بر اساس اطلاعات ماخوذ از دفتر بهداشت و مقابله با بیماریهای آبزیان سازمان دامپزشكی، چند خاصیت دارویی ثابت شده و در حال بررسی دیگر نیز به اجزای تمساح نسبت می‌دهند كه استفاده از كروكودیلین، در درمان عفونتهای مقاوم به تمامی آنتی‌بیوتیكها در سیستم تنفسی، ادراری از جمله آنهاست.

از پودر استخوان تمساح برای درمان سرطان پوست كه یكی از شایعترین سرطانهای شناخته شده است و از سوپ گوشت این خزنده نیز در درمان بیماریهای مختلف از جمله آسم، دردهای مفصلی و عضلانی مزمن و ضعف قوای جنسی و یا تقویت سیستم ایمنی بدن استفاده می‌شود.

پرورش تمساح از نظر اقتصادی نیز بسیار با صرفه است بطوری كه قیمتهای عمده‌فروشی برخی محصولات حاصل از پوست تمساح در شماری از مزارع پرورش، از ‪ ۴۰‬دلار برای بند كلاه تا ‪ ۲۴۹۹‬دلار برای ساك وسایل گلف متغییر است.

هم اكنون در جهان به دو روش، تمساح مورد نیاز برای پرورش فراهم می‌شود، نخست پرورش در اسارت كامل و دیگر تهیه این خزنده از محیط زیست و پرورش آن در اسارت.

روش پرورش در اسارت كامل، از نظر سازمان جهانی ناظر بر شرایط جانوران در خطر انقراض كه تمساح نیز یكی از آنهاست، در سراسر جهان، بی‌مانع است ولی روش دوم در آفریقا یا دیگر كشورهایی كه شمار تمساح در آنها زیاد است، انجام می‌شود.

بهترین دما برای پرورش تمساح، بین ‪ ۳۰‬تا ‪ ۳۴‬درجه سانتیگراد است كه بطور طبیعی تقریبا در تمامی طول سال در استانهای جنوبی كشور مهیاست و بهترین رطوبت نیز بین ‪ ۷۵‬تا ‪ ۹۰‬درصد است یعنی جانور تقریبا بطور مرتب باید در آب باشد.

نوزادان تا یك سالگی باید در فضای سرپوشیده نگهداری شوند و جانوران بیش از یك سال در صورت فراهم بودن شرایط هوایی مورد نیازشان (‪ ۳۰‬درجه به بالا) می‌توانند در محیط باز پرورش یابند و در غیر این صورت باید در گلخانه‌های بزرگ با آبگیرهای جداگانه نگه داشته شوند.

عمق مورد نیاز برای نوزدان یك تا سه ساله آن نیز ‪ ۳۰۰‬تا ‪ ۱۵۰‬میلی‌متر است و تمساحهای چهار ساله به بالا در آبگیریهای بزرگتر و ژرفتر نگهداری می‌شوند و آبگیرها باید طوری طراحی شوند كه مرتب به نظافت آنها رسیدگی شود.

تمساح برای تغذیه نیاز به جیره غذایی كامل شامل پروتئین، قند، ویتامین و املاح دارد كه می‌تواند از ضایعات كشتارگاهی و تلفات دامداریها و مرغداریها زیر نظر ادارات دامپزشكی و ضایعات صید آبزیان به اضافه افزودنیهای مجاز تامین شود.

نوعی از تمساح، موسوم به پوزه‌كوتاه با نام محلی گاندو كه جانور ویژه هندوستان است، در آخرین حد غربی گسترش خود، به تعداد محدودی كه بین ‪ ۵۰‬تا ‪ ۱۲۰‬عدد تخمین زده می‌شود، در حوزه رودخانه فصلی باهوكلات و تالابهای اطراف آن، در منتهی علیه جنوب شرقی استان سیستان و بلوچستان زندگی می‌كند.

بدین ترتیب اگر قصد پرورش مصنوعی این نوع از تمساح در ایران وجود دارد چون جزو جانوران در شرف انقراض جهانی(‪ (CITES‬رده‌بندی شده است، باید پرورش در اسارت كامل آن مد نظر قرار گیرد تا كمكی به ازدیاد نسل آن نیز باشد.

‪ ۲۲‬گونه تمساح در جهان پراكنده است كه با توجه به مرغوبیت پوست و میزان تولید گوشت، گونه‌های موجود در آفریقای جنوبی، استرالیا و پوزه‌كوتاه تالابی هندی كه همان طور كه گفته شد، به تعدادی محدود، در ایران نیز زندگی می‌كند، جزو مرغوبترین‌ها به حساب می‌آیند.