دکترزرین تاج کیهانی دوست متخصص کودکان و فوق تخصص مغز واعصاب اطفال در گفت و گو با ایسنا ، ضمن بیان این مطلب عنوان داشت: تشنج های پایدار معمولا به علت زمینه مغزی مختل و یا به علت تعویض و تغییر ناگهانی داروهای ضد تشنج در سنین مختلف به وجود می آید؛ اما در کودکان بروز این تشنجات غالبا در اثر اختلالات الکترولیتی یعنی کاهش مواد موجود در سرم خون از جمله سدیم، کلسیم، منیزیم و قند ایجاد می شود.
دکتر کیهانی دوست با اشاره به اینکه برخی بیماری های حاد عمومی همراه با تب، ضربه به مغز وعفونت های مغزی مثل مننژیت از دیگر علل به وجود آمدن تشنج پایدار در کودکان است، افزود: به نظر می رسد اختلالات الکترولیتی مشکل مغزی شدیدی را برای فرد ایجاد نمی کند ولی تخریب سلولی ایجاد شده حاصل از تشنج در این افراد زمینه تشنجات پایدارتر را برای آنان فراهم می سازد که این مسئله نیز می تواند باعث به وجود آمدن مشکلات جدی تری در فرد شود.
وی در ادامه تاکید کرد: کاهش قند خون(در میان موارد یادشده) در سرم خون، بیشترین تاثیر منفی را در بروز تشنجات پایدار دارد؛ ضمن آنکه مواردی از این اختلالات متابولیکی که باعث تشنج پایدار در فرد می شود زمانی است که آمونیاک خون به دلیل اختلال سوخت و ساز اوره در بدن بالا رود.
فوق تخصص مغز واعصاب اطفال خاطرنشان كرد: تشنجات پایدار علاوه بر تاثیر بر روی مغز و قلب باعث تخریب سلول ها خصوصا سلول های عضلانی شده و تاثیر شدیدی بر روی کلیه ها می گذارد.
وی اضافه کرد: از انواع تشنجات پایدار به شکل حرکتی، بیماری صرع است و از انواع غیرحرکتی این تشنجات می توان به حالت گیجی ماندگار در افراد اشاره کرد؛ البته خنده های شدید و طولانی مدت بدون علت و بی وقفه از دیگر انواع تشنجات به شمار می آید که لزوما باید برای پیشگیری از بروز پیامدهای ناشی از آن، با استفاده از داروهای ضد تشنج درمان شود.
نظر شما