سلامت نیوز : اخیرا بحران ایدز در ایران بسیار مطرح می‌شود. یكی از دلایل آن، راه‌اندازی نظام مراقبت نسل دوم در كشور است كه در آن به صورت مستمر و پیاپی آمار رفتارهای پرخطر را در جمعیت عمومی در گروه‌های پرخطر اندازه‌گیری می‌كنیم. در نتیجه اطلاعات ما زیاد است. در صورتی كه بسیاری از كشورهای آسیای میانه كه همسایه‌های شمالی كشور ما هستند، بحران‌های مشابه یا حتی بدتری در كشور خود دارند ولی نظام سلامت جامعی ندارند و مراقبت از ایدز آنها كامل نیست عدد و رقم ندارند یا آمار اعلامی آنها واقعی نیست.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه تهران امروز ؛ ما خود را موظف كردیم كه به صورت شفاف تمام اطلاعاتی كه در مورد ایدز داریم را اطلاع‌رسانی عمومی كنیم و همین باعث شده كه شبهه ایجاد كند وضعیت كشور ما نسبت به وضعیت دیگر كشورها (كشورهای آسیای شرقی، آسیای میانه، اروپای شرقی و...) بدتر است. واقعیت موجود این است كه پیشگیری از ایدز كار سختی نیست.

زیرا از طریق مراودات روزمره منتقل نمی‌شود. HIV ویروسی است كه هر كسی در هر كجا اگر اعتیاد تزریقی داشته باشد و اگر روابط جنسی متعدد و پر خطر داشته باشد به راحتی در معرض این بیماری قرار می‌گیرد. اگر كسی با خویشتن داری از این دو رفتار عمده و همچنین از مصرف موادمخدر محرك و روانگردان پرهیز كند فكرش راحت خواهد بود كه در هیچ شرایطی به این بیماری مبتلا نخواهد شد. منظور از وسایل مشترك در تزریق شامل تیغ، وسایل تاتو،خالكوبی، وسایل تیز و برنده و... هم جزو عوامل خطر هستند ولی آنچه كه بیشتر جامعه را تحریك می‌كند روابط جنسی و اعتیاد تزریقی است. منتهی باید به نوجوانان‌مان از سنین پایین یاد دهیم كه فرق خوب و بد در جامعه چیست و در مقابل بد چه كنند. او باید یاد بگیرد در مقابل پیشنهاداتی كه به او می‌شود مقاومت كرده و به آنهایی كه برایش ضرر دارد «نه» بگوید.

در انتخاب دوستش، محیط‌هایی كه دعوت می‌شود، در بحران عاطفی و عشقی، مالی، تحصیلی تصمیم درست چیست؟ خاصیت جوان این است كه وقتی دچار بحران می‌شود سعی می‌كند از طریق رفتارهای پرخطر خلأهای درونی را پر كند و فشارهای درونی خود را تخلیه كند. جوان ایرانی باید یاد بگیرد كه الگوگزینی چگونه باید صورت بگیرد. خانواده ایرانی هم باید یاد بگیرد كه چگونه با جوان‌شان رفتار كنند. در مدارس هم باید مهارت زندگی سالم را به دانش‌آموزان آموخت كه به راحتی در مقابل یك ماده محرك یا موادمخدر از خود ضعف نشان ندهد. به‌ویژه موادمخدر صنعتی و محرك جدید كه باورهای اشتباهی مانند اعتیادآور نیست، برای تناسب اندام، تمركز، افزایش اعتماد به نفس، سرخوشی، شادابی، افزایش قدرت مذاكره و... خوب است در جامعه وجود دارد. این تبلیغات دروغ است و جوان با مصرف آن كنترل خود را از دست می‌دهد و در مقابل بی‌بند و باری‌های جنسی قرار می‌گیرد كه HIV پشت سر آن خوابیده است. كشورهایی كه در زمینه كاهش شیوع ایدز موفق بودند شعاری را سرلوحه خود قرار دادند و آن هم عزم همگانی و تعهد ملی است. فرد فرد افراد جامعه متعهد باشند كه در مورد ایدز اطلاعات صحیح را بیاموزند و به دیگران هم یاد بدهند.

هر كسی كه می‌تواند كمك كند وظیفه اوست كه آن را دریغ نكند. ایدز مانند یك بیماری كه واكسن دارد (مانند فلج اطفال، سرخچه و...) نیست كه یك دستگاه یا ارگان متولی آن باشد. تمام سازمان‌ها به نوعی هلال‌احمر از طریق تیم‌های داوطلبان خود، دانشگاه از سوی هسته‌های دانشجویی، آموزش و پرورش از طریق مربیان دوره دیده و مشاورین، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از طریق تولید مواد فرهنگی و تسهیلات برای ساخت مستند، تئاتر، فیلم و...، امور پایانه‌ها فیلم‌هایی در مورد ایدز پخش كند، رهبران مذهبی و مبلغین دینی در سخنرانی‌های خود، شهرداری از طریق فرهنگسراها و خانه‌های سلامت، همه و همه از هر طریقی كه ممكن است به این بخش یاری برسانند.

مواد آموزشی به اندازه كافی وجود دارد. سایتی هم ما راه‌اندازی كردیم كه بسیاری از اطلاعات ایدز، مطالب آموزشی در مورد خانواده‌ها و... را از طریق آن در دسترس قرار داده‌ایم. رسانه‌ها باید نحوه ابتلا و مشكلات بیماری به ایدز را به صورت داستان به جامعه انتقال دهند. ایدز باید یك برنامه جامع و تعهد همگانی باشد كه كنترل شود وگرنه یك سازمان یا وزارتخانه برای یك بیماری كه ریشه در بسیاری از معضلات اجتماعی، وضعیت اقتصادی و اشتغال و... دارد، چه كاری می‌تواند بكند؟