‌اند و البته عكس این موضوع برای استان‌های محروم نیز صادق است.

تهران با 32 هزار و 713 مورد طلاق در سال 91 بازهم در رأس می‌درخشد و ایلام با 637 مورد اگرچه تقریباً سه برابر رشد را در مقایسه با سال 85 نشان می‌دهد اما هنوز در انتهای جدول است. توزیع سنی طلاق بیشترین طلاق ثبت شده در سال 83 مربوط به مردان گروه سنی 25 تا 29 ساله بوده كه زنانی 20 تا 24 ساله داشته‌اند و تعداد فراوانی آن 9 هزار و 457 مورد است. اگر مطابقت سنی را در نظر نگیریم مردان این گروه سنی 21 هزار و 200 مورد و زنان 20 تا 24 ساله 19 هزار و 996 مورد طلاق را به خود اختصاص داده‌اند.

همچنین در سال 1384 بیشترین آمار طلاق مربوط به مردان گروه سنی 25 تا 29 ساله با فراوانی 22 هزار 725 مورد، در سال 85 زنان 20 تا 24 ساله با فراوانی 26 هزار و 458مورد، در سال 86 مردان 25 تا 29 ساله با فراوانی 28 هزار و 343 مورد، در سال 87 مردان 25 تا 29ساله با فراوانی 31 هزار و 781 مورد، در سال 88 زنان 20 تا 24 ساله با فراوانی 32 هزار و 205 مورد، در سال 89 زنان 20 تا 24 ساله با فراوانی 33هزار و 545 مورد، در سال 90 زنان 20 تا 25ساله با فراوانی 33 هزار و 123 مورد و در سال 91 زنان 20 تا 24 ساله با فراوانی 33 هزار و 619 هزار مورد بوده است.

ناگفته پیداست بیشترین آمار طلاق در سال‌های اخیر مربوط به گروه سنی 20 تا 25 سال بوده و هرچه پیش آمده‌ایم زنان این گروه نسبت به مردان گوی سبقت را ربوده‌اند. آمار نگران‌كننده این‌كه بیشترین فراوانی خودكشی و اعتیاد نیز در همین گروه سنی است. در حال حاضر میانگین سن اعتیاد 21 سال و بیشترین فراوانی خودكشی 18 تا 25سال است كه باز میانگین آن 21 سال خواهد بود، اما نباید این نكته را فراموش كرد كه اگر از تهران به عنوان شهری مملو از آسیب‌های اجتماعی بگذریم، بیشترین میزان اعتیاد و خودكشی متعلق به استان‌هایی است كه از كمترین میزان طلاق برخوردارند. بنابراین این دو آسیب را نباید در یك سطح و با ویژگی‌های یكسان تحلیل كرد. از سوی دیگر مقایسه آماری ازدواج و طلاق نیز نكته جالب توجهی را نشان می‌دهد به این معنا كه در استان‌هایی با كمترین طلاق ثبت شده كمترین ازدواج نیز رخ داده است. نسبت ازدواج و طلاق در سال 83 تعداد 723 هزار و 976 ازدواج و تعداد 73 هزار و 882 طلاق به ثبت رسیده است.

در این میان بیشترین ازدواج ثبت شده مربوط به استان تهران با رقم 96 هزار و 587 مورد و كم‌ترین ازدواج ثبت شده مربوط به ایلام با رقم 5 هزار و یكصد و 8 مورد بوده است. در این سال بیشترین طلاق ثبت شده نیز مربوط به استان تهران با رقم 16 هزار و 567 مورد و كمترین آن مربوط به ایلام با رقم 178 مورد بوده است. بنابراین نسبت طلاق و ازدواج‌های ثبت شده در تهران 8/5 و در ایلام 7/28 ثبت شده است. به عبارت دیگر از هر 5 ازدواج در تهران یكی به طلاق منجر شده و در ایلام این نسبت یك به 28 بوده است. سال بعد سمنان جایگاه ایلام را با ثبت 5 هزار و 130 ازدواج و 450 طلاق به خود اختصاص داده است. در سال 85 سمنان كمترین ازدواج را با رقم 5 هزار و 436 مورد به خود اختصاص داده اما چهارمحال و بختیاری با 10 هزار و 401 ازدواج كمترین آمار طلاق را با 503 مورد داشته است.

سال بعد سمنان باز هم رتبه كمترین ازدواج را كسب كرده و در زمینه طلاق پایین‌ترین فراوانی را با رقم 501 مورد به طور مشترك با چهارمحال و بختیاری كسب كرده است. اگر از تفكیك سال به سال بگذریم در سال 91 اوضاع نگران‌كننده شده است. به این معنی كه به نسبت هر 5 و نیم ازدواج در كشور یك طلاق ثبت شده كه این روند در مقایسه با سال 83 با نسبت 8/9 تقریباً رشد دو برابری را نشان می‌دهد. شاید بتوان گفت نسبت طلاق و ازدواج سال 83 تهران در مدت زمانی كمتر از یك دهه به الگوی كل كشور تبدیل شده و ادامه این روند می‌تواند هشداردهنده باشد. آستانه تحمل همسران در سال 91 از 150 هزار و 324 مورد طلاق كه 136 هزار و 913 مورد آن مربوط به مناطق شهری و 13 هزار 411 مورد آن مربوط به مناطق روستایی است، بیشترین میزان طلاق در زندگی‌های كمتر از یك سال با فراوانی 21 هزار و 127 اتفاق افتاده است. پس از آن 17 هزار و 719 مورد مربوط به زندگی مشترك یک تا دو سال و نیز كمترین میزان مربوط به زوج‌هایی با تجربه بیش از 29 سال بوده كه رقم آن 3 هزار و 936 مورد است.

بررسی گذرای آمار طلاق از دریچه تعداد سال‌های زندگی مشترك نشان می‌دهد بیشترین میزان جدایی مربوط به زوج‌هایی است كه حداكثر یك تا 2 سال توانایی تحمل یكدیگر را داشته‌اند. این اتفاق به عنوان الگویی ثابت در یك دهه گذشته مدام تكرار شده و با یك ضریب ثابت فاصله خود را از دیگر بخش‌های جدول مدت زمان زندگی مشترك حفظ كرده است. اما جالب آن‌كه كمترین میزان طلاق در میان زوج‌هایی اتفاق افتاده كه بیش از 18 سال اختلاف سنی داشته‌اند. به عبارت دیگر در دهه گذشته همسالان كمتر توانسته‌اند یكدیگر را تحمل كنند اما زوج‌هایی كه یكی از آن‌ها با میانگین 18 سال از دیگری بزرگتر و یا كوچكتر بوده‌اند، توانسته‌اند به ضرب‌المثل « یكی من، یكی نیم من» بهتر عمل كنند. بنابراین اختلاف سن را به عنوان یكی از زمینه‌های طلاق باید نادیده گرفت. آمار حاكی از آن است كه در یك دهه گذشته تمایل زنان به ازدواج با مردانی با اختلاف سنی بیش از 15 سال بزرگتر رو به افزایش بوده اما این ازدواج‌ها كمتر از نوع برعكس خود یعنی مردانی با زنان بزرگتر دوام داشته است.

در این میان بیشترین تمایل از سوی زنان 20 تا 24 ساله برای ازدواج با مردان 40 ساله بوده است. تمایل ازدواج از سوی زنان این گروه سنی با مردان 35 تا 39ساله در رتبه دوم قرار دارد. در سال 83 از میان 73 هزار و 882 طلاق بیشترین آمار با فراوانی 6 هزار و 810 مورد مربوط به طلاق‌هایی است كه در آن زن و مرد همسن بوده‌اند و كمترین فراوانی با 116 مورد متعلق به مردانی بوده كه از همسر خود 16 تا 20سال كوچكتر بوده‌اند. مناطق شهری و روستایی به‌طور میانگین می‌توان گفت نسبت طلاق در شهر و روستا در ابتدای یك دهه گذشته یك به 40 بوده است یعنی به نسبت هر 40 طلاق در شهر یك طلاق در روستا اتفاق افتاده اما این نسبت در سال‌های بعد به هم خورده و تمایل به طلاق در روستا نیز افزایش یافته است. در سال 83 از 73هزار و 882 طلاق 63 هزار و 406 مورد در شهر و 1600مورد آن در روستا اتفاق افتاده است، در حالی كه آمار سال 91 نشان می‌دهد در كنار 136 هزار و 913 طلاق شهری شاهد 13هزار و 411 طلاق در روستا بوده‌ایم.