به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه تهران امروز ؛ دلسوزی برای كسانی كه به زن و مرد، پیر و جوان و كودك رحم نمیكنند و جان انسانها را بهراحتی به خطر میاندازند جایز نیست. حسب موازین شرعی و قانونی مصوب، تفاوتی میان بهكارگیری سلاح سرد یا گرم وجود ندارد و در حكم محاربه و مجازات آن نیز اعدام است.
سردار حسین ساجدینیا رئیس پلیس تهران نیز اعلام كرد: برای 6 نفر از اعضای باند بزرگ زورگیری پایتخت بهعلت ایجاد رعب و وحشت، استفاده از سلاح سرد و آسیب رساندن به شهروندان كیفرخواست محاربه صادر شده است.
فردوسی، منطقهای پرحادثه
زورگیری در محلههای خلوت یا خارج از شهر قابل توجیه است اما اتفاقاتی كه در میدان فردوسی كه یكی از شلوغترین و بزرگترین میدانهای تهران محسوب میشود و خیابانهای اطراف آن (فردوسی، سپهبد قرنی، سمیه، شهید نجاتاللهی و...) در ساعات شلوغ هیچ توجیهی ندارد. سال گذشته در حوالی میدان فردوسی دو نفر از خبرنگاران مشرقنیوز مورد هجوم سارقان قرار گرفتند.
وحید حاجیپور خبرنگار روزنامه جوان نیز از قربانیان این اشرار بود كه چندی قبل مورد ضرب و جرح قرار گرفت. وی در توصیف حادثه میگوید: ساعت 20 - 20:30 در حال عبور در یكی از كوچههای فردوسی بودم. دو نفر سوار بر یك موتور از پیاده رو عبور كردند. شك كردم و سریع موبایلم را در جیبم گذاشتم. از شانس بد موبایلم زنگ زد و مجبور شدم جواب دهم. كسی نوك تیز قمهای را به پشتم فشار داد و گفت: «موبایلت را بده.» خواستم صورتم را برگردانم تا او را ببینم كه با دسته قمه به گیجگاهم كوبید. به زمین افتادم، سریع موبایلم را برداشته و فرار كردند. كسبه آنجا به كمكم آمدند. آنها میگفتند كه ما به كلانتری این محل اطلاع دادهایم در این محل هر یك روز در میان یك زورگیری اتفاق میافتد. حالم كه كمی بهتر شد به كلانتری رفته شكایت كردم و پروندهام در پایگاه 3 آگاهی تحت بررسی و پیگیری است.
برخورد باید مستمر و قاطعانه باشد
نایبرئیس اول كمیسیون قضایی و حقوقی مجلس در بررسی برخورد با زورگیرهایی كه با رعب و وحشت به خواسته خود میرسند به تهرانامروز میگوید: دو مقوله در برقراری امنیت اجتماعی مهم است. اول اینكه وضعیت اقتصادی كشور از جهت وجود كار، رفاه اجتماعی، پرشدن اوقات فراغت برای جوانها و... در سطح نرمال و قابل قبول وجود داشته باشد. این مورد در كاهش جرایم و اصلاح امور اجتماع نقش فوقالعاده بسزایی را ایفا میكند. دومین مقوله كه در پیشگیری و كاهش جرایم اهمیت دارد، رسیدگی منصفانه و قاطعانه دستگاه قضایی در برخورد با جرایم خشن است. اگر در یك مورد اقدام شود كافی نیست. مانند چندی پیش كه افرادی كه اقدام به سرقت با زور و تجاوز به عنف كرده بودند، دستگیر شدند و حكم آنها به اعدامشان منجر شد كه تایید و انتقادهایی به آن و تبلیغاتی شد. همچنین نمیتوان گفت؛ تنها راه مجازات سنگین نیست. روش دستگاه قضایی در برخورد با جرایم خشن باید روش قاطعانه مستمر باشد نه مقطعی. فقط با یك مورد كه رسانهای یا فیلم آن پخش میشود برخورد آنچنانی نشود و با سایر موارد كه فیلم آنها در دست نیست برخورد عادی شده و بعد از مدتی هم مرتكبین آن آزاد شود. نه برخوردهای شدید و خشن را نسبت به متهمان تجویز میكنیم، نه روند مقطعی با برخورد با جرایم را تایید میكنیم. برخوردهای مقطعی هیچ اثر ماندگاری ندارد. برخورد مستمر میتواند امنیت پایدار ایجاد كند.
سیدحمیدرضا طباطبایی نائینی در ادامه میافزاید: باید دو عنصر مهم در برخورد با جرایم در جامعه وجود داشته باشد. اول برخورد نیروی انتظامی و پلیس است كه قاطعانه برخورد كند. منظور از قاطعانه ضرب و شتم نیست. در محلهای موعد صدور جرم حضور داشته باشد، اگر حضور فیزیكی ندارد، اقدامات تامینی كند. حضور پلیس نه بهعنوان كسی باشد كه باعث رعب و وحشت شود بلكه اطمینان بخش باشد. ضمن آنكه در مراجعات مردم به پلیس بیتفاوتی دیده نشود. در برخی موارد مالباختگان در مراجعه به كلانتریها یا گشتیهای پلیس با بیتفاوتی آنها روبهرو میشوند.پلیس همهجا اورژانسی مداخله كرده و پیشگیری كند تا جرایم كاهش پیدا كند.
دومین عنصر این است كه دستگاه قضایی باید برخورد مستمر و قاطع با جرایم خشنی مانند سرقت، زورگیری، تجاوز به عنف، آدمربایی و... داشته باشد زیرا جرایمی نیستند كه مماشات یا رأفتی در مقابل آن نشان داده شود. در خیلی از جرایم دستگاه قضایی میتواند با فرد دستگیر شده با رأفت برخورد كند اما با جرایمی كه تهدید كننده و آسیب رسان به امنیت اجتماعی است رأفت نباید داشته باشد. البته مجازاتها هم باید متناسب باشد. وی با تاكید بر قاطعیت بیشتر در برخورد با جرایم بهدلیل رسانهای شدن آنها میگوید: این را نمیپذیریم كه بهخاطر اینكه بهدلیل پخش شدن فیلم، مجرم یك جرم اعدام شود اما همان جرم توسط كس دیگری انجام شود و بهدلیل آنكه رسانهای نشده چند سال حبس به او داده شود. برخوردهای دستگاه قضایی هم باید عادلانه باشد تا همه حتی كسانی كه مرتكب جرم میشوند، در پیشگاه دستگاه عدالت احساس امنیت كنند و بدانند كه اگر مرتكب جرمی میشوند با آنها برخورد قاطعانه اما با عدالت خواهد شد. همچنین مردم اطمینان و احساس آرامش و امنیت پیدا كنند كه مورد برخورد تبهكاران واقع نمیشوند.
جایی برای مماشات با زورگیران وجود ندارد
اردشیر گراوند درباره زورگیری به تهرانامروز میگوید: زورگیری و خشونتهای تجاوز به حریم شخصی مثل سرقت نیست. دزدیدن موبایل با اینكه كسی با سلاح سرد دیگری را تهدید كند متفاوت است. كسانی كه دزدی میكنند فقط اخلاق را زیر پا میگذارند. ولی افراد زورگیر به اخلاق و امنیت پشت پا میزنند.
در یك جامعه ساحت امنیت خیلی بزرگتر از ساحت اخلاق است. زورگیرها در این كار ادعای حرفهای بودن دارند. آنها زورگیری و فرار كردن بدون دستگیر شدن در دام پلیس را نوعی زرنگی میدانند و این كلاس گذاشتنها باعث میشود كه افراد دیگر نیز به ریسك روی آورند.
وی با تاكید بر برخورد قاطع با زورگیرها میافزاید: باید صریح و شفاف به مردم در مورد جرم آنها توضیح داده و با این افراد قاطع، بیرحم و بدون هیچ ترحم و دلسوزی برخورد شود. بسیاری از جامعهشناسان، روانشناسان، فعالان سیاسی و بشری و... به چنین برخوردی نقد میكند و آن را به بحث حقوق بشری تبدیل میكنند. این نقد بدان معناست كه افراد جامعه در خیابان امنیت نداشته باشند و به كسانی كه نظم جامعه را مختل كرده و امنیت را به خطر میاندازند امنیت دهند. این حركت در همه جای دنیا خود غیرحقوق بشری است.
این جامعهشناس به بخش فرهنگی و اجتماعی اشاره كرده و ادامه میدهد: همزمان با این برخوردها باید در تربیت عمومی جامعه نیز تلاش كرده و كار فرهنگی هم بكنیم. یك حركت فرهنگی سالها طول میكشد تا به نتیجه برسد. در طول این مدت باید رفتار با این زورگیرها را با حداكثر شدت و حدت دنبال كرد. جرم این افراد از قاچاقچیان موادمخدر خیلی بیشتر است. زیرا امنیت ملی جامعه را مختل میكنند و هیچ دلیلی برای مماشات با آنها وجود ندارد.
نظر شما