در آستانه فرارسیدن ایام نوروز و خرید ماهی قرمز توسط شهروندان ایرانی لازم است به توصیه هایی در خصوص خرید، انتخاب و نگهداری ماهی قرمز توجه شود که شاید کمتر به آن پرداخته شده و شهروندان از آن بی اطلاع هستند.با فرارسیدن عید نوروز علاقمندی مردم برای خرید آبزیان زینتی به ویژه ماهی قرمز افزایش می یابد که رعایت اصول ساده بهداشتی می تواند نقش مهمی در پیشگیری از بروز بیماریهای احتمالی مشترک بین انسان و ماهی و سلامت خانواده ها داشته باشد. هر چند تاکنون در کشور گزارش مستندی از بروز بیماریهای خطرناک منتقل شده از ماهیان زینتی منتشر نشده است.

 آشنایی با ماهی قرمز

ماهی قرمز یا حوض (Carassius auratus) یکی از زیباترین و اولین ماهیانی است که به دست بشر اهلی شده است. این ماهی جزو خانواده کپورماهیان (Cyprinidae) بوده و قدمت آن به بیش از 1600 سال قبل و به چین می رسد.

در زمان امپراطوری تانگ (907-618) اصلاح نژاد و در زمان امپراطوری سانگ در استخر پرورش داده شد. در سال 1502 این ماهی زیبا به ژاپن و سپس به اروپا (1611)، آمریکای شمالی (1850) و تمامی نقاط دنیا معرفی گردید و هم اکنون دارای بیش از 100 واریته مختلف زیبا از این ماهی وجود دارد.

چینی ها این ماهی را برای افزایش برکت زندگی و تولید به مزارع برنج وارد می کردند.

اروپایی ها آن را تا سال ها بعنوان یک کادوی گران قیمت به سران کشورها و مقامات داده و تا قرن هفدهم آن را نمادی از ثروت می دانستند و بعنوان کادوی عروسی به همسران خود تقدیم می کردند.

ایرانیان نیز به دلیل رنگ زیبای قرمز آن (نماد ایرانیان) آن را بعنوان نماد شادی، سرزندگی و برکت در زندگی وارد سفره های هفت سین خود کردند.

شرایط نگهداری ماهی قرمز

دما: دمای مناسب برای زندگی این ماهی ها از حدود 10 تا 25 درجه سانتی گراد است. دمای محیط نباید دفعتا تغییر نماید، تغییر تدریجی و ملایم دمای محیط یا آب در محدوده ذکر شده برای آنها قابل تحمل است.

نور: ماهی های قرمز نیز همانند سایر حیوانات یا گیاهان احتیاج به نور خورشید دارندو محل نگهداری آنها باید گونه ای باشد که تغییر روز وشب در آن احساس نشود. هرگز آنها را در زیر نور آفتاب مستقیم وشدید قرار ندهید.

آب: از آنجایی که ماهی تمام عمر خود را در آب سپری می کند لذا لازم است آبی که برای زندگی آنها انتخاب می کنیم دارای شرایط مناسب زندگی باشد. استفاده از آب شهری مشکل خاصی برای ماهی قرمز ایجاد نمی کند اما قبل از کنار گذاشتن آب برای ظرف ماهی، بگذارید یک دقیقه آب از شیر بیرون برود این عمل باعث می گردد برخی مواد شیمیایی که احتمالا در لوله ها رسوب کرده اند تخلیه گردد.

در مورد آب های شرب شبکه شهری برای تعادل گازها و خروج کلر، باید آب را قبل از استفاده حداقل به مدت 48 ساعت در ظروف دهان گشاد نگهداری و سپس مورد استفاده قرار داد. همچنین این عمل باعث می شود که آب دمای محیط را گرفته و تغییر آن برای ماهی ها خطری در بر نداشته باشد.

هرگز نباید اجازه دهید آب ماهی ها کثیف شود اینکار می تواند باعث بیماری، کوتاهی عمر و در نهایت مرگ آنها شود. برای تعویض آب هرگز آب را یکدفعه عوض نکنید. با آرامش کامل نیمی از آب ظرف را خالی کرده سپس کم کم آب برداشته شده از ظرف را با آبی که از دو روز قبل نگه داشته اید جایگزین کنید.

هر ماهی قرمز برای ماندگاری طولانی، حداقل یک لیتر آب نیاز دارد که تعویض مرتب آن یک یا دو بار در هفته توصیه می شود.

ظروف نگهداری ماهی قرمز

ماهی ها به اکسیژن موجود در آب نیاز دارند و این اکسیژن از طریق هوایی که با آب در تماس است وارد آب می شود.

هرچه سطح مقطع بالای تنگ کوچکتر باشد، اکسیژن کمتری می تواند وارد آب شود، پس سعی کنید تا آنجا که ممکن است از ظرفی که دهانه گشاد دارند استفاده کنید.

ظروف نگهداری ماهی باید هر دو هفته یکبار با نمک طعام 3 درصد ویا سایر مواد ضدعفونی کننده ، پس از خروج ماهی ها شست شو و ضد عفونی شود.

