سلامت نیوز: برخی از نمایندگان مجلس اعلام کردند که بهارستانی‌ها از دولت به دلیل تخلف از قانون و واریز 1150 میلیارد تومان از بودجه سلامت به حساب کارکنان وزارت راه شکایت کرده‌اند.

«محمود احمدی‌نژاد» درست زمانی که بی‌پولی نظام سلامت کشور را در آستانه بحران قرار داده،1150 میلیارد تومان از بودجه سلامت را به عنوان پاداش آخرسال کارکنان وزارت راه اختصاص داد! این درحالی است که «مرضیه وحید دستجردی» هم اینک با بدهی 2500 میلیارد تومان روبه‌رو است و از سال 91 به سال سخت سلامت نام برده است. سالی سخت که خانم وزیر را مجبور به تشکیل کمیته مواجهه با بحران کرده است.

«حسینعلی شهریاری» عضو کمیسیون بهداشت مجلس در گفت‌وگو با «تهران امروز» از ارسال شکایت این کمیسیون از دولت به سازمان بازرسی، دیوان محاسبات و هیات تطبیق قوانین خبر می‌دهد و می‌گوید: «دولت از قانون تخلف کرده‌ و این تخلف برای مردم مشکل درست کرده‌است.» در نهایت شهریاری می‌گوید: «امیدواریم که با کمک دستگاه‌های مسئول، دولت به قانون تن بدهد.» به گفته او، سال گذشته به همت مجلس هشتم و بخصوص اعضای کمیسیون بهداشت و درمان۳ هزار میلیارد تومان از ناحیه صرفه‌جویی در اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها، به نظام سلامت اختصاص یافت که دولت باید در سال اول قانون برنامه پنجم توسعه آن را به طور کامل پرداخت می‌کرد. قوه مجریه بالاخره در پایان سال گذشته، نزدیک به دو میلیارد تومان از اعتبار را پرداخت کرد.اما به گفته معاونان خانم وزیر، پول آنقدر دیر به وزارتخانه رسید که تنها به درد پرداخت بدهی‌ها خورد. پس از آن هم دولت باقی مانده اعتبار را به حساب وزارتخانه دیگری ریخت و باز هم کاسه وزارت بهداشت خالی ماند.

مسئله‌ای که به سوالی بی‌جواب درباره یکی دیگر از رفتارهای دولت منجر شده، این است که حقوق و مزایا و پاداشی که کارکنان وزارت راه و شهرسازی شب عید دریافت کردند با حقوق و مزایای کارکنان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، قابل مقایسه نیست و کارکنان وزارت رفاه همیشه بیشتر از اهالی بهداشت دریافت داشته‌اند. با این وجود، چرا دولت تصمیم به چنین اقدامی گرفته است؟

همچنین دولت درحالی بودجه نظام سلامت را به کارکنان وزارت راه داد که حتی بودجه‌های دریافتی از سوی دولت در این وزارتخانه، صرف خرید تجهیزات می‌شود و عملا گره از هزاران گره نظام سلامت را باز نمی‌کند. تجهیزاتی که البته بخش بسیار زیادی از آنها از چین وارد می‌شود تا علاوه بر کسادی بازار داخلی، سلامت ایرانیان را هم نشانه بروند!

«انوشیروان بندپی» نایب رئیس کمیسیون بهداشت،درمان وآموزش پزشکی بهارستان هم به تهران‌امروز می‌گوید: «اعتبار 1150 میلیارد تومان از ۳هزار میلیارد تومان هدفمندی یارانه‌ها را که باید به نظام سلامت پرداخت می‌شد در یک اقدام از حساب وزارت بهداشت کم و به حساب وزارت راه وشهرسازی داده شده است، برای ما سوالات بسیاری ایجاد کرده است.»

البته مجلسی‌ها با گذشت مدتی ازاین ماجرا، هنوز پاسخ سوالات خود و چرایی چنین اقدامی از سوی دولت را به گفته شهریاری دریافت نکرده‌اند. در نهایت هم شهریاری می‌گوید: «ما وظیفه قانونی خود را مبنی بر اعتراض و شکایت از این اقدام انجام داده‌ایم.»

البته بندپی مطمئن است که عمر مجلس هشتم برای رسیدن به پاسخ چرایی این اقدام قد نمی‌دهد، اما می‌گوید: «با توجه به اینکه اکثر اعضای کمیسیون بهداشت و درمان مجلس هشتم منتخبان مجلس نهم هم هستند، می توان امید داشت که این تخلف در مجلس نهم پیگیری شود.» مجلسی‌ها در نهایت از وزیر، معاونان و مدیران وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی می‌خواهند پیگیر جدی این مطالبه قانونی خود باشند. همین مسئله و حرف‌های شهریاری مبنی براینکه مجلس وظیفه خود را انجام داده، افکارعمومی را به این نتیجه می‌رساند که به احتمال قوی آنها بازهم به در بسته دولت می‌خورند!
دولت درحالی بخش از بودجه نظام سلامت را به کارکنان وزارتخانه دیگری اختصاص داده که هم اینک ‌ بی‌پولی، تورم و گرانی بخش زیادی از آزمایشگاه‌های کشور را تعطیل کرده و پدیده زیرمیزی را در بیمارستان‌هابه‌شدت افزایش داده است. از سوی دیگر گرانی بازار تجهیزات پزشکی را هم به سوی تجهیزات غیر مرغوب کشانده تا تهدید دیگری‌جامعه بیمار ایرانی را تهدید کند. استفاده از تجهیزات یکبار مصرف برای چند بیمار و افزایش احتمال شیوع هپاتیت و ایدز مسئله‌ای است که از سوی سازمان انتقال خون پنهان نمانده. این هشدارها در چند ماه گذشته از سوی بسیاری از کارشناسان ومسئولان به عموم اعلام شد اما در نهایت درست زمانی که بسیاری امیدواربودند تعرفه‌ها امسال با توجه به نرخ تورم تعیین شود، بخش دیگری از اعتبار وزارت بهداشت هم از دست رفت تا سال سلامت 91؛ سخت‌تر از آنی باشد که پیش‌بینی می‌شد. «ایرج فاضل»، رئیس جامعه جراحان ایران هم می‌گوید: «طبق قانون باید 10 درصد از درآمد ناشی از هدفمندی یارانه‌ها به بخش سلامت اختصاص پیدا کند ولی معلوم نیست این پول کجاست.» او البته مشکلات جامعه پزشکی ایران را به همین مسئله محدود نمی‌کند و می‌گوید: «اگر این صندوقهای بیمه وجود نداشته باشند، کمتر مشکل پیدا می‌کنیم. صندوقهای بیمه نباید برای مال اندوزی تاسیس شوند بلکه باید گره گشای مشکلات مردم باشند. چرا مردم باید در جامعه ما برای درمان بیماریهای خود زیر خط فقر بروند؟ از سوی دیگر نیز صندوقهای بیمه تنها مقداری از تعهدات خود را پس از ماه‌ها تاخیر به گروه‌های پزشکی می‌پردازند.» او همچنین درباره تعرفه‌ها می‌گوید: «بر اساس قانون، تعرفه‌ها باید واقعی شوند ولی هیچ‌گاه این اتفاق نیفتاده است. در حال حاضر هیچ مرجعی در کشور برای تعیین تعرفه وجود ندارد.» به گفته او، در سالهای گذشته قانون نسبتا مترقی نظام پزشکی در مجلس به تصویب رسید. بر اساس این قانون تعیین تعرفه‌ها به عهده سازمان نظام پزشکی بود و هیچ سازمانی در کشور به اندازه سازمان نظام پزشکی صلاحیت لازم و آگاهی کافی برای تعیین تعرفه‌ها را ندارد، اما متاسفانه سالهای بعد عده‌ای از نمایندگان تمام هم و غم خود را معطوف به مثله کردن این قانون کردند و حق تعیین تعرفه را از سازمان نظام پزشکی گرفتند و به عهده شورای عالی سلامت گذاشتند. اومی گوید: «تا زمان به وجود آمدن تشکیلات جانشین برای تعیین تعرفه‌ها، نظام پزشکی باید تعرفه‌ها را تعیین کند. از سوی دیگر جامعه پزشکی فقط برای راه اندازی کنگره تاسیس نمی‌شود. در حال حاضر وقت آن رسیده است که جوامع پزشکی به تعرفه‌ها رسیدگی کنند و این کار چندان مشکل نیست.»البته شورای عالی بیمه هنوز تشکیل نشده و از سوی دیگر دولت آمادگی خود را برای تعیین تعرفه‌ها اعلام کرده است. این اعلام آمادگی به نگرانی بیشتر از وضعیت سلامت کشور منجر شده‌است! البته به گفته بندپی اگر دولت تعرفه‌ها را تعیین کند، خلاف قانون است. همانطور که امروز واریز بخشی از اعتبار سلامت به حساب کارکنان وزارت راه خلاف قانون است! اما رئیس جامعه جراحان ایران هم آب پاکی را روی دست همگان می‌ریزد و می‌گوید: « ما سالهاست که یارانه‌های پزشکی را تحمل می‌کنیم و با نرخهای پوسیده‌ای که متعلق به عهد عتیق است و تناسبی با شرایط کنونی کشور ندارد زندگی خود را می‌گذرانیم اما قرار نیست که همیشه ما این یارانه‌ها را پرداخت کنیم.» همین خط و نشان کشیدن او با توجه به وضعیت تورم و گرانی که در پیش است نشان می‌دهد که نظام سلامت هم از لحاظ کیفیت و هم کمیت روزهای وحشتناکی را در پیش رو خواهد داشت. روزهایی که دود آن به چشم بیماران واقشار کم درآمد جامعه خواهد رفت!فاضل می‌گوید: «یکی از مسائل عمده در کشور میزان سرمایه‌گذاری روی سلامت است. امروز به دلیل وجود مسائل مختلف از جمله اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها،‌ افزایش روزافزون هزینه‌های پزشکی، کسری سالانه بودجه فقیر نظام سلامت، تحریمها، سهل انگاری و کم‌کاری صندوقهای بیمه و پرداخت نکردن مطالبات بیمارستانها با مشکلاتی مواجه هستیم.»به گفته او بودجه نظام سلامت نه تنها کافی نیست‌بلکه هر ساله‌با کسری هایی مواجه می شود. فاضل می گوید: «به تازگی وزیر بهداشت خواستار صرفه جویی در بیمارستانها شدند،‌ این خواسته دلسوزانه است اما در کدام قسمت می‌توان صرفه جویی کرد .»همه این مسائل و بی‌توجهی دولت باعث شد تا خانم وزیر یکبار دیگر آژیر قرمز نظام سلامت را بلندتر بکشد. او برای چندمین بار در یک ماه گذشته آژیر خطر را به صدا درآورده و به تازگی هم از تشکیل «کمیته مواجهه با بحران‌ها» در وزارت بهداشت خبر می‌دهد. به گفته «مرضیه وحید دستجردی» وضعیت خاصی در بودجه سال 91 داریم و با توجه به تحریمها احتمالا سال سختی هم در پیش داریم و باید کمربندها را محکم ببندیم! او می‌گوید: «امسال باید برخی بودجه‌ها را برای ذخیره دارو و تجهیزات پزشکی ذخیره سازی کنیم و لازم است در صرف اعتبارات دقت بیشتری صورت گیرد و روسای دانشگاه های علوم پزشکی مسئله گذر از بحران را مد نظر داشته باشند.»

حال باید ماند و دید که وزارت بهداشت بدون پول چطور کمربندها را محکم می‌بندد؟ آیا خانم‌وزیر در نهایت باز هم مجبور خواهد شد ورشکستگی حوزه بهداشت را تکذیب کند. هنوز یادمان نرفته که دستجردی یکبار از پیگیری مرگ 5 هزار تهرانی براثر آلودگی هوا دفاع کرد، اما در نهایت او هم به صف تکذیب کنندگان چنین آماری پیوست!