اگر عدم حمایت اجتماعی از مرد معتاد آنها را تنها از داشتن شغل محروم کند، زنان را از خانه و خانواده هم بیرون مینماید. مدیر جمعیت تولدی دوباره درباره الگوی مصرف مخدر میان زنان به روزنامه آرمان میگوید: بخش اعظمی از زنان معتاد به درمان رو نمیآورند. بلکه خوددرمانی میکنند یا اینکه به مراکز غیررسمی مراجعه مینمایند. چراکه زنان معتاد انگ اجتماعی بیشتری را تجربه میکنند. عباس دیلمیزاده بیان میکند: اعتیاد زنان پیچیدهتر از مردان است برای همین این آسیب وجود دارد که اطلاعاتی که درباره آن ارائه میشود پایه علمی نداشته باشد. حتی آمارهایی که در RSA ارائه میشود به همین نحو هستند و همین ماهیت را دارند. چراکه اعتیاد در زنان مخفیتر است و اطلاعاتی که از آن ارائه میشود بر مبنای مراجعه زنان معتاد به سیستمها و مراکز درمانی است.
او میگوید: زنان بیشتر از مردان
اعتیادشان را مخفی نگه میدارند تحقیقات درستی در جامعه از اعتیاد زنان
صورت نگرفته است که بتوانیم بگوییم نوع الگوی مصرف به چه صورت است. چراکه
این تحقیقها را از نوع مراجعه این زنان به یک مرکز درمانی تهیه میشود،
درحالی که الگوی مصرف مواد در هر کدام اشکال متفاوتی دارد. برای مثال در
مراکز اقامتی الگوی رایج مصرف، شیشه است. در مراکز درمان سرپایی میتوان هم
شاهد الگوی مصرف شیشه بود و هم موادمخدر سنتی، در TC ها (که فقط در تهران
موجود است) غالب مراجعین مصرفکننده شیشه هستند و نهایتا مراکز کاهش آسیب
هم بیشتر محل رجوع زنان معتاد به مواد سنتی ازجمله هروئین هستند. برای همین
بهنظر میرسد داشتن اطلاع درباره اینکه غالب ماده مصرفی در بین زنان چه
چیزی هست مشکل بزرگ اعتیاد زنان را رفع نمیکند.
دیلمیزاده بیان میکند: کارهای زیربنای زیادی برای زنان معتاد میتوانیم انجام بدهیم که انگ را از دوش آنان برداریم. اگر انگ بر پیشانی زنان تغییر کند آنها میتوانند پایشان را در جامعه بگذارند و برای درمان در مراکز درمانی حاضر شوند. آن هم بدون اینکه از برچسبها نگران باشند. اگرچه برخی اعتقاد دارند فرآیند درمان اعتیاد زنان و مردان به یک شکل است اما مدیر جمعیت تولدی دوباره معتقد است که این فرایند تا دوره سمزدایی یکسان است اما از آن زمان به بعد درمان بین دو جنس تفاوت زیادی دارند. چراکه زنان به برنامههای حمایتی بیشتری نیاز دارند. آنها دچار مشکلات حقوقی، اجتماعی، درآمدی، سرپناه و خانوادگی هستند که در صورت حل نشدن این مشکلات احتمال عود و بازگشت بالا میرود. این مشکل در زنانی که پایگاه اجتماعیشان را از دست دادهاند بارزتر است و سالها طول میکشد که خانواده او را در خود بپذیرد.
انواع دروازههای ورود به موادمخدر برای زنان
او درباره اشکال طبقهبندی موجود در بین مراکز درمانی
اعتیاد زنان توضیح میدهد: در جامعهشناسی تفاوت معناداری بین زنان و مردان
در طبقهبندی نسل وجود دارد. در مراکز درمانی مردان، طبقهبندیها بر اساس
سن انجام میشود اما در مراکز درمانی اعتیاد زنان یکی از طبقهبندیها بر
اساس تاهل یا تجرد زن است. در میان زنان ورود به دروازه اعتیاد بیشتر به دو
صورت شایع است. گروه اول زنانی که پس از ازدواج و با استعمال همسر از مواد
مخدر به اعتیاد دچار میشوند. گروه دوم در سنین کمتر و با استفاده پدر رخ
میدهد. اما گروه سومی که با استفاده هم پایان و هم الان وارد اعتیاد
میشوند کمتر رایج است. پیش از این نیز تحقیقات دیگر بیشترین آمار زنان
معتاد را متاهل ارزیابی کرده بودند. طوری که ۷۶درصد زنان معتاد متأهل
هستند و۴۶ درصد از آنها نیز تحصیلاتشان تا دوره راهنمایی بوده است.
لیلا
یزدانپناه، یک پژوهشگر ستاد مبارزه با موادمخدر در پژوهشی که در روز کرمان
انجام داده بود گفته بود: میانگین سن شروع مصرف مواد در این جامعه آماری
22 و بیشترین فراوانی اعتیاد در این جامعه آماری بین گروه سنی ۲۱تا ۲۹ سال
(46درصد) و کمترین آن بین گروه سنی 58-46 سال (6درصد) است. او همچنین
درباره میزان تحصیلات زنان معتاد گفته بود که 76 درصد زنان متأهل، 3 درصد
مجرد و بقیه بیوه و مطلقه هستند و از لحاظ تحصیلات نیز، 46 درصد تا دوره
راهنمایی را گذراندهاند و 10 درصد دارای دیپلم هستند و بقیه نیز در سطح
دبستان، دبیرستان و بیسواد میباشند.
مخفی بودن اعتیاد زنان باعث شده تا اگرچه مطالعات RSA سال 86 نشان داد که تنها 5 درصد از معتادان کشور را زنان تشکیل میدهند اما کمکم با توجه به فشار محققان مبنی بر مخفی بودن اعتیاد زنان باعث شد تا در بازنگری این رقم در سال 91 به 10 درصد افزایش یابد. پیش از این در نشست خبری که با حضور مدیرکل پیشگیری و درمان اعتیاد بهزیستی انجام شده بود اعلام شد که 2/8 درصد افراد 15 تا 45 سال شهر تهران حداقل یک بار مصرف شیشه را تجربه کردند که 4/13 درصد مصرفکنندگان زن بودند و همچنین 7/71 درصد این آمار نیز مربوط به مصرفکنندگان شیشه 15 تا 25 سال بوده است.
نظر شما