به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه تهران امروز ؛ حال به نظر میرسد این وظیفه سایر اركان نظام است كه بتوانند با ایجاد زمینههایی، روند كاهش جمعیتی در كشور را كنترل كرده و با ارائه سیاستهای تشویقی بر اساس آنچه كه رهبری مقرر فرمودهاند آمار جمعیتی كشور را به اهداف پیشبینی شده برسانند.
سونامی پیری در كشور جدی است
دكتر مجید ابهری آسیبشناس و عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی، در این مورد به تهران امروز میگوید: در مورد پیری جمعیت و ضرورت فرزندآوری رهنمودهای معظمله خط قرمز این زمینه بوده و براساس تجربه سی ساله در پژوهشهای اجتماعی من، بهطور قطع ایشان وقتی در زمینهای رهنمودی ارائه میدهند باید خبرگان و دستاندركاران دقت و تمركز بیشتری در آن نموده و رهنمودها را از چارچوب نظری به فرایندهای كاربردی تبدیل نمایند.وی در ادامه میافزاید: در زمینه پیری جمعیت باید عرض كنم ادامه سیاستهای غلط در مورد شعار؛ «فرزند كمتر زندگی بهتر» كار را به جایی رساند كه امروز باید نگران سال آینده كشور از نظر مدیریت منابعانسانی باشیم.
در مورد فرزندآوری این حقیقت آشكار است كه تكفرزندی یكی از علل اساسی در فرزندسالاری، انزوای فرزند و نگرانیهای والدین در دوران سالمندی است. همانگونه كه معظمله هم اشاره فرمودند قبل از هرگونه تصمیمگیری در مورد فرزندآوری باید اتاق فكر این موضوع در زمینه فرهنگسازی و بسترسازی فرهنگی، سیاستهای كلی را ترسیم و كاربردی نمایند. چرا كه در فرزندآوری باید زیرساختهای لازم مثل آموزش و پرورش، بهداشت و... هم به صورت موازی ایجاد شود. به گفته این آسیبشناس، امروز وقتی صاحبخانهها میزان اجاره را با تعداد فرزندان تعیین میكنند چه كسی به خود جرات میدهد صاحب فرزندان بیشتری شود.
وی در ادامه میافزاید: متاسفانه هنوز كه هنوز است زوجهای جوان یا نوخانمانان با داشتن سابقه زیر 10 سال هنوز به درستی با فرزندآوری و فرزند پروری آشنا نیستند. او سیاستهای دولتهای گذشته در تشویق زوجین به فرزندآوری را هم به نقد میكشد و میگوید:دادن یك سكه برای فرزندآوری یا تدوین قوانین و ضوابط مرخصیهای طولانی برای مادران گامهای مناسب اما موقت و ناكافی است بنابراین در مورد فرزندآوری نیز باید بستههای مختلفی تهیه شود كه هم ضمانت اجرایی داشته باشد و هم خانوادهها بتوانند بدون دغدغه از آینده فرزندانشان نسبت به فرزندآوری اقدام كنند و این وظیفه قوه مجریه و قوه مقننه است كه بتوانند با تصویت لوایح و طرحهای كاربردی این دغدغهها را از خانوادهها دور كنند.
دكتر ابهری با تاكید بر نقش مهم و بسزای اقتصاد در فرزندآوری میگوید: بیكاری، تاخیر در ازدواج، گرانی مسكن و كمبود آن، اشتغال، محورهای بازدارنده اقتصادی در سیاستهای فرزندآوری بوده و عدم مسئولیتپذیری جوانان و ترس آنها از مسئولیت به خاطر تربیت ضعیف خانوادگی و كمرنگ بودن آموزشهای مهارتهای زندگی، كمرنگ بودن فعالیتهای نمایشی و هنری در زمینه فرزندآوری، كم شمار بودن جلسات آموزشی در زمینه آموزش خانوادهها و... از موانع فرهنگی بازدارندگی هستند چرا كه در دوران سالمندی تازه پدر و مادر متوجه میشوند كه تك فرزندی و كم فرزندی چه اشتباه بزرگی بوده و تنهایی غربت عاطفی آنها درست در شرایطی كه نیازمند عصای دست هستند باعث میشود با نگاهی حسرت آلود به گذشته نگاه كنند. دكتر ابهری در ادامه تصریح میكند: متاسفانه در كشور موضوع سونامی پیری جدی است و رهبر معظم انقلاب هم دقیقا نگران این موضوع هستند برای همین همه وظیفه داریم این نگرانیها را از معظمله دور كنیم و این موضوع كاری یك همایش و دو همایش نیست و همه قوا موظف هستند اتاقهای فكر قوی را در این زمینه تشكیل دهند.
