چهارشنبه ۱۱ بهمن ۱۳۸۵ - ۰۰:۰۰
کد خبر: 868

پژوهشگران آلمانی کشف کرده اند که انسان از اوان کودکی حتی گاه از 18 ماهگی نشانه های از خودگذشتگی را به نمایش می گذارد که نمایانگر میل ذاتی انسان در بلند کردن دست یاری به سوی دیگران است.

فداکاری 'در فطرت' انسان سرشته است


محققان طی آزمایش هایی متوجه شدند کودکانی که تازه درحال آموختن راه رفتن هستند در تکمیل برخی وظایف مانند روی هم چیدن یک دسته کتاب به غریبه ها کمک می کنند.

به علاوه آنها دریافتند که شامپانزه های بسیار نوجوان هم همین خصلت را بروز می دهند که نخستین شاهد از فداکاری در پستانداران عالی غیر از انسان است.

این مطالعه نتیجه گیری می کند که حس فداکاری احتمالا شش میلیون سال قبل در جد مشترک شامپانزه و انسان پدیدار شد.

کمک بی پاداش

دانشمندان از قدیم در این مورد که چه انگیزه ای انسان را فارغ از هرگونه سودجویی شخصی به سوی "نیکی کردن از روی مهر خالص" و کمک به غریبه ها (غیرخویشاوندان) می کشاند بحث کرده اند.

توانایی افراد در همکاری با دیگران - کمک های خیریه، پرداخت مالیات و غیره - لازمه تشکیل و انسجام جامعه انسانی است و بسیاری از دانشمندان استدلال کرده اند که از خود گذشتگی یک رفتار منحصر به انسان است که در اعماق مغز او حک شده.

تازه ترین مطالعه در این زمینه می گوید که فداکاری یک صفت نیرومند انسانی است و احتمالا بیش از شش میلیون سال قبل در جد مشترک انسان و شامپانزه حاضر بوده است.

فیلیکس وارنکن، روانشناس در بخش انسان شناسی تکاملی در موسسه ماکس پلانک در لایپزیگ در آلمان در مورد شامپانزه می گوید: "این نخستین آزمایشی است که نمایانگر از خودگذشتگی در پستانداران عالی غیر از انسان است."

وی افزود: "ادعا می شد که شامپانزه ها عمدتا از روی خودخواهی عمل می کنند؛ اما در آزمایش ما هیچ پاداشی در کار نبود و با این حال آنها به سایرین کمک کردند."

حیرت انگیز

دکتر وارنکن و همکارش پروفسور مایکل توماسلو می خواستند ببینند آیا کودکان بسیار خردسال که هنوز مهارت اجتماعی نیاموخته اند آماده کمک به غریبه ها هستند یا نه.

آنها برای این کار هنگام انجام وظایف ساده مثل پهن کردن لباس روی بند، گیره ها را انداختند یا هنگام چیدن کتاب ها یکی را زمین انداختند.

تقریبا هر 24 کودک 18 ماهه که مورد مطالعه بودند با بلند کردن گیره یا کتاب، آن هم اغلب در همان 10 ثانیه اول آزمایش، به محققان کمک کردند.

بچه ها تنها وقتی کمک می کردند که محقق برای تکمیل وظیفه ای که در دست داشت به آن شی نیازمند بود. اگر گیره یا کتاب به طور عمدی روی زمین انداخته می شد بچه ها به آن دست نمی زدند.

فیلیکس وارنکن گفت: "نتیجه حیرت انگیز بود زیرا این بچه ها آنقدر کوچک هستند که هنوز پوشک می پوشند و به سختی تکلم می کنند، اما از حالا کمک کردن را بلدند."

همین آزمایش ها در مورد شامپانزه های خردسال که در حصر به دنیا آمده اند تکرار شد. آنها هم به در انجام کارهای ساده مثل بلند کردن یک شی که بر زمین افتاده بود به محققان کمک کردند اما برخلاف بچه ها در کارهای پیچیده تر چنین نکردند.

این دو محقق در مجله ساینس نوشتند:کودکان و شامپانزه ها هر دو گرایش به کمک دارند، اما به نظر می رسد توانایی آنها در تعبیر نیازهای دیگران به دریافت کمک در شرایط متفاوت فرق می کند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha