دكتر نوروزی در گفت وگو با ایسنا، افزود: با ورود درمانهای جدید ناباروری از سال 1908 میلادی و تولد نخستین كودك به روش لقاح خارج از رحم، بحثهای حقوقی مربوط به این نوع درمانها نیز در جهان آغاز شد.
وی عمده روشهای جدید درمان ناباروری را شامل رحم اجارهیی، انجماد جنین، لقاح خارج از رحم، انجماد تخمك و اسپرم و همانند سازی برشمرد و گفت: نبود قوانین حقوقی، به كارگیری این روشها را در درمان ناباروری با پیچیدگیهایی مواجه میكند.
رییس انجمن باروری و ناباروری با بیان این كه به طور مثال، سوالاتی در مورد اعمال لقاح اسپرم یا تخمك افراد سید، غیرمسلمان و نظایر آنها به سایر افراد، ابهاماتی را در این زمینه به وجود آورده است، اظهار كرد: بر این اساس بسیاری از زوجها در استفاده از روشهای درمانی مدرن با تردید مواجه میشوند.
وی در این رابطه به تصویب قانون فرزندخواندگی در مجلس شورای اسلامی اشاره و اضافه كرد: در مورد اهدای جنین در ایران سوالاتی مانند محرمیت و ارث به وجود آمد كه قانون مذكور به این سوالات پاسخ روشن داد.
رییس انجمن باروری و ناباروری در ادامه گفت: اما وجود ابهام در مورد سایر روشهای درمانی و لزوم توجه به قوانین حقوقی و فقهی موجب شده تا مراكز با احتیاط بیشتری اقدام به استفاده از این روشها كنند و حتی برخی موارد درمانی را به كار نبرند.
نوروزی با بیان این كه در حال حاضر انجمن در مورد موضوع اخلاق در درمان ناباروری در حال تحقیق و بررسی است، خواستار وضع قوانین جامع در این زمینه شد.
وی تعداد زوجهای نابارور كشور را در حدود 3 میلیون نفر برشمرد و اظهار كرد: 50 درصد این افراد با روشهای رایج درمان میشوند، حال آن كه 50 درصد مابقی نیازمند بهره گیری از روشهای پیشرفته درمانی هستند و در این میان در حدود 150 هزار نفر نیز باید از روشهای پیشرفته یاد شده كه نیازمند وضع قوانین جامع هستند، استفاده كنند.
نظر شما