سلامت نیوز : بازی های رایانه ای بخش حائز اهمیتی از زندگی کودکان امروز را به خود اختصاص می دهد. جذابیت و هیجان این سرگرمی مدرن گاه آن قدر برای کودکان لذت بخش است که وقت زیادی را صرف آن می کنند و این مسئله باعث نگرانی والدین می شود. با این حال این بازی ها مثل هر پدیده نوظهور دیگری دارای ابعاد مثبت و منفی گوناگونی است. بنابراین به طور کلی نمی توان انجام بازی های رایانه ای را صرفاً به دلیل برخی ابعاد منفی آن منع کرد در واقع در بسیاری از موارد این نوع از بازی ها نکات مفیدی را نیز به کودک آموزش می دهند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه خراسان ؛ همچنین نشاط همراه با تلاش برای پیروزی یا دستیابی به راه حل مناسب به افزایش اعتماد به نفس کودکان منجر می شود. با این وجود نگرانی والدین چندان هم بی مورد نیست؛ اگر کودک نتواند میزان ساعات بازی خود را مدیریت و بیش از حد وقتش را برای این گونه بازی ها صرف کند یا آن که نوع و محتوای بازی ها آسیب زا باشد بهتر است که والدین کودک را راهنمایی کنند و یا حتی محدودیت هایی را برای بازی های رایانه ای در نظر بگیرند. به عنوان مثال کودک را از بازی هایی که به خشونت ترغیب می کند و یا با ارزش های عقیدتی، فرهنگی و خانوادگی در تعارض است، منع کنند.

محدودیت های رایانه ای

در نظر گرفتن محدودیت زمانی برای بازی و نیز فراهم آوردن بازی های مناسب شیوه ای مطلوب است که می توان از آن کمک گرفت. در ادامه چگونگی کاربرد این شیوه ارائه می شود:

1) تلاش کنید تا از علایق کودک خود مطلع ومتوجه شوید که چه فعالیت های دیگری می تواند علاقه او را جلب کند تا با فراهم کردن این سرگرمی ها، جایگزین مناسبی برای بازی های رایانه ای بیابید. شرکت در فعالیت های ورزشی و یا تفریحات خانوادگی می تواند راهکارهای مطلوبی باشد. مشارکت والدین در انجام این سرگرمی ها و ارائه پاداش در صورت موفقیت های هر چند کوچک در این تفریحات یا ورزش ها می تواند بسیار مناسب باشد.

2) یک محدوده زمانی خاص برای انجام بازی تعیین و بلافاصله پاداشی برای رعایت این محدودیت ارائه کنید. البته حذف برخی امتیازها در صورت رعایت نکردن این قانون نیز ضروری است. ثبات و پایبندی به ارائه پاداش ها و حذف مزایا از سوی والدین حائز اهمیت است با این حال انجام یک و یا حتی دو ساعت بازی رایانه ای در روز چندان آسیب زا نیست اما همراهی با کودک برای انتخاب بازی مناسب و جهت دهی به گزینش های او لازم است.

3) توجه به مشکلاتی که در خانواده وجود دارد اهمیت ویژه ای دارد زیرا باید بررسی کرد که چه عواملی در خانواده منجر می شود کودک از والدین دور و جذب محیط های بازی رایانه ای شود.

4) نظم و برنامه ریزی داشته باشید. خانواده هایی که در تعطیلات از نظم خاصی پیروی نمی کنند، کودک را در فعالیت ها و برنامه ریزی های خانواده دخیل نمی کنند و در نتیجه او بدون هدف خاصی، ساعات طولانی اوقات فراغتش را بدون برنامه سپری می کند چنین والدینی نمی توانند انتظار داشته باشند که فرزندشان سراغ این بازی ها نرود. همچنین خانواده هایی که زمان طولانی را بدون هرگونه سرگرمی سپری می کنند گرایش کودک به انجام بازی های رایانه ای را به شدت افزایش می دهند. در واقع کودک باید به صورت روزمره و مشخص از تفریحات سالم برخوردار باشد تا علاقه اش به این بازی ها کاهش یابد.

5) تلاش کنید تا یک ایدئولوژی فکری برای فرزندتان ایجاد کنید تا او در حالی که بزرگ تر می شود و به تشخیص لازم دست می یابد بتواند به صورت درونی تشخیص دهد و انتخاب کند که چه بازی هایی و تا چه میزان برای او مناسب است.