80 درصد تحصیلكردههای ما بیكار هستند
دكتر مصطفی اقلیما نیز در بررسی پیری جمعیت ایران به تهران امروز میگوید: رهبر معظم انقلاب به منطقی بودن راهحل تاكید كردهاند. پس باید كارها زیربنایی و منطقی بدون هیچ عجلهای انجام شود تا نتیجه مطلوب حاصل گردد. علاوه بر این رهبری در مورد شایستهسالاری نیز صحبت كردهاند كه باید پیشه راهمان شود. یعنی افراد متخصص و متناسب و فهمیده در جای خود قرار گیرند. پس باید تمام ارگانهای مملكت با هم هماهنگ شده و یك برنامه بلند مدت تدوین شود.
به گفته وی، صحبت در مورد جمعیت به منزله صحبت در مورد تربیت آن جامعه است زیرا برای به وجود آمدن جمعیت باید خانوادهای وجود داشته باشد. پس قبل از آنكه جمعیت را مورد بررسی قرار دهیم باید خانواده را بررسی كنیم. فرزندآوری باید در صلاحیت آن خانواده باشد. یك خانواده باید حداقل امكانات را برای فرزندآوری داشته و از لحاظ روحی، روانی در جایگاه درستی قرار گرفته باشد. والدین باید علاوه بر خرج خود بتوانند فرزند خود را نیز تامین كنند. همچنین فضای مطلوبی برای تربیت بچه داشته باشند. در 8 سال گذشته خانههای مهر(و بسیاری از خانههای دیگر) 45-50 متر شده است. جای خانواده در این خانه نیست.
زن و شوهر یك اتاق برای خود و حداقل یك اتاق برای فرزند خود میخواهند. كسی كه اتاق بچه ندارد چگونه میخواهد بچهای را تربیت كند؟ حتی در یك خانه 50 متری كه فضای درستی برای زندگی وجود ندارد، نمیتوان صله رحم كرد، پس جای زندگی نیست، این فقط سرپناهی برای خواب است. محل تربیت بچه باید درست باشد زیرا آینده ساز جامعه باید در آن تربیت شود. حتی این خانه باید سلامت روح و روانی نیز به كودك بدهد و جایگاه جنب و جوش او را داشته باشد.
این آسیبشناس در ادامه میگوید: علاوه بر این عدم اشتغال افراد بزرگترین مشكل آنها و آمار بیكاری در جامعه ما سرسام آور است بهطوری كه 80 درصد تحصیلكردههای ما بیكار هستند. در سالهای گذشته اگر كسی یك ساعت كار كرده را به عنوان شغل به حساب آوردهایم در صورتی كه وقتی میتوان گفت كسی شغل دارد كه در تخصص او بوده و درآمد آن فرد و خانوادهاش را تامین میكند. این میشود شغل برای فردی كه فكر ازدواج دارد. اگر بخواهیم رهنمونهای رهبر معظم انقلاب را عملی كنیم باید تمام سازمانها افراد شایستهای را بر مسندهای خود بگذارند تا با تفكر درست بتوانند برنامهای با بودجه و امكانات زیربناهای 20 سال آینده تدوین كنند. در این برنامه باید همه جوانب دیده شود تا اگر پدری فوت میكند فرزندش بدون سرپرست نمانده و با مشكلهای بسیاری دست و پنجه نرم نكند. بسیاری به دلیل آنكه میزان درآمدشان با تورم متناسب نیست تن به ازدواج نمیدهند. امسال 100 در صد هزینههای زندگی در قبال 25 درصد افزایش حقوق بالا رفته است. این بدان معناست كه افراد نسبت به سال قبل 75 درصد فقیرتر شدهاند.
وی با اشاره به نگرانی رهبر معظم انقلاب به این امر ادامه میدهد: اینجا باید از خود بپرسیم كه چرا رهبری به این امر توجه كردند؟ دلیلش این است كه اگر جامعه به این منوال پیش برود، در 20 سال آینده جمعیت ایران رو به منفی خواهد رفت و افراد كار در مملكت نخواهیم داشت. در گذشته روی بزرگ شدن جوانهایمان حساب نكردیم و حالا این همه جوان تحصیلكرده بیكار داریم. به همین دلیل جوان به راههای ناثواب كشیده شده و جامعه آسیب میبیند، بنابراین روز به روز بچههای كار و طلاق، اعتیاد و... افزایش مییابد. با توجه به این روندی كه جامعه در پیش گرفته و هیچ كسی نمیتواند حتی یك بچه داشته باشد، رهبری به آینده جامعه نگاه كردهاند، همانطور كه 30 سال است كه به شایستهسالاری تاكید میكنند. فردی كه شایسته باشد میداند كه مشكل كار در كجا نهفته است و بهدنبال درست كردن حداقلها میرود.
دكتر اقلیما میگوید: در اوایل انقلاب مردم حداقلهای زندگی را داشتند و تا امام راحل فتوا دادند،بسیاری از خانوادهها بچهدار شدند اما وقتی مردم بچهدار شدند و بعد از 7 سال بچههایشان میخواستند به تحصیل بپردازند كشور با كمبود مدرسه مواجه شد و بچهها مجبور بودند كه در مدارس سه شیفته درس بخوانند. حال اینجا این سوال مطرح است كه مردم حرف امام راحل را گوش كردند اما آیا مسئولان هم حرف ایشان را گوش داده بودند؟ اگر گوش كرده بودند با این مشكلات روبهرو نمیشدیم كه رهبر معظم انقلاب مجبور شوند در این مورد تذكر بدهند. معظمله مشكلات را به مسئولان گوشزد میكنند، آنها باید این مشكلات را رفع كنند. رهبری فرمودند باید با بررسی كارشناسانه جلو رفت، به جای آن مسئولان میگویند باید كاری كنیم كه مردم سریع بچهدار شوند. هیچ مسئولی از كارشناسان خبره در كار خود كمك نخواسته و فقط به آمار روزانه روی آوردند به دلیل همین آمارهای روزانه است كه درست یا اشتباه امروزه به اینجا رسیدهایم.
دكتر اقلیما با اشاره به آینده رهنمودهای رهبر انقلاب میگوید: اگر به رهنمودهای معظمله دقت نكنیم مطمئنا در30 - 20 سال آینده به رشد منفی جمعیت خواهیم رسید. وقتی رهبری صحبتی میكنند كمی روی آن مانور میدهیم و بعد فراموش میشود و پیگیری نمیشود كه در دولت چه برنامههایی برای این رهنمودها در نظر گرفته شده است. اگر توجه كرده باشید در روز ازدواج یكی از مسئولان گفته بود یك هفته طلاق عقب بیفتد چه مشكلی حل میشود؟ اگر آن مسئول شایستهسالار بود میدانست این حرف یك هفته اضافه كردن فاجعه به خانواده از هم گسیخته است. به جای این باید كلیه ارگانها و سازمانها برنامههای خود را برای ازدواج جوانها بدهند و در روز ازدواج بگویند كه این برنامهها به كجا رسیده است. اگر ازدواجها افزایش پیدا كند به طبع فرزندآوری هم افزایش پیدا خواهد كرد.
نظر شما