غذای ماهی قرمز

ماهی های قرمز بایستی با غذاهای کم پروتئین و سرشار از کربوهیدارتها تغذیه شود.

به این ماهی ها بایستی دو بار در روز غذا داد باید به اندازه ای باشد که اضافه غذا در آب نماند و غذای داده شده بعد از پنج دقیقه تمام شود وگرنه ماندن غذا در ظرف نگهداری باعث انباشته شدن مواد آْلی شده و خطراتی را برای ماهی به همرا خواهد داشت.

توصیه های دامپزشکی برای انتخاب و نگهداری ماهی قرمز

1. ماهی قرمز را از مراکز معتبر و تحت نظارت و کنترل شهرداری و دامپزشکی تهیه نمایید.

2. از خرید ماهی از فروشندگانی که ماهی ها را به صورت متراکم و در محل و در شرایط نامناسب بهداشتی و زیستی (از قبیل شرایط نامناسب اکسیژنی و دمایی آب) نگهداری می نمایند، خودداری نمائید.

3. ماهی قرمز، دارای ظاهر و تحرک مناسب و شنای متعادل باشد.

4. از خرید ماهیانی که علائم زیر را نشان بدهند، خودداری نمائید: باله ها به صورت تاخورده و جمع شده درآمده باشند، در اطراف دهان یا سطح بدن، لکه های پنبه مانند مشاهده شود، روی سطح بدن، زخم یا لکه های سفید متمایل به خاکستری یا قرمز مشاهده گردد و یا آنکه بدن رنگ پریده و لکه لکه شده باشد، لبه باله ها خورده و سائیده شده باشد، ماهی بی قرار بوده و بدون آنکه در یکجا قرار گیرد، پیوسته بدن خود را به اطراف بمالد،  چشم ها به صورت یکطرفه یا دوطرفه بیرون زده باشد، پولک های (فلس های) ماهی ریخته شده باشد.

5. در نگهداری طولانی مدت ماهیان قرمز مثلاً در خانه و کنار سفره های هفت سین مقدار آب مورد نیاز هر قطعه ماهی انگشت قد حداقل یک لیتر منظور شود. یک تا دو بار در هفته آب ماهیان را تعویض کنید و از شن و ماسه های رنگی و تیز جهت تزئین آکواریوم ها و تنگ های ماهیان استفاده نکنید.

6. شستشوی دوره ای آکواریوم ها و ضدعفونی و گندزدایی آنها با محلول های نمک طعام (30 گرم در لیتر به مدت 10 دقیقه)، ترکیبات آمونیوم 4 تایی به مقدار 1.1 گرم در لیتر آب به مدت 15-1 دقیقه و یا ترکیبات یده به مقدار 200 میلی گرم در لیتر آب به مدت 10 ثانیه (مواد برای ضدعفونی آکواریوم بوده و برای ماهی خطرناک است.)

7. استفاده از دستکش به خصوص برای افراد حساس و دارای سوابق آلرژی

8. شستشوی کامل دستها با آب و صابون بعد از هر بار دست زدن به آب یا ماهیان زینتی.

9. جلوگیری از دست زدن کودکان به ماهیان و آموزش بهداشت فردی به آنها و عدم دستمالی چشم، صورت و دهان بعد از کار با آکواریوم

10. نگهداری مناسب غذاهای ماهیان آکواریومی در جاهای خنک و تاریک و خشک در ظروف کاملاً در بسته و رعایت تاریخ مصرف برای این مواد غذایی.

11. ماهی قرمز بایستی با غذاهای کم پروتئین و سرشار از کربوهیدرات تغذیه شوند و بهتر است که غذا در سطح آب شناور بماند. استفاده از غذای آماده بهتر است. غذادهی بایستی یک یا حداکثر دو بار در روز و به اندازه ای باشد که در مدت یک تا دو دقیقه مصرف شود.

12. رعایت دوره ای حداقل 2 هفته ای قرنطینه ای برای ماهیان جدیدالورود در یک آکواریوم جداگانه.

13. جداسازی تمامی موارد اختلال و بیماری از سایر ماهیان و طی دورة زمانی برای آنها.

14. مراجعه به دامپزشک در صورت بروز هر نوع علائم و ناراحتی در ماهیان آکواریومی

15. مراجعه به پزشک در صورت بروز هر نوع علائم و ناراحتی های پوستی

16. آب مورد استفاده بدین منظور باید بهداشتی بوده و در مورد آب های شرب شبکه آبرسانی شهری باید یا کلرزدایی شود و یا جهت تعادل گازها و خروج کلر قبل از مصرف حداقل به مدت 48 ساعت در ظروفی دهان گشاد نگهداری و ذخیره شود.

17. در صورت عزیمت به مسافرت و یا ترک منزل ماهیان را در اماکن محصور مجاز مشخص شده جهت این منظور رهاسازی کرده و یا آن را به اقوام خود هدیه و یا به آکواریوم دارها تحویل نمایید.

18. از قرار دادن آکواریوم ها و یا تنگ های ماهی در جلوی نور مستقیم آفتاب، کنار شومینه ها و یا داخل آشپزخانه خودداری نمایید.





مهر
 

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha