بحث آلودگی هوای کلانشهرهای کشور و قانونگذاری درباره آن به قانون شهرداری در سال 1334 بر میگردد. در بند 20 ماده 55 این قانون بحث کاهش آلودگی هوا مورد توجه قرار گرفته است. اما این موضوع از سال 1374 که آلودگی به مرز تهدید رسید، رنگ و بوی تازهای به خود گرفت و باعث شد تا قانون نحوه جلوگیری از آلودگی هوا در این سال مصوب شود.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه حمایت ؛ با این حال از آن سال تا کنون با وجود اجرای برنامههای مختلفی مانند اجباری شدن معاینه فنی خودروها، اجرای طرح زوج و فرد در کلانشهرها و تشکیل کمیته کاهش آلودگی هوا، هر روز بر شدت آلودگی افزوده شود. یک کارشناس حقوقی معتقد است با بازنگری در قانون میتوان به جنگ آلودگی هوا رفت.
«منصور رحمدل» در این باره به «حمایت» میگوید: در سال 1374 به علت شدت گرفتن آلودگی هوا در کشور قانون نحوه جلوگیری از آلودگی هوا تصویب شد؛ این قانون برای پاکسازی و حفاظت هوا از آلودگی همه دستگاهها مؤسسهها اشخاص حقیقی و حقوقی به تصویب رسید و آنان را موظف کرد مقررات و سیاستهای مقرر در این قانون را رعایت کنند.
همه منابع آلاینده
وی با بیان اینکه طبق این قانون منابع آلاینده هوا به سه دسته وسایل نقلیه موتوری، کارخانجات و کارگاهها، نیروگاهها، منابع تجاری، خانگی و منابع متفرقه تقسیم میشوند، میافزاید: در ماده 4 این قانون آمده است «استفاده از وسایل نقلیه موتوری که بیش از حد مجاز مقرر دود و آلودهکنندههای دیگر وارد هوای آزاد نمایند ممنوع است.
این حقوقدان ادامه می دهد: حد مجاز خروجی وسایل نقلیه موتوری توسط سازمان حفاظت محیط زیست با همکاری وزارت صنایع تعیین و به تصویب شورای عالی حفاظت محیط زیست میرسد.»به گفته رحمدل هدف قانونگذار از تصویب این قانون تأمین سلامت عمومی افراد جامعه است.
اقدامی که کافی نبود
وی ادامه میدهد: با تصویب این قانون اقدامات خوبی برای کاهش آلودگی هوا صورت گرفته اما متأسفانه کافی نبوده است زیرا برخی از نهادهای مسئول به خوبی به آن عمل نکردهاند.
این حقوقدان معتقد است اکنون یکی از مهمترین دلایل آلودگی هوا وجود خودروهای فرسوده و از رده خارج شده در چرخه حمل و نقل عمومی کشور است، وی در این باره توضیح میدهد: اگر نیروی انتظامی که یکی از متولیان رسیدگی به آلودگی هوا در کشور است با خودروهای دودزا برخوردی جدی داشته باشد و در صورت مشاهده این خودروها را متوقف کند، درصد زیادی از مشکل آلودگی هوا حل خواهد شد.
جریمههای قدیمی
وی با تاکید بر اینکه 18 سال از قانون جلوگیری از کاهش آلودگی هوا میگذرد و این قانون نیازمند بازنگری است میافزاید: ضمانت اجرای این قانون باید نسبت به شرایط امروز بازنگری شود.
برای مثال جریمههایی که در آن سال برای واحدهای آلاینده در نظر گرفته شده است، نسبت به افزایش تورم و قیمتها در جامعه امروزی بسیار ناچیز است و به همین علت افراد و کارخانههای مختلف هوا را آلوده میکنند و چند ریالی به عنوان خسارت میپردازند.
وی در پاسخ به این سؤال که چرا تا کنون دولت نتوانسته از فعالیت واحدهای آلاینده طبق همین قانون جلوگیری، آنها را تعطیل یا جابهجا کند، میگوید: موضوع آلودگی هوا و آلایندهها دارای دو بعد است؛ سلامت و اقتصاد. من معتقدم به دلیل مشکلات اقتصادی که میتواند با تعطیلی واحدهای آلاینده به وجود بیاید، باعث شده است بخش سلامت نادیده گرفته شود. به نظرم میرسد با به روز شدن جریمهها مانند تخلفات رانندگی تا میزان زیادی میتوان از آلودگی کلانشهرهایی مانند تهران کاست.
نظر شما