پنجشنبه ۲۹ آذر ۱۳۸۶ - ۰۰:۰۰
کد خبر: 8800

متخصصان درمانگر اعتیاد می‌گویند برای درمان كسی كه به مواد محرك "شیشه" اعتیاد پیدا می‌كند، داروی خاصی در دنیا وجود ندارد و داروهایی كه تجویز می‌شود تنها به كاهش علایم ناراحت‌كننده بیمار كمك می‌كند.

 "شیشه" مواد محركی اعتیادآور و خطرناك است كه به شكل كریستال‌های ریز همچون شكراست و برای قاچاق، آن را در نی‌های نوشابه جاسازی كرده وسر و ته آن را می‌بندند.

دكتر سید"محمدعلی حریرچیان" درمانگر اعتیاد می‌گوید قاچاقچیان و فروشندگان این مواد ادعا می‌كنند كه "شیشه" حاوی مرفین نبوده واعتیاد آور نیست، اما واقعیت این است كه شیشه ماده محرك بسیاراعتیاد آور و خطرناكی است.

دكتر حریرچیان می‌گوید فردی كه به مصرف شیشه روی می‌آورد درابتدا علایمی را تجربه می‌كند كه به طور كاذب برای او جاذبه دارد، اما سپس دچار بی‌خوابی كابوس و كاهش اشتها می‌شود.

با تداوم مصرف شیشه، تنفس و ضربان قلب افزایش می‌یابد و فشارخون و دمای بدن بالا می‌رود. فرد مصرف‌كننده "شیشه" تحریك پذیر و پرخاشگر می‌شود و احتمال دارد به هر خشونتی دست بزند.

اضطراب، گیجی، لرزش اندام‌ها، تشنج و در آخر ایست قلبی و مرگ از جمله عوارض مصرف "شیشه" است.

مصرف مداوم و دراز مدت "شیشه" موجب سوء ظن و توهم، خشونت، كاهش شدید قوه حافظه، توهم‌های شنوایی و بینایی شده و افسردگی و جنون آنی و بسیاری از اختلالات عصبی را به دنبال دارد.

مصرف شیشه ترشح دوپامین، سروتونین و نوراپی‌نفرین را در سیناپس‌های عصبی در مغز به شدت افزایش می‌دهد و به تحریك سلول‌های مغز منجر می‌شود.

مصرف شیشه شخص را در وضعیتی قرار می‌دهد كه تمایل به درمان ندارد و شاید این عارضه بدترین تاثیر این مواد محرك بر مغز باشد.

درمان اعتیاد به مصرف شیشه همچون سایر مواد مخدر مشكل‌ترین درمان- هاست.

دكتر حریرچیان می‌گوید: نكته اساسی این است كه برای درمان اعتیاد به مواد مخدری كه مرفین دارند مثل تریاك، كراك وهرویین، داروهایی مثل "متادون" و"بوپره‌نورفین" را تجویز می‌كنیم امابرای "شیشه" داروی خاصی نداریم.

این درمانگر اعتیاد اضافه كرد دارویی كه خاص درمان "شیشه" باشد در ایران و حتی خارج از كشور نداریم، بلكه داروهایی كه برای درمان شیشه استفاده می‌شود داروهای كمكی از جمله ضداضطراب‌ها و ضدافسردگی هاست كه این داروها در كاهش علایم بیمار موثر هستند.

این متخصص و درمانگر اعتیاد گفت: فروشندگان مواد مخدر با استناد به این مطلب كه علایم ناشی از محرومیت از مصرف شیشه همانند علایم ناشی از محرومیت از مرفین نیست، آن را ماده‌ای غیراعتیاد آور معرفی می‌كنند.

دكتر حریرچیان خاطرنشان كرد كه دردهای عضلانی، شكم درد، اسهال، عطسه، آبریزش بینی، اشك‌ریزش و سیخ شدن موها از جمله علایم محرومیت از مواد مخدر همچون تریاك ،شیره، هرویین و "كراك مرسوم در ایران" است.

به گفته حریرچیان، كراكی كه درایران عرضه می‌شود، هرویین تغلیظ شده است و كراك اصلی‌از نوع كشیدنی، از كوكایین مشتق می‌شود و بسیار گران است.

حریرچیان گفت: برای درمان عوارض اعتیاد به شیشه براساس مدت و نوع و روش مصرف ممكن است كه فرد نیاز به درمان دارویی به شكل بستری شدن یا سرپایی داشته باشد.

بعد از درمان اختلالات روان پزشكی بیمار باید به وسیله روان پزشك خبره مورد بررسی و درمان قرار گیرد و به دنبال آن یا همزمان آموزش خانواده، آموزش مهارت‌های بهبود اولیه و پیشگیری از بازگشت و رفتار درمانی برنامه ریزی شود.

دراثر ترك اعتیاد به شیشه، فرد دچارافسردگی عصبی، خونسردی و بی‌علاقگی خواب طولانی، به‌هم ریختگی روحی، كمی انرژی و سراسیمگی می‌شود كه
این علایم به مرور زمان برطرف خواهند شد.

پس از ترك شیشه فرد دچار نوعی ناتوانی و درماندگی و اختلال در الگوی خواب و كابوس‌های شبانه می‌شود، تا جایی كه توانایی انجام وظایف و كارهای روزمره او مختل می‌گردد اما فرد با مراجعه به پزشك متخصص می‌تواند به مرور زمان بر این حالات غلبه كند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha