به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه شرق ؛ در جهان امروز به مدد افزایش و تنوع رسانهها، استفاده روزافزون از اینترنت و شبکههای اجتماعی آگاهی مردم نسبت به خشونت هم بیشتر شده و شاید بتوان اینطور گفت که خشونت بیشتر «دیده» میشود و در معرض افکار عمومی قرار میگیرد اما این به معنای این نیست که انواع جدیدی از خشونت علیه زنان در جامعه به وجود نمیآید. برای مثال میتوانم به دو موضوع محرومیت دختران از تحصیل در برخی رشتههای خاص و مرخصی طولانی زایمان زنان نام ببرم. وقتی به دختری که با شرایط نابرابر اجتماعی موفق شده در کنکور رتبهای همتراز پسران به دست آورد، اجازه تحصیل در برخی رشتهها نمیدهیم علیه او خشونت روا داشتهایم.
یا در جامعه ما که کارفرما مترصد استخدام مردان است به این دلیل که از دردسرهای زنان و زایمان و نگهداری از بچه خود را رها کند، اعطای مرخصی طولانی به زنان خشونت علیه آنها محسوب میشود چون در نهایت باعث میشود زنان از چرخه کار خارج شوند و شغلشان را از دست بدهند. از زاویه دیگر، رشد آگاهی و دسترسی بیشتر به منابع آگاهیبخش، این انتظار را ایجاد میکند که شاهد کاهش خشونت در جامعه باشیم اما آمارهای صدای «یارا» این موضوع را تایید نمیکند.
هر روز با انواع و اقسام خشونت علیه کودکان و بهخصوص علیه دختران مواجه هستیم که یکی از دلایلش را عدمتربیت درست برای نقشآفرینی در کسوت پدر و مادر میدانم. دختران و پسران جامعه ما برای «والد» بودن تربیت نمیشوند و بنابراین انواع خشونتها را اعم از طرد و تحقیر و تنبیه در حق کودکان خود روا میدارند.
نظر شما