سلامت نیوز : کلاس اول و به طور کلی دوره ابتدایی نخستین مسئولیت های فردی به عهده کودک گذاشته می شود؛ در واقع رعایت قوانین کلاس و انجام تکالیف درسی به نحوی که در چارچوب مورد نظر انجام پذیرد مهم ترین تغییر برای کودک در دوران تحصیل است. اما در بسیاری از خانواده ها انجام تکالیف به جای آن که تحت عنوان مسئولیت کودک در نظر گرفته شود یکی از منابع روزمره استرس های والدین محسوب می شود!

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه خراسان ؛ در واقع بسیاری از والدین نگرانند که مبادا این بی رغبتی نسبت به تحصیل در فرزندشان تداوم یابد همچنین آن ها نمی خواهند که کودک شان به خاطر انجام ندادن تکالیف از سوی معلم مواخذه شود زیرا احساس می کنند که در این صورت کفایت والدینی آن ها زیر سوال رفته است به همین دلیل مسئولیت مشق های کودک را خودشان به عهده می گیرند و فرصت تجربه کردن، برنامه ریزی و احساس مسئولیت در قبال تکالیف را از کودک شان سلب می کنند، در حالی که دوست دارند خلاف این موضوع اتفاق بیفتد!! راهکارهای پیشنهادی که در ادامه مطرح می شود، می تواند در ترغیب کودک به انجام صحیح تکالیف و کاهش نگرانی بلند مدت والدین نسبت به این موضوع موثر باشد:

مشق فقط تکلیف مدرسه نیست

۱) قبول کنید که مشق نوشتن فقط یک تکلیف مدرسه ای نیست این اولین مسئولیت رسمی فرزند شما در دنیای بزرگسالی و نمادی از مسئولیت پذیری او در آینده است؛ بنابراین فقط او را راهنمایی کنید نه این که تمام مسئولیت او را به عهده بگیرید. با نظارت بیش از حد، کودک در می یابد که همیشه کسی هست که نگران تکالیف او باشد پس نیازی نیست که او برای مشق هایش جوش بزند!! در مقابل والدینی که این مسئولیت را خود برعهده می گیرند، چون نمی توانند در تمام دوران تحصیل در تکالیف فرزندان خود نظارت مستقیم داشته باشند ناخواسته موجب افت تحصیلی فرزندانشان می شوند. در حالی که اگر این احساس مسئولیت و توانایی برنامه ریزی را از دوران دبستان در فرزندشان شکل دهند با این مشکلات مواجه نخواهند شد.

حق انتخاب را به کودک بدهید

۲ ) به کودک خود حق انتخاب بدهید و توافق کنید که برنامه اش را چگونه انجام دهد مثلاً اول کمی استراحت کند یا به تماشای تلویزیون بنشیند و بعد تکالیفش را انجام دهد یا برعکس! در ضمن کودکان سبک و ویژگی های خودشان را در انجام تکالیف دارند. پیش از آنکه شیوه خودتان را به او بیاموزید یا او را راهنمایی کنید، به روش او توجه کنید. با این کار می توانید راهنمایی های موثرتری را ارائه کنید همچنین ممکن است دریابید که کودک نیز واقعاً در حد توانایی خود تلاش می کند و به مداخله شما نیازی ندارد.

اهل مطالعه باشید

۳) تهیه برنامه  منظم برای انجام تکالیف فرزندان و نظارت بر آن کافی نیست. کودک باید نظم و پشتکار را در زندگی خانوادگی خود نیز مشاهده کند تا بیاموزد. خودتان نیز اهل مطالعه باشید تا لذت یادگیری را به کودکتان انتقال دهید و از این طریق او را به طور غیر مستقیم ترغیب به مطالعه کنید.

زود عصبانی نشوید

۴) قرار نیست وقتی کودک مشق هایش را نمی نویسد یا دیرتر تکالیفش را انجام می دهد به شدت عصبانی شوید و او را مجبور به این کار کنید، این برخوردها لجبازی را در او تقویت می کند و او را متوجه می سازد که می تواند از این طریق شما را کنترل کند! اما چنانچه کودک  تکالیفش را به موقع انجام داد حتماً او را تشویق کنید.

تکالیف مدرسه را سدی در برابر تفریحات نکنید

۵) به میزان زمانی که برای انجام مشق شب معین می کنید توجه کنید. این مدت در سنین و در مقاطع تحصیلی مختلف و با در نظر گرفتن تفاوت های فردی کودکان فرق می کند. همچنین تاکید بیش از حد بر این موضوع که باید مشق ها را زود تمام کرد تا بتوان به تفریح پرداخت به کودک این پیام را می رساند که تکالیف مدرسه اصلاً لذت بخش نیست و در ضمن مانع دیگر خوشی هاست بنابراین انجام آن عذاب آور است!! در ازای این کار هر وقت تکالیف را تا ساعت خاصی به پایان رساند به او پاداش بدهید و بیشتر از " تمام کردن" تکالیف روی " نحوه " انجام تکالیف تاکید داشته باشید.

نکات مثبت را ببینید

۶) به جای آنکه روی نقایص تکالیف کودک تمرکز و دایم یادآوری کنید که چه کاری را نباید انجام دهد یا کدام تکلیفش را بد نوشته است روی جزئیات مثبت در تکالیفش تاکید کنید تا هم الگوی مورد نظر شما برایش محسوس شود و هم بفهمد که تلاش های او را می بینید. بنابراین صبور باشید، با تشویق های کلامی و غیر کلامی که نکات جزئی را مد نظر دارد انگیزه کافی برایش ایجاد کنید.

فضای مناسب را آماده کنید

۷) برای کودکان تمرکز کردن کار دشواری است بنابراین سعی کنید تا حد امکان فضای مناسبی را در زمان انجام تکالیف او فراهم کنید محرک های محیطی مثل تلویزیون، جمع شدن های خانوادگی یا صحبت با تلفن را در زمان مشق نوشتن فرزندتان محدودتر کنید تا به تمرکز روی تکالیفش عادت کند. در ضمن روشنایی مناسب و در دسترس بودن لوازم ضروری برای انجام تکالیف مدرسه شرایط بهتری را ایجاد می کند.

از مشاوره غافل نشوید

۸) گاه نشانه های برخی اختلال ها مانند ناتوانایی های یادگیری و... هم زمان با آغاز تحصیل بروز می یابد بنابراین در صورتی که کودک در مقایسه با بیشتر هم سالان مشکلات عدیده ای را در این زمینه تجربه می کند از مشاوره یک روان پزشک یا روان شناس بهره بگیرید.