سلامت نیوز: گفته می‌شود که مرتضوی قصد دارد تیم دوستان قضایی سابق خود را در جایگاه معاونان، مدیران ستادی و حتی اعضاء هیئت‌مدیره سازمان تامین اجتماعی قرار دهد. در حال حاضر حتی مدیران بیمه‌ای در استان‌ها از حاشیه امنیت برخوردار نیستند.
مرور داستان کلیشه‌ای تعویض مدیران اجتماعی پیش و بعد از برگزاری هر انتخاباتی در کشور، داستانی نخ‌نما و بسیار کسل‌کننده‌ای شده است. سازمان تامین اجتماعی، بزرگ‌ترین سازمان بیمه‌ای کشور با جمعیتی بالغ بر 32 میلیون نفر بیمه‌شده اصلی و تبعی روبه‌رو است و بنابراین اتخاذ هر تصمیم غیرکارشناسانه، سیاسی و غیربیمه‌ای به‌شدت بازخوردهای منفی، بسیار بد و زیان‌باری برای مخاطبان اصلی سازمان، یعنی بیمه‌شدگان، کارگران، کارفرمایان و مستمری‌بگیران داشته و خواهد داشت. البته طی این سال‌ها مخاطبان اصلی و تبعی تامین اجتماعی از تبعات منفی اتخاذ اینگونه تصمیم‌های غیربیمه‌ای توسط مدیران منتصب دولتی، بی‌نصیب نمانده‌اند. اتفاقا مشکل اصلی سازمان تامین اجتماعی نیز ناشی از انتصاب‌های غیربیمه‌ای، غیرکارشناسانه و کاملا سیاسی افراد وابسته به دولت بوده است.
بر پایه همین منطق و استدلال، صاحبان قدرت هیچ‌گاه به دنبال افراد آگاه، متخصص، باتجربه، مردمی و مستقل نرفته و نمی‌روند. چرا که به هر حال افراد آزاده، مستقل و مردمی درک درست و کارشناسانه‌ای از شرایط عمومی اقتصاد کشور داشته و مشکلات اقشار فرودست و مستضعف جامعه را به خوبی درک کرده و بر پایه این درک صحیح و اصولی، اقدام به اتخاذ تصمیم‌های عاقلانه و مبتنی بر ضوابط و شاخص‌های پذیرفته‌شده بیمه‌ای می‌کنند.
مساله‌ای که امروز به شدت سازمان آشفته تامین اجتماعی را تهدید کرده و می‌کند، ورود و حضور افراد فاقد سابقه و تجربه بیمه‌ای در جایگاه مدیریتی تامین اجتماعی است. این مساله بعد از تشکیل وزارت رفاه و تامین اجتماعی آغاز شد و با ادغام وزارتخانه‌های تعاون، کار و رفاه اجتماعی شدت گرفت.
بازیگری مدیران دولتی در تامین اجتماعی
نوروز 1388، علی ذبیحی یار صمیمی رئیس‌جمهور در دانشگاه علم و صنعت، جایگزین حسینعلی ضیائی شد. او آمد تا برای جلوگیری از انعکاس هر صدای مخالفی در سطح سازمان تامین اجتماعی، فعالیت‌های موثری را انجام دهد که موفق به این کار نیز شد. ذبیحی، علاوه بر تعطیلی موسسه فرهنگی و هنری آهنگ آتیه، معاونت فرهنگی تامین اجتماعی و بسیاری دیگر از مراکز علمی و پژوهشی در تامین اجتماعی، اقدام به کاهش و یا قطع کلیه مزایای قانونی کارکنان هم کرد. با تحقق هدف‌هایی که برای ذبیحی در نظر گرفته شده بود و او موظف به انجام آنها بود، دوره بازیگری ذبیحی نیز به اتمام رسید و نقش اول بازیگری مدیر عاملی تامین اجتماعی به رحمت‌الله حافظی و تیم پزشکان جوان و بی‌تجربه که همگی از دوستان صمیمی و خانوادگی او بودند رسید.
حافظی، گرچه با شیخ‌الاسلام، نخستین وزیر وزارتخانه جدید تعاون، کار و رفاه اجتماعی صمیمی بود و ارتباط نزدیکی داشت، اما از آنجا که قاعده بازی با سایر وزرای دولت دهم را بلد نبود در منازعه نظری میان پزشک خانواده و پزشک امین، مورد غضب وزیر شیخ‌الاسلام قرار گرفت و خیلی زود جای خود را به سید مجید موسویان داد. موسویان، اما عضو هیئت‌مدیره سازمان تامین اجتماعی و مدیرعامل صندوق روستائیان و عشایر کشور است.
موسویان 54 ساله به نظر می‌رسید کاریزمای لازم برای عبور تامین اجتماعی از طوفان‌های سهمگین و بحران‌های اقتصادی فراوان مانند کاهش درآمدهای تامین اجتماعی، افزایش حقوق مستمری‌بگیران، پرداخت نشدن مطالبه‌های قانونی کارکنان تامین اجتماعی، تبدیل وضعیت چندین هزار نیروی سرگردان قراردادی ماده 20، نارضایتی شدید و فزاینده بیمه‌شدگان از وضعیت نابسامان در شعبه‌های تامین اجتماعی، کیفیت بد ارائه خدمات درمانی در مراکز درمانی و بیمارستانی تامین اجتماعی در سراسر کشور و هزاران مشکل دیگر را ندارد. پس مسئولان دولتی به این نتیجه رسیدند که تامین اجتماعی به چهره‌ای قوی‌تر از موسویان نیاز دارد و اینگونه شد که پای مرد شماره یک بسیاری از حاشیه‌های سیاسی-امنیتی چند سال اخیر کشور، یعنی قاضی مرتضوی به میان آمد.
از ماجرای کهریزک تا ساختمان تامین اجتماعی
سید مجید موسویان، این روزها به شدت زیر سایه نام قاضی سعید مرتضوی قرار گرفته است. مردی که هنوز به تامین اجتماعی نیامده، بسیاری از معاونت‌ها و مدیران ستادی سازمان تامین اجتماعی را از کار برکنار کرده و یا می‌کند. روز شنبه 20 اسفند1390، مراسم معارفه معاون فنی و درآمد سازمان تامین اجتماعی است. مهرداد محقق‌زاده از کار برکنار می‌شود و صمدالله فیروزی به طور رسمی معاون فنی و درآمد می‌شود. محمد حسن‌زدا هم قرار است از پست مدیر درآمد و حق بیمه سازمان تامین اجتماعی برکنار شود. حسن آزرم مدیرکل تامین اجتماعی استان مازندران هم بر کنار شد و حکم رئیس کار و امور اجتماعی مازندران به جای او صادر شده است.
مسئله‌ای که به هیچ‌وجه در طول تاریخ تشکیل سازمان تامین اجتماعی سابقه نداشته است که شخصی از سازمان و تشکیلاتی غیرتخصصی به حوزه اجرایی و تخصصی در تامین اجتماعی ورود کند! قاضی مرتضوی اما هیچ تجربه تخصصی و مدیریتی در سازمان تامین اجتماعی ندارد. البته این مساله یعنی فقدان اطلاعات و تخصص و دانش بیمه‌ای در قاضی مرتضوی برای وزیر تعاون، رفاه و کار و امور اجتماعی خیلی اهمیتی ندارد. به هر حال باید قبول کنیم که سعید مرتضوی نشان داده که از حاشیه‌ها چندان هراسی ندارد. هنوز ابهامات پرونده کهریزک و نقش مرتضوی در آن روشن نشده است، اما او بی‌توجه به تمام این حرف و حدیث‌ها از یک صندلی مدیریتی به صندلی دیگری جابه‌جا می‌شود.
گفته می‌شود که وی قصد دارد تیم کامل دوستان قضایی سابق خود را در جایگاه معاونان، مدیران ستادی و حتی اعضاء هیئت‌مدیره سازمان تامین اجتماعی قرار دهد. در حال حاضر مدیران بیمه‌ای در استان‌ها، مدیران ستادی و خلاصه هیچ یک از مدیران و مسئولان سازمان تامین اجتماعی از حاشیه امنیت برخوردار نبوده و نیستند. البته بازخوردهای منفی این مسئله به شدت بر زندگی بیش از32 میلیون بیمه‌شده این سازمان تاثیرگذار شده است.
اتخاذ تصمیم‌های شبانه و غیرآگاهانه از سوی مسئولان دولتی در کنار لابی‌های پشت‌پرده بعضی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی و حمایت کورکورانه عوامل و اعضای پشت‌پرده از اینگونه انتصاب‌ها تبعات به شدت بدی برای سازمان تامین اجتماعی در بر داشته و در آینده نیز خواهد داشت.
به اعتقاد کارشناسان، صاحبنظران و تحلیلگران مسائل سازمان تامین اجتماعی، جنگی آشکار و تمام‌عیار برای انتصاب قاضی مرتضوی در مسند و جایگاه مدیر عاملی سازمان تامین اجتماعی، میان دولت و مجلس شورای اسلامی آغاز شده است. نبردی که برنده‌ای ندارد و فقط بازندگان اصلی آن، کارگران، بیمه‌شدگان، کارفرمایان و مستمری‌بگیران هستند. بهتر و شایسته‌تر است که دولت دهم و مجلس شورای اسلامی به جای ستیز با یکدیگر به این مسئله مهم فکر کنند که برای دولت و مسئولان دولتی کدامیک از این گزینه‌ها بهتر است. برگشتن قاضی مرتضوی به حاشیه‌ها یا رضایت و رفاه اقشار آسیب‌پذیر جامعه؟
منبع: پایگاه خبری قانون
به اعتقاد کارشناسان، صاحبنظران و تحلیلگران مسائل سازمان تامین اجتماعی، جنگی آشکار و تمام‌عیار برای انتصاب قاضی مرتضوی در مسند و جایگاه مدیر عاملی سازمان تامین اجتماعی، میان دولت و مجلس شورای اسلامی آغاز شده است. نبردی که برنده‌ای ندارد و فقط بازندگان اصلی آن، کارگران، بیمه‌شدگان، کارفرمایان و مستمری‌بگیران هستند.
نظر